arkadaşının arkadaşın olmadığını anladığın an

kendi menfaatleri doğrultusunda yanimda olduğunu anladığım an.

vay hayin , sen de mi bürütüs dedirtmiştir.

başarını kıskandığını fark ettiğin zaman.

hem iyi hem kötü.
iyidir sana kalmıştır.
kötüdür senin de ona kalmanı isteyebilir.

kötü hissettirdiği anlar için yıllar boyu kendimi yok yere suçlaşım dediğin, ve zaten yıllardır sana iyi hissettirdiği tek bir an dahi yaşamadığınızı fark ettiğin andır. beni 15 yıl panik atak hastasıyım diye resmen kandırıp bu durumu beni manipüle etmek için kullandığını kendi ilk kaygı atağım sırasında anladım. çatışmanın ortasındaydık ve nefes veremiyordum. ben bir su içeyim iyi değilim derken kendisi beni geç kalıyoruz diye ordan oraya sürüklemişti. beni paçavra gibi sürüklemek pahasına yetişmek için çabaladığı şey de dandik bir barın seksenler partisiydi.
ben o partiye gittim okur. iki saat kadar da sakinleşmeye ve gecenin tadını çıkarmaya çalıştım. fakat gözüme gözüme dönen spotlar, etlerimi seğirte seğirte bongurdayan bassa daha fazla tahammül edemedim. ve hala çok ağır çarpıntı hissettiğim için erken çıkmak istedim.
beni tek başıma eve yolladı. gidiyorum dedim dönüp bakmadı bile iyi misin diye.
evden de hastaneye gitmek zorunda kaldım zaten, 3 gün holter taktılar. o 3 gün kablolar kaşındırdıkça 20 yıllık arkadaşlığımın tam 3 çeyreğini tam olarak o gece gibi yaşadığımı fark ettim.
kendisinin bunlardan haberi yok. anlatmadım. gerek de yok. kime ne anlatacağım zaten. yıllardır görüşmüyorduk, geçen yaz düğününe çağırdı. altın takayım diye muhtemelen.
düğüne gidip ikram ettikleri ucuzun ucuzu şarapla sarhoş oldum. ilk birkaç gün kötü hissettirdi ama şimdi düşününce iyi ki yaptım diyorum. midem yıkanmış oldu.

özgürleştiğin andır.

sana kazık attığı an

başkaları için seni küçümsediği,sattıgi, ya da senin için önemli olan yanlış bir davranişı uyardığın halde tekararlaması.

kalbiniz o kadar kırılır ki.. yaşadığınız bir dolu an aklınıza gelir ve devam etmek için çabalarsınız. ama tek çabalayan kişi siz olunca da boşa kürek çekmekten vazgeçersiniz. ve içinizdeki burukluk sürekli yanınızda dolaşır.

mesela aynı yerde yaşarken her şey iyi hoşken yarın öbür gün başka yerlere dağılınca , bir hal hatır sorayım diye ararsın ve arkadaş dediğin insan zoraki ve aynı yerlerde yaşadığınız zamanlardaki gibi konuşmuyorsa o an bu anlardan birisidir.
bazı arkadaşlar olur mesela aynı konumda beraber bir zaman geçirmişsin üzerinden bir sene geçmiş arıyor diyelim hep bildiğin adam ahahahhaa ulan diyorsun ne iyi işte arkadaşlık böyle bir konum olsa gerek yer ve zaman değişse de aynı muhabbeti sürdürebiliyor olma yetkinliğine sahiplik.

yakın arkadaşlarla ilgili bir posta başkasını etiketlemesi. (bkz: kurumuş boğazım)

hayatındaki en ufak gelişmeyi bile ona anlatırken, onun hayatında olanları sosyal medyadan öğrendiğin andır.

elden hiçbir şey gelmez. çok yıkıcı bir andır.

herhangi bir an telefon rehberine baktığınız zaman istediğinizde arayıp derdinizi anlatamayacağınız, diğer insanlar gibi olduğunu anladığınız andır.

başlığa girerken bile yıkıldım. öyle bir şey ki her şey son bulduğunda bile ne unutabilir ne de boşverebilirsin.

ya sık bakalım insanların menfaatlerine, gör ondan sonrasını

yakın arkadaşının aslında yakın olmadığını anlamanın yanında üstüne bir de senden hoşlandığını anladığın an daha kötüdür. hem artık yakın hissetmiyorsundur hem de ne yapacağını bilememektesindir.

buluşunca ‘ulan ne zaman dağılcaz’ diye içinden geçirdiğin an.

anonim kullandığım sosyal medya hesabımı gizli hesapla uzun süre takip edip orada canımı sıkan, kimseye açmadığım şeyleri okuduğu hâlde hiçbir şey yapmamış olması yetmezmiş gibi kendisinin yaptığı bir şeyle ilgili eleştirel bir şey yazdığımda karaktersiz vs şeklinde tweetler atmış olmasıdır benim için. konuşmuyoruz, ne dostuz ne düşman şimdi, öyle dümdüz iki insanız.
gerçi zaten o hesabı takip ediyor olması da oldukça yanlış bir hareketti, günlük gibi kullanıp kendi içimi döktüğüm yer olduğunu bildiği hâlde, hesabımı gizledikten sonra bile orayı kontrol ediyor olması biraz manyaklık gibi. kontrol manyaklığı.

yaklaşık 15 yıllık en yakın arkadaşımın aslında öyle olmadığını aynı yerde çalışmaya başladığımız zaman anlamıştım. aynı yerde çalışan erkek arkadaşı benden rahatsız olduğu için ona destek verip iftira ile işten kovulmama sebep olmuştu.
(şunu da eklemek isterim ki beyefendi kendisini yine aynı iş yerinden biriyle aldattı.)