23 nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramı

23 nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramı kutlu olsun.*
23 nisan'da yaptığım danslar ve giydiğim elbiseler gözümün önünden gelip geçti.

bu arada sözlüğe girişimin de 1. yılı*
kendimi de kutluyorum.

(bkz: yazarların 23 nisan hatıraları)

yukarıda bir arkadaş bahsetmiş. çocukları sabahın köründe protokolün önüne dikip velileri ve politikacıları mutlu etme aracı haline gelmiş etkinlikten ibaret artık. öğretmenlerin birçoğu artık milli gün ve bayramları endişeyle bekliyor. acaba sınıfı nasıl süslesek, nasıl bir gösteri planlasak, kıyafet aldırsak veliler şikayet eder mi, almazsak acaba beğenmezler diye mi şikayet ederler, kaymakam ve ilçe milli eğitim müdürleri beğenir mı gibi sorularla boğuşuyorlar. şu gün gösteride bir sıkıntı çıkmasa da bitse diye beklenen bayram olmaz.

ben çocuklarla oyunlar oynadım, danslar ettik, şarkılar söyledik. bunları öyle hazırlanarak yapmadık. bayağı da eğlendik.

bugün 23 nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramı biz de bu etkinlik kapsamında psikoloji topluluğu olarak sevgi evlerine yani yetimhaneye bir ziyarette bulunduk. onlar için kendi ellerimizle yaptığımız taçlar ve maskelerle gittik. size bu günden birkaç cümleyle bahsetmem gerekirse : hayata tutunmaya çalışan bir kaç çift göz diyebilirim .biraz melankolik gelebilir cümleler ama benim gördüklerim sadece bunlardı .bizi ilk gördükleri anda bize gösterdikleri merak , heyecan duyguları, göstermek isteyipte göstermedikleri sevgi duygusu belki de bir sevgi arayışı bilmiyorum ama bunların hepsini fark edebiliyorsunuz. ben bütün çocuklarla bir iletişim halindeydim. bunun sebebi de onların yüzlerini boyuyor olmamdı. o güne dair unutamadığım bir çocuk var hepsi ile ayrı ayrı ilgilenmiş olsam da onu asla unutamayacağım yüzüne annesinin adını yazmamı istedi afalladım ne yapacağımı şaşırdım . doğru muydu bilmiyorum çünkü ben çocuğun yüzüne temas ederken bile ondan izin istiyordum çok fazla dikkat etmemiz gereken kural vardı bunu biz psikoloji öğrencileri olarak da biliyorduk sarılmamamız gerekiyordu ağzımızdan çıkan her bir cümleye dikkat etmemiz gerekiyordu. ev, anne, baba gibi sözcükler kullanmamız gerekiyordu bunun farkındaydık .yüzüne annesinin adını yazmamı istediğinde gerçekten afalladım ne yapacağımı bilemedim yalan söylemek zorunda kaldım boyalarım bitti dedim, gitti bütün çocuklarının yüzlerini boyadıktan sonra geri döndü yüzü boyanmamış tek çocuktu. bütün çocukların yüzünlerinde çiçekler, bulutlar, arabalar , tuttukları takımın baş harfleri gibi motifler vardı hepsinin yüzü rengarenkti tek bir çocuğun yüzü değildi oda ege. ege hâlen annesinin ismini yazmamı istiyordu ve ben hâlâ yalan söylemek zorundaydım .en son ne yapacağımı bilemeyerek pedagoglarına başvurdum pedagog demek ne kadar doğru olur bilmiyorum ama yüzünü boyayabileceğimi söyledi annesinin, kardeşinin ve kendisinin baş harflerini yüzüne çizdim küçücüktü ama o kadar olgunduki 'annemin adını yüzüme istiyorum' benden bunu istediğinde o kadar kararlıydı ki hiçbir şey istemedi sadece annesini adını istedi çok etkilendim .son olarak onlar bana varlığını uzun süredir unuttuğum çocukluğumu hatırlattılar 23 nisan 'ım kutlu olsun "hepimizin":)

“ulusal egemenlik öyle bir ışıktır ki, onun karşısında zincirler erir, taç ve tahtlar batar yok olur.”
mustafa kemal atatürk

"23 nisan 1920... ankara’da büyük millet meclisi açılmıştır. memleketin her tarafından birçok milletvekilleri gelmiştir. bu yeni meclise gelenlerin bir kısmı ankara’da hiçbir şeyin olmadığını görünce, ümitsizliğe düşmüşlerdi. bahsedilen ne yeşilordu, ne hazine, ne yatacak otel, hiçbir şey yoktu. sadece, mustafa kemal...
...bazılarına bu dava çürük gelmiş olacak ki, memleketlerine dönmeye karar verdiler. bunlar geri dönerlerse mecliste huzursuzluk olacağını anlayan mustafa kemal, kürsüye çıktı. o gün pek heyecanlıydı. atatürk’ün hayatında belki de böyle canlı bir tablo doğmamıştı. milletvekillerine hitaben şöyle demiştir:

ama’sız fakat’sız
kim, kim tarafından, neden olursa olsun
bunları hiç önemsemeden, duymadan
bir çocuğun öldürülmesinin karşısında hep birlikte durabildiğimiz gün
23 nisan kutlu olabilir.

hepimizin bayramı kutlu ve mutlu olsun :)

23 nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramımız kutlu olsun.
bu satırları bir ortaokul bahçesinde 23 nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramı törenini izlerken yazıyorum.
günün anlam ve önemini belirten öğretmen konuşması yapıldı.
şimdi kürsüde bir genç hanım şiir okuyor. mustafa kemaller tükenmez şiiri, çok güzel bir seçim olmuş.
az sonra kızımın da aralarında olduğu rengarenk giysili çocuklar beraber ve solo şarkılar söyleyecekler.
bahçede onlarca veliyiz, kimsenin yüzü asık değil, istemsiz bir tebessüm var yüzlerimizde. çocuk bayramının büyüsü de bu olsa gerek, insanın içine saklanan çocuğa bir günlüğüne de olsa günyüzü gösteriyor.
yetişkinsiniz, çocuğunuz da yok belki ama evin yakınında bir ilkokul ya da ortaokul varsa, içinizdeki çocuğun elini tutup onu bayrama götürün, eminim mutlu olacaktır.

içimizdeki çocuklara gelsin bu bayram.

sözlükte 1 günlüğüne kurucu olunan gün.
yetkim var mı acaba.
bunu geçen sene de yaşamamıştık değil mi?
bir sene ne çabuk geçti.
sanki dün gibi.

zümrelerin, ailelerin egemenliğine son verecek olan büyük millet meclisimizin 23 nisan 1920 günü açılışını kutladığımız bayramdır. 23 nisan 1920 günü ilk oturumunu yapan büyük millet meclisi, devam etmekte olan milli mücadeleyi yönetecektir ve 20 ocak 1921 günü şu maddeleri içeren anayasayı kabul edecektir.



düşünsene datlum. her yer işgale uğramış. sen o işgalden kurtaracak bir güce de sahipken diyorsun ki iktidar benim değil şurada toplanan kişilerin de değil; milletimindir. bu vesileyle başta mustafa kemal atatürk olmak üzere, ankara'da ilk meclisimizde o gün toplanarak vatanın kurtarılmasına ömürlerini adamış olan tüm mebuslarımızı şükranla anıyorum. ruhunuz şad olsun! size layık olmaya geçmişte çalışmış ve gelecekte çalışacak nesillerimizin de bayramı kutlu olsun!

23 nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramımız kutlu olsun. *
çocuklara bayram armağan eden ulu önderimizi ve silah arkadaşlarını saygı, sevgi ve minnetle anıyorum.

sabah yollarda rengarenk kostümler giymiş çocukları görmek öyle keyifliydi ki.. hep gülün atatürk çocukları..

sadece ülkemizde değil, kuzey kıbrıs türk cumhuriyeti (kktc) ve kosova cumhuriyeti'nde de kutlanmakta olan ulusal egemenlik ve çocuk bayramımızdır. 102'inci yıldönümü kutlu olsun.

bu ülkenin geleceği için canını, malını, geleceğini ve hayatını hiçe sayan başta mareşal gazi mustafa kemal atatürk olmak üzere tüm büyüklerimizin ruhları şad, mekanları cennet, eserleri ve fikirleri ölümsüz olsun.

kutlu olsun!

çocuklar hazinemiz...
çocuklar geleceğimiz...
çocuklara saygı duymayı öğrendiğimiz gün, onların bayram günü olacak...

yazılacak her şey yazılmış. bana da bunu koymak kalmış:

bayramımız kutlu ve mutlu olsun.