doktorlara gösterilen saygının esas nedeni

valla adamın aldığı eğitime bile saygı duyulur.

ülkedeki okunması en zor bölümü okumaları
üzerine tus diye var olan en zor sınava girmeleri
onu kazanıp, asistanlık yapmaları.
bu süreçte 5 sene köle gibi günaşırı nöbet tutmaları
(pazartesi sabah nöbete girdin, salı akşam çıktın. çarşamba sabah girdin, perşembe akşam çıktın)
sonra uzmanlık sınavı.
uzman oldun.
bitti mi?
bitmedi!
ister bekar ol, ister evli. ister bebeğin olsun ister bakmakla yükümlü olduğun biri...
mecburi görev adı altında minimum 11 yıldır köpek gibi çalıştırdığın kişiyi dağın başına hastaneye 2 yıllığına görevlendir.
günü dolunda atama açma, orada biraz daha kalsın.
hadi diyelim döndü, şehir hastanesi gibi saçma bir uygulamayla doktorları evinden onlarca km uzağa görevlendir.
o da yetmezse genelkurmay emriyle idlib'e falan görevlendir.

ve bu insanlar, hala bu ülkeden vazgeçmeyip diğerleri gibi yurt dışına gitmesinler...
(gidenler de sonuna kadar haklı)


şimdi bu insana saygı duymayıp ne yapacaksın?

çünkü yaşam için ter döküyorlar. yaşamımız için, kim olduğuna bakmaksızın insan yaşamı için , yaşatmak için yaşıyorlar.. (bedavaya mı yapıyorlar diyebilecek hekim düşmanları bilsinler ki ömrünü kışla mutfağında patates saymakla geçiren lise terk uzmanın, sokaktaki, kahvedeki vatan kurtaran şabanlığına bu toplumun ödediğinden fazla kazanmıyorlar 20-25 yıllık zorlu eğitmlerine rağmen.)

eğitime adanmış ömre saygı duymak gerekir

muhtaç olma durumundan ve sahip oldukları yetkiden kaynaklıdır. saygı esas çünkü sizi yaşatabilecek tek meslek grubu onlar. hayatınızı da kaydırabilirler tabii. allah kimseyi hekimle hakimin eline düşürmesin diye boşuna denmiyor.

zorunda değiliz esasen. ömrünü bizim için tüketmiyorlar kaldı ki çoğusu sadece para için bu işi yaptığından, insanın yüzüne bakma tenezzülünde bile bulunmayıp tedavi yöntemi araştırmadan başından savuyorlar insanları. aralarında gerçekten mesleğini hakkıyla yapan görürsem önünde saygıyla eğilirim çünkü sağlığımız önce allaha sonra o hakkıyla yapanlara emanet.

sen dersten kaçıp arkadaşlarınla papaz kaçtı oynarken onların bir gün senin canına bir şey gelmesi ihtimaline karşı edinebildiği her türlü bilgiyi edinmeye çalışması. üstelik bunu gayet isteyerek, bilerek tercih etmiş olması.

bir tanesinin pratisyenlikten uzmanlığa olan sürecine şahit oldum. doktor olmak hayatını feda etmekten başka bir şey değil. gerçekten intihar etmekten hiçbir farkı yok.

saygiyi hak etmeleri. dunyanin en cok onem arz eden mesleklerinden biri. bi zahmet saygi duysunlar lan.

eskiden muayenehaneler vardı, diyorlardı ki doktorlar sahtekar dolandırıcı, şimdi özel hastaneler açıldı milleti onlar şimdi sıradan geçiriyor. doktorun itibarı, mesleğinde iyiliği ile ölçülürdü bunu bitirdiler, özel hastane isimleri itibarlı saygın oldu.. çünkü ülkede ucuz işin değeri yok.. eskiden cüzi bıçak parasına ameliyat yaptırırdı halk, şimdi 500.000'tlye obezite cerrahisi yaptırıyor.. doktorun itibarı saygısı kalmadı, çalıştığı kurumun itibarı ve saygısı var... doktorun adınin bir önemi yok, acıbademse iyidir var..

saygı duyulası bir iş yapıyorlar. hele ki ülke şartlarında devlet hastanesi'nde çalışabilen doktor cindir.

