doktorlara gösterilen saygının esas nedeni

et, ete değecek.

valla adamın aldığı eğitime bile saygı duyulur.

ülkedeki okunması en zor bölümü okumaları
üzerine tus diye var olan en zor sınava girmeleri
onu kazanıp, asistanlık yapmaları.
bu süreçte 5 sene köle gibi günaşırı nöbet tutmaları
(pazartesi sabah nöbete girdin, salı akşam çıktın. çarşamba sabah girdin, perşembe akşam çıktın)
sonra uzmanlık sınavı.
uzman oldun.
bitti mi?
bitmedi!
ister bekar ol, ister evli. ister bebeğin olsun ister bakmakla yükümlü olduğun biri...
mecburi görev adı altında minimum 11 yıldır köpek gibi çalıştırdığın kişiyi dağın başına hastaneye 2 yıllığına görevlendir.
günü dolunