ailenin en küçük çocuğu

sürekli kahve yapar getirir sağolsun canım kardeşim.

şanslı çocuktur vesselam.. ilk çocukta tüm disiplinler kurallar uygulanmış olup, en küçük çocuk sevgi ve şımartılma ile büyütülmüştür. ilk bakışta güzel gözükse de bu durum ilerleyen yaşlarda o evin en küçük çocuğu ailesinde gördüğü ilgi sevgi ve pohpohlanma duygusunu dışarıda da istemektedir.

yorucudur, kendimden biliyorum

ilk çocuğa kıyasla daha özgür büyütülmüştür,ailelerin kendiside belirli bir olgunluğa gelene kadar ilk çocuğu deneme tahtası gibi fazlasıyla disiplinli büyütürler.inanılmaz şımarık büyütülürler sanırım büyük çocuk için tek avantaji artık ekmek almak için küçüğün gönderilecek olmasıdır.

türk aileleri çocuk bakmayı deneme yanılma yöntemiyle öğrendiği için şanslı çocuktur çünkü aile en küçük çocuktan önceki kardeşlerde ya da kardeşte hatalar yapmış ve bunların hata olduğunu öğrenip en küçük çocukta yapmazlar. o yüzden küçük çocuk hep şımarık, büyük çocuksa stresli bir hayatın getirdiği psikolojik sorunlarla yaşar. bazıları her şeyin kitlendiği çocuk olarak anlatmış ama benim kardeşim yakında tuvalete bile gitmeyecek. ha ama şöyle bir sıkıntı var ben 15-16 yaşlarımda eminönü'nde kendime mini bir tarihi tur düzenleyebiliyor, eve gelince de kendime yemek yapıyordum. kardeşim iki sokak öteye gitse yolu kaybediyor, daha makarna bile yapamıyor. türk insanının çocuk bakmayı bilmediği buradan belli aslında. ya çok sıkıyorlar ya fazla rahat bırakıyorlar. her ne kadar bu yönden aileme kızgın ve kardeşimi bazen rahat bir hayat yaşadığı için olsam da, seçeneğim olsa yine de büyük çocuk olmayı tercih ederdim. evet çok eziyet çektim ve ezildim ama en azından kendi ayaklarım üzerinde durabiliyorum.

bu arada ilk çocuğun büyümesiyle birlikte eve fazladan para girmesi sonucu ev maddi yönden daha iyi bir halde olduğu için küçük çocuğun yokluk çekmediği de bolca görülür. ulan ben sürme peynir alınsa lüks olarak görüyordum, şimdi evde pizza partileri yapacaklar neredeyse. (bkz: küçükken yeşil zeytin yememiş nesil)

kendisi 4 yaşında ve hayatı vip olarak yaşıyor. olabildiğince hevesi kırılmasın bir şeylere diye çabalıyorum ve hep el üstünde tutuyoz. ama çok tatlı yeaa

en şanslı olandır...

diğer çocukların yanında her zaman en küçük gözüyle bakıldığı için en çok ilgi görendir

büyüklükle yada küçüklükle ilgisi yoktur kıymetin. her aile çocukları arasından en yufka yürekli olanı kurban seçer ve onu bir sülük gibi emer diğer kardeşler rahat eder ama kurban seçilen ne yapsa yaranamaz duyguları sömürülür maddi manevi tüketilir. ha bu bahsettiğim bizim ailede benim. sizin aile de kim?

büyüklerin eski kıyafetlerini giyeceği için şanslıdır.

evin hizmetçisi olmak gibi lanet bir şey. böyle her şeye koşturulacağını bilse doğar mı o çocuk.
garip olansa en şımarıkta odur her istediğini yaptırır. tabi yaa şimdi oldu herşey karşılıklıydı değilmi. hizmetçiliğinde bi karşılığı olmalı.

yıllar öncesinin fotoğraflarına baktık bugün. ablam ve abimin galerisinde ve akıllarında yalnızca şebeklik yaptığım hallerim vardı. arkadaşlar ailenin en küçük çocuğu her zaman gülme konusu olmaktır. ya bir insan neden sokakta random fotimi çeker ve caps yapar ki?*

ben benimkilerden çok küçük değilim ama hala bebek gibi görülürüm. öyle ki çok çok iş yerlerine gittiğimde de çocuk muamelesi görürüm. neyse ki ablamın öğrencileri beni sever, beraber yağ satarım bal satarım oynarız.

hiç büyümez.
kapıcı görevi görür.

kapıcı olarak kullanabilirsiniz.

hiyerarşik olarak en çok şiddete maruz kalandır.
küçüktür şımarıktır falan demeyin.

ben. zaten 2 cocuguz.

ben. aynı zamanda dördüncü çocuğum.

ben. aynı zamanda dördüncü çocuğum. *

en büyük torun , en büyük çocuk. dayılarım tarafından şımartılmasam tüm pastayı bu küçük çocuk kapabilirdi. ayrıca ailede bakkala gitmekle sorumlu olan kişidir.

ben. sadece ailenin değil sülalenin en küçüğüyüm. gerçi baba tarafında küçüklüğü 13 gün farkıyla kurtarıyorum orası ayrı :).