- genel olarak doktorların (yani bütün doktorların) insanların hayatlarını kurtarmak için yanıp tutuştuklarının zannedilmesi.
- yüksek okul okumuş insanı büyük görmek.
- sağlık gelecek yerden saygıyı esirgememek politikası.
- türkiye gibi toplumlarda doktorların rütbe sahibi asker gibi görülmesi. (aile/toplum görgüsü)
- doktorların bana/bize saygı duyacaksın mesajı veren özel bir duruş sergilemeleri.

che guevara da doktordu. onu tanımayan insan beyaz önlükler içerisinde gördüğü insanları melek zannedebilir. *

hangi ülkeden söz ediyorsunuz.. vatandaşını doktor dövebilmekle övündürecek bir sağlık politikası izleyen bir ülke olmasa gerek..

her an eline düşebiliriz . mecbur.

ölüm korkusu.
insan korkar ölümden.
acıyı dindirme arzusu, çare.
onay almak arzusu, üç aylık ömrün kaldı dense bile belirsizlik, ölümün onayından daha korkutucudur.
her şey kabul edilir. belirsizlik durumunda kabul söz konusu değildir. kabul edildiğinde acı da ortadan kalkar.

daha önünde çok uzun yıllar var dediğinde de doktor,
sevinir, mutlu olur insan önce belirsizliğin ortadan kalmasına, sonra sağlığına.

doktor onayı saygı uyandırır.

her mesleğinin önemli olduğu bir an mutlaka oluyor ancak konu can olunca hassasiyet artıyor haliyle. saygı göstermekten dolayı bir sorun çıkmaz diye düşünüyorum.

saygın davranış umuduyla gösterilen saygılı davranış

normal bir insana gösterdiğimden fazlasını göstermem.

fetönün çalıntı sorularıyla almamışsa diplomayı, benim gözümde her meslek saygındır.
ama tabi şifa insanoğlunun en önemli ihtiyacı. işinin ehli doktor halkın gözünde her şeyden yukarıdadır.

okudukları kitaplara ve girdikleri sınavlara karşı duyulan eziklik.

doktorlar çok steril insanlardır. çoğusu hastane dışındaki hayatı bilmezler. insanlarla empati kurmazlar, bu onlar için de hasta içinde iyidir.
karşısındakine üzülse, onun doktoru olamaz. bazıları bu empati kurmamayı abartır. merhametsizliğe evirir.

ben doktoru benden fazla okumuş biri olarak görüyorum. dünyaya bir daha gelsem sağlıkçı olmak isterdim. kutsal işler için paha biçilmez adaylar. isteseler bu özellikleri sayesinde dünya meleği olurlar ama isteseler.

bir ara afrika’ya gidip ordaki insanlara yardım edesim vardı, sağlıkçı olmayanların para yollama dışında bir işe yaramayacağını öğrendim.

babam mesela telefonunu asla kapatmaz, onu kim hangi saatte ararsa arasın telefonunu açar. bana böyle kaç tane sağlıkçı diyebilirsiniz.

sağlıkçı devlet memuru gibi 8-5 yaptı mı alelade devlet memuru oluyor.

sağlıkçının kutsalı kapısına biri gidince ya da telefonu çalınca onu en yakını gibi görüp ona bakandır. böylelerinden allah razı olsun kalanları sizin olsun.

bu sorunun cevabını bilmiyorum.
saygının genel anlamda bazal bir seviyede herkese karşı olması gereken ancak kesinlikle hak edilen de bir şey olduğunu düşünüyorum.

insanları kendi kriterlerimize göre meslek içi ya da meslekler arası gruplandırmayı lüzumsuz buluyorum. aleladelik kriterlerinin hiçbir kitapta yazmadığını, işini iş saatleri çerçevesinde mükemmel bir şekilde yürüten kişilerin diğer saatlerde her insan gibi bir özel hayata sahip olduğunu bilmenin de yine insanca olduğunu düşünüyorum.

gel gelelim, yetmiş yaş üstü, şimdilerde insanların yanılmıyorsam boomer diye adlandırdığı bir kuşak var. bunların doktora karşı tavrı adeta kutsal emanetlere gösterilen gibi. aşırı nazik davranıyorlar, kapıdan girip çıkarken olabildiğince sessiz hareket ediyorlar, yanlış bir ifade kullandıklarında mahcup oluyorlar. yani nasıl desem, kendileriyle konuşurken daha ne yapabilirim diye düşünüp ben ezilip büzülüyorum karşılarında, dikleşiyorum, hal hatır soruyorum, karşılıklı bir minnet duygusu oluşturuyoruz.

yani işte bunlar hep karşılıklı sevgi ve saygı.
keşke her alanda bunu sağlayabilecek adap, hoşgörü ve tahammül seviyesine sahip olabilsek.

velhasıl iyi ki var olan amca ve teyzelerime buradan selam eder, bol sevgi ve saygılarımı iletirim. sebepleri bol olsun minnoşların. *