çok şey yapmak isteyip hiçbir şey yapamamak

hiçbi şey yapmak istemiyorum ama çok şey yapıyorum ve nası yaptığımla alakalı hiçbi fikrim yok..

can sıkıcı. hiç bir şey yapmak istemeyip hiç bir şey yapmamak daha tutarlı. en azından kendim ettim kendim buldum der avunursun.

bırakalım artık şu oblomovluğu.. herkes kendine gelsin. biz yaşayacağız be. hayatımızın sonunda biz yaşadık diyebilmeliyiz....

yazıyoruz arkadaşlar . bir kağıt, bir kalem alıp yazıyoruz. planlarım neler . şuan hangilerini hayata geçirebilirim diyip sıralıyoruz ve başlıyoruz

harekete geçememek bir hastalık mıdır diye düşünmeme sebep olan durumdur. tembellik, bitkinlik, boşvermişlik karakter özelliği mi? kendimi bildim bileli hep böyleydi, bu dertle boğuştum. istediğim şey her ne ise, onu gerçekten istiyor olup olmadığımı kendi içimde tartışıp durdum. başlarda hep istekli ve hevesliyim, konuşunca o anki özgüven patlamasıyla karşımda olanları da yapabileceklerime ikna edebiliyorum. fakat gerisi gelmiyor. yolun başında şöyle ucundan bakıp kolayca pes edebiliyorum. baştaki o özgüven ve heyecan tuzla buz oluyor. bu duruma o kadar çok alışıyorsun ki, yapmayacağını bildiğin için isteklerini de bir kenara bırakıyorsun. insan dolu dolu yaşamak istiyor. bu böyle iken ben kendi ayağıma taş bağlıyorum. bunu niye yaparsın ki? koşullar her zaman mükemmel olmak zorunda değilken bazıları büyük zorluklardan geçip büyük başarılara imza atıyorken, sen neden hep taş taşıyormuşsun hissiyatına kapılırsın?

sözüm meclisten dışarı. bu eylül ayı için bile bir planım vardı. daha başındayım evet, olabilir. diğer ayda da yapabilirim. sürekli erteleyebilirim de. kendime ne zaman gelirim bir haberim olsaydı güzel olurdu benim için.
bir kağıda istediğin her şeyi yazmalı.. bugünden başlanmalı. tik atmak istiyorum. bazı şeylerin üzerini kırmızı kalemlerle çizmeyi...

rehavet git başımdan..

tükenmişlik sendromu aslında bu olay insan koltukda yaşıyor hayalleri reel olarak

tam olarak hayalleri ve ruhsal yorgunluğu arasında sıkışıp kalmış insan modeli...

nefes almak dahi paraya bağlıyken mümkün olmayan hayaller listesi.

kişinin fakir olduğunu gösterir.fakir ve tembel.

tek tek ilerlemek ve yola devam etmek gerekir bu gibi durumlarda. hepsini uyduruk yapmaktansa yaptığını iyi ve tam yaparak diğer hedefe gidilmeli bence.

zihin yorgunluğunu anlatan olaydır. aslında bünye eğlenmek, kafa dağıtmak ister ama bir taraftan da baya yorgundur. depresyon da olan insanlarda daha çok görülüyor, bir yakınımdan biliyorum.

o yüzden önce bir şey yapmaya karar verip ardından iki üç diyerek çok şey yapmak daha mantıklı. tek seferde odağı çok fazla şeye yöneltince en sonunda ağırlığı altında ezilip hiç şeye dönüşüyor.

önüne geçmenin yolu motto olarak "her seferinde tek problem." i benimsemektir.

hayatımın genel akışı hiç birini yapmadan öleceğim sanırım *

=uzak mesafe ilişkisi

hastalık gibi insana öyle bir yapışıyor ki deli gibi kalkmak isteseniz de mümkün olmuyor.

başlarda biraz mızmız hatta ağlak bir halin oluyor. kendine acıdığın bile oluyor. yapmana engel olan kişilere ya da imkansızlığı karşı öfkeleniyorsun belki biraz da kinlenme hali.. zamanla daha kötüsü oluyor, alışıyorsun. alışmak, koşullanmaktan geliyor. bazen iyi, bazen de kötü tecrübelerden kaynaklı bir koşullanma bu.

alışınca olan oluyor asıl. sana engel olacak kimsenin olmadığı ve imkanın dahilindeki her şeye ilgisiz kalıyorsun. sonra bu ilgisiz duruma da alışıyorsun. bu da sana yapmak istediklerinde "hevesmiş" algısı yaratıyor. bir şeyi ne kadar çok istesen bile bir süre sonra bu isteğin de söneceğini biliyorsun. böyle böyle donuk bir kişilik oluşuyor.

almak istediklerini alamayan, yapmak istediklerini yapamayan insanlar zamanla basit şeylerle kendini eğlemeye çalışıyor ve çevrelerine de bu baskıyı aşılıyor. gerek var mı? şimdi gerçekten yapmalı mıyımlar ağızlarından eksilmiyor ve yaşamadan kendine bir şeyler katamayan insan, kendini gerçekleştirme aşamasına ulaşamıyor, neslinin gelişmesinde durağanlığa neden oluyor.

çizim için kalem alınmayan çocuğu düşünün. zamanla almak için her yolu deneyecek ve hep bastıralacak. kimse almasına engel olmadığında parası olmayacak. imkan sağladığında pahalılığından yakınacak ve bu zaman aralığında kendini çizimle geliştirebilecekken oradan oraya savrulduğu ile kalacak. ve bir gün eline o kalem geçtiğinde neden istediğini bile anımsamayacak kadar sönmüş olacak arzusu. bir başka şey yapmak istediğinde kendi kendine "bakarız" diyerek söndürecek bu arzusunu da.

makus talihimdir.

motivasyon eksikliği olan insanların çektiği sıkıntılardan biri. zaman zaman bunu ben de yaşadığım oluyor. kendimi motive edecek şeyleri düşünerek bu sorunu aşabiliyorum.

kesinlikle depresyon dediğimiz şey ,tedavi görmeli