dahi olan insanların melankolik olması

aristo " felsefede, politikada, edebiyatta ya da sanatta üstün yetenekli olan herkes melankoliktir." der. kapalı ruh haline sahip insanlar için kullanılan melankolik sözcüğünü ben bu cümle içinde şu şekilde yorumladım.
mutsuz olan kişi arayış içindedir. şüphesiz bu kutsal meşguliyetler arayış içinde olan adamların eserleridir.

bunun sebebi zekayla ilintili genlerin aynı zamanda depresyonu da tetiklemesidir. yani başka bir deyişle o genler olmazsa depresyon olmaz, ama deha da olmaz. yani dahi insanlar genellikle melankoliktir evet. mesela patronlarının öylesine söylediği bir cümleyi aşırı derece analiz edip kafaya takarlar ve bu onları üzebilir. kısaca sıradan insanları pek üzmeyen durumlar, olaylar onlar için yeterince kalp kırıcı olabilir. bu yüzden zeki olduğunu düşündüğünüz insanlarla konuşurken biraz daha empatiyle yaklaşırsanız onları çok mutlu edemezsiniz belki ama en azından üzmezsiniz.

edit: dahiler genellikle melankoliktir demek, melankolik insanlar genelde dahidir demek değildir arkadaşlar.

dahi olduğumu öğrendiğim başlık.

doğru önerme. einstein sagopa dinliyordu.

hem zeki hem kronik depresyonlu olmamdan dolayı bir miktar doğru bulduğum önerme. ama bir miktar.

doğru bir önermedir.cahillik mutluluktur sözünün bir nevi sağlaması gibidir.

bugünde dahi olduk çok şükür.

bunu belki de bu yönden değil de başka bir taraftan ele almak lazım . şöyle ki travmaların yol açtığı melankolik hava belki de bu insanları dahi olmaya hayattan soyutlayıp kendilerini bilimin kollarına bırakmalarını sebeb oluyor bu travmanın ne yönde kullanıldığına bağlı bence nikola tesla da benim için bu yönde "dahi" olmaya mecbur olmuş biri.

zeki insanlar her şeyin fazlasıyla farkındadırlar. diğer insanların tam olarak görmediği veya her yönüyle anlayamadığı şeyleri hemen görüp anladıklarından, olumsuz şeylerin de her daim farkındadırlar.
aradıkları şeyi her yönüyle bulamazlar, çünkü mükemmeli ararlar. böyle olunca sürekli biraz eksiktirler.
her şeyin ilerisini düşünürler, oluşabilecek yanlışların bilincindedirler.
bütün bunlar düşünüldüğünde mutsuzluğa daha yatkın, depresyonun daha içinde olurlar.

bu durumu açıklayan söz için; (bkz: cehalet mutluluktur)

ben bir dahi imişim.

welcome to the jungle boys denen başlıktır

farkındalığın dayanılmaz hüznü.

aa demek ki bu gruba dahilim demek istediğim başlık.

türkiye’de yaşıyorsa , çok normal.

çünkü bu ülkede zekiysen , çevrende olup biten her şeye karşı algın inanılmaz açık oluyor ve manipule edilemiyorsun.

gerçekleri olduğu gibi görebilen insanların , sonuçları hesaplama ya da ön görme şansı yüksektir. bu yüzyılın türkiye’si için yarı berbat yarı harika bir durum.


berbat olmasının sebebi; içinde yaşadığın şartların diğer ülkelere oranla ne kadar kötü olduğunu kavrayabilme yeteneğinden geliyor.


harika olma durumu ise ; zeki ve donanımlı olmak iyi bir lüks sonuçta.

ikiside birbirini nötrlüyor.

arkadaşlar size kümeler öğretmemişler anlaşılan diyip konuya girmek istiyorum.

arkadaşın önermesi şu şekilde.

dahiler melankolik olur diyor.
yani melankolik insanlar kümesinin içinde dahiler de vardır diyor.

ama maşaallah herkes dahi olduğundan, melankoliksem dahiyim bağıntısını çıkarmış.

melankolikseniz sadece melankolik de olabilirsiniz. dahi olmanız şart değil. evet.

bu arada hiç de melankolik değilimdir, bu sebepten direkt aptal kümesine düşüyorum ne yazık ki...*

melankolik insan tesellisi. bir ömür melankolik takıldık, ancak ayrı yazılan de dışında hayatımızda bir dehalık göremedik.

bu bir yalandır.

"baylar, yemin ederim ki, her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır; gerçek, tam manasıyla bir hastalık."

yeraltından notlar

dostoyevski

ilk başta genelleme için hönkürecektim ama sonra düşününce mantıklı geldi çok azıcık.
cehalet mutluluk ise deha mutsuzluk orantısı yapılabilir. her şeyin farkında olmak bir cehennem olmalı.

farkında olmalarından kaynaklanır.