acaba bir simülasyonun içinde miyiz sorunsalı

umarim oyledir. bunlarin hepsi gercek olamayacak kadar kotu.

bilim insanlarına göre böyle bir ihtimal mevcut.

bence %100 simülasyondayız.

bununla ilgili bir şey okumuştum tam detaylı hatırlamıyorum ama kaba taslak aktarabilirim sanırım.

konu görme eylemi ile alakalı, misal çevrenizde bir ağaç gördünüz aslında o gördüğümüz şey ağaç değil bir ışık dalgasıymış. bu ışık dalgaları göz retinasının arkasına geçip beynin bunu yorumlayan kısmına ulaştırıyor ve beyin bunu ağaç olarak yorumluyor biz de bu vesileyle gördüğümüz şeyin ağaç olduğunu düşünüyormuşuz çünkü beynimize böyle kodlanmış. aslında gördüğümüz şeyler ne olursa olsun o sandığımız şey değilmiş yani sadece kodlar böyle.

konuyu böyle ele alırsak hakikaten bir simülasyon içinde olduğumuzu düşünebiliriz çünkü gerçek değil. bilmiyorum derdimi tam anlatabildim mi eksik ya da anlamsız geldiyse affola. bu nasıl olabilir diye çok düşündüm ve şu sonuca vardım tanrı zaten bunları yapabildiği için tanrıdır. yani onun uluhiyetinin sınırı yoktur, ol der ve olur.

bugün simulasyon diye bir olgu var. içinde miyiz düşünuyor insanlar. bundan 1000 yıl sonra hottiri zottiri diye bir olgu olsun bu sefer hotturi zottiri nin icinde miyiz diye düşünür. insanlar her zaman inanacak bir şey bulur.

simülasyon içindeysek ve farkındaysak, bu bir bug mıdır? yoksa bunu farkedebilecek şekilde mi programlandık?

keşke ama değil.. öncesi de vardı tabii ama çeyrek yüzyıldır sayın ki kanalizasyonda yürüyoruz.. boktan bi durum yani..

simülasyondaysak eğer neden dünyanın anüs deliği gibi bir evrendeyiz yok mu şöyle başka bir evren

öyleyse benim health az kaldı ya bana can basın

hayir. sadece insanoglu bilgisayari falan buldu, gta falan, oynadi oynadi o kadar oynadi ki lan acaba ben de mi gta karakteriyim diye bu hipotezi artti ortaya.

trafiğe çıktığımda hissettiğim şey. sanki etraftaki herkes savaş meydanına akıyor, kılıçlarını çekmek üzereler. bense güneş gözlüklerimi takmış, etrafa boş boş bakınıyorum. aklımda saçma sapan şarkılar çalıyor falan. swh

bunun ilacı tavuk suyundan mis gibi bir mercimek çorbasıdır. solipsizmin diplerine doğru inmeye başladığım anda kalkıp çorbacıya gidiyorum. kim bilir kaç kişinin dokunduğu ama yemediği dilimlenmiş ve hafif yumuşamış ekmekle, su lekeli kaşıkla ve sarımsak, baharat, sirke ve dükkanın doğal kirinin kokusuyla sıcacık çorbayı mideye indirdiğiniz anda ne simülasyon kalıyor ne de solipsizm. kesene bereket.

son 20 senede, gorulmemis hizla artan bot sayisindan da teyit edilebilecek hadise. dis sinyallerle gudulen koyunlarin yanlis cobanlarin pesine takilmasiyla sonuclanan alternatif bir gerceklik.

velev ki simülasyon içindeyiz diyelim ne yapabilirsin, ne yapabileceksin.

fark ettiler rıza abi, yeniden başlatıyoruz.

(bkz: simülasyonu yönetenlerin de simüle edilmesi)

ya simülasyon içinde olsanız ne olacak ? ya da simülasyon içinde olduğunu kim farkedecek?
dertleriniz aynı kalacak sonuçta
"simüdeki kadınlara kim atladı?!"
"eski sevgiliye nağmeler"
"don markamı bilin bakalım"
yormayın tatlış beyinlerinizi bunlara bal börekleri yaaa.)

(bkz: truman sendromu)

%50 ihtimalle simülasyondayız. bir yaratıcı inancınız varsa da böyle, dünya dışı üst bilinç, üst medeniyet inancınız olsa da böyle. ama bu dünyadayken asla emin olamayacağımız bir şey. ancak şüphe edebiliriz. tıpkı rüyadayken rüyada olduğumuzu anlayamadığımız gibi. birçok dinde ve inanışta zaten bu dünyanın aldatıcı ve geçici olduğu asıl yaşamın ölüm sonrası olacağı yani özünde simülasyona paralel bir inanç var. yani uykudan uyanış ile ölümü benzeştirmiştir. bu da sanırım sonu olan bir yaşamdan kaçmanın yoluydu. örneğin kur'an hadid 20 ve al-i imran 185. ayetlerde "dünya aldatıcı bir metadır" der, bunu inandığım için söylemiyorum dinlerin çoğunun bakış açısı böyle. eğer örneğin müslümansanız zaten bu dünyanın allah tarafından sınav için yaratılmış simülasyondan ibaret olduğuna inanıyorsunuzdur halihazırda.