acaba bir simülasyonun içinde miyiz sorunsalı

evet bir nevi bir simulasyonun icindeyiz. yaraticinin kurguladigi belli kurallari olan, bir baslangici ve sonu olan bir simulasyon.
ve evet hepimiz su an icinde bulundugumuz karakteri sectik. kimse bize bunu dayatmadi kimse zorla bizi bu karaktere sokmadi. daha fazla cabalayip calisip emek verip aslinda olmak istedigimiz kisi olmadik su an ki karakterimiz kisiligimiz daha cazip geldi.

bu hayat tamamen insanlarin tercihlerinden ibarettir.

bie bicagi dusunun ekmek kesmek icin de kullaniyoruz adam kesmek icinde. secim bizim.

onemli olan bu simulasyon bittiginde oldugumuz karakter bizi kurtaracak mi yoksa mahcup mi edecek?

gorecegiz.

içinde orta doğu olan simülasyon mu olur ellaaam. terörist kasa pikap kader gerçek herşey. ne bu birinci dünya ülkesi vatandaşı gibi simülasyonda mıyız bıdı bıdı.

yok olamaz.
hic bi işletme 25 sene aralıksız oynamama izin vermezdi.

eğer öyleyse beni hangi kolsuz oynuyorsa gitsin başkasına versin oyun kolunu.

morpheus'a sor.

bu terane de matrix'ten sonra türedi. herkesin kendini neo sanması ve etrafını uyandırmaya çalışması esasında baya acınası. içinde bulunduğumuz evrenin simülasyon olma ihtimali olsa bu durumu evde behzat ç. izleyen vasat mı fark edecekti? illuminati de çok gizli örgüt mesela. bunlar hep yetersiz beslenme.

kim neden bu kadar kötü bir simülasyon yapsın ki? sorusuyla çürüttüğü iddia.

fark etmez sonuçta bir yerde varım.

kimi zaman insanlar çıldırmış gibi geliyor ve simülasyon olayını düşünüyorum kimi zamansa çok sıkıcı devam eden düzeni kim niye kursun diye düşünüyorum.
sorunsal içinde sorunsal adeta

(bkz: simülakrlar ve simülasyon)
(bkz: jean baudrillard)

arada bi' reklam falan girse bari, boş boş izlesek sorunsalı.

bu hayat bi' simülasyon ise daha renkli ve heyecanlı olmasını beklerdim ben
ne bileyim gamemaster önüme balgam atan dayı spawnlamasın mesela, onun hüöğk sesini duymayayım.

özellikle dilencileri istemiyorum,
bi' düşündüm de bu dilenciler npc mi acaba? yaşadığımız simülasyonda insanların paraya ihtiyacının olduğunu ve yeri gelince başka insanlara yalvararak alınması gerektiği bir şey olduğu yönünde düzenli telkin mi uygulanıyor bize?

ilginç bi' konuymuş valla, bunun üzerine bol bol konuşulur
ama hayalciliğe de vakit yok, bi' ara bakarız.

%100.

hepimiz aslında uzaylıyızı düşününce çok da uzak olmayan ihtimal.

son zamanlarda gerek twitter da gerekse youtube da bu teorinin doğru olduğunu anlatan bir çok içerik görüyorum.

yani eğer her şey simülasyonsa biz npc miyiz? aslında biz yok muyuz yani? şimdi biliyorsunuz insan dediğin et ve kemikten ibaret değil ruhu var. yani bu bedenler bize giydirilmiş bir elbise olabilir mi? yani biz biz değil miyiz böyle bir sürü soru sorabiliriz.

inşallah simülasyondur ya, belki bir sabah beyaz önlüklü bilim adamları gelip kalk karanlık senin simülasyon bitti deseler çok mutlu olurum harbiden lan.

neyse filmin sonunu ben de merak ediyorum inşallah tüm sırlara vakıf oluruz.

hayatın hayal olduğunu ispatlayamıyorsan asla riske atma.
felsefen şu olmalıdır:
gerçek için her riski al, hiçbirşey için gerçeği riske atma.

değiliz. dümdüz hıyarlarla çevrili bir dünyada yaşıyoruz ve kendimizi acayip bir şeyin içinde sanmamıza neden oluyorlar sadece.

bilimsel cevap için bkz: #110553

bazen insanın böyle şeylere ihtimal veresi geliyor ama sonrasında; sokağa dışkısını yapan çingene, tv'de salak salak şarkı söylediğini sanan 3 iq lu popstar aday adayları, eltisinin aldığı mobilyanın dedikodusunu yapan gelin, yine dizilerde ve tv programlarında işlenen "gocaan enişteğği silkmedi miiğğ" tandanslı muhabbetler bir film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor. ve yok diyorum, hiçbir planlı tasarım veya kutsiyet böyle sonuçlar oluşturmazdı. bu a.k. kalitesizleri yüzünden herhangi bir teoriye 5 dakikalığına bile olsa ihtimal veremiyoruz.

gerçi böyle tiplerin bir gezegende var olduğunu düşünmek bile fazlasıyla acayip. binbir gizemle dolu uzayda, bir galakside, bir gezegenin üstünde çocuğunu yoldan geçen birinin üstüne işettiren bir tipin olması hiç mi hiç yakışmıyor. a.k. seviyesizleri. insanlık onurunu ayaklar altına alan ilkel yaşam formları.

"evet simülasyondayız " deyince "iyi o zaman git kendini arabanın önüne at, simülasyonda mısın değil misin anlarsın " diyor bazı aklı evveller ama olay keşke bu kadar basit olsa.

felsefi anlamda da zaten tamamen varlık sorunu ile alakalı bir soru bu. süreç içinde platon bunu " idealar dünyası" ile aşmaya çalıştı. descartes'ın " cogito ergo sum" çözümü olayı sadece özneye indirerek yırtacağını sandı ama o da olmadı. husserl, fenomenoloji ile aşmaya çalıştı , son dönemlerde de nörobilim çalışmalarıyla devam eden bir süreç var ve hala çözülememiş bir sorundur bu.

hiçbir şekilde simülasyonda olmadığını ispatlayamıyorsun çünkü. yani var mısın , yok musun belli değil. "iyi de kuşlar uçuyor , nehirler akıyor , vapurlar falan nassı yani şimdi var mıyız yok muyuz" geyiği ile açıklanan bir şey değil bu.

felsefi ve teknik bilimsel analizlerle kafa açmaya gerek yok akşam akşam çünkü en az 4-5 saatlik bir konferans gerekir bunun tam anlatısı için. onunçün meraklı biri iseniz gidin varlık sorunu ile kitapları okuyun ve ya videoları izleyin biraz sonra oturup konuşalım. çünkü sürekli somutluğa maruz kalmış zihinlere zınk diye anlatılabilecek bir mesele değil. kabullenmeleri ve algılamaları asla mümkün olmuyor ve sürekli aynı şeyi tekrar edip duruyorlar. o zaman git kendini arabanın altına at diyorlar. ya da "aha bak araba motoru orada duruyor, bu yok mu yani şimdi" demekten başka bir şey üretemiyorlar.

bilmiyorum. bazen garip bir şekilde buna inanmak istiyorum ama imkansız. tek bilmediğim bu değil ama tek bildiğim şey bazen çok yorulduğum. bu kadardı. ok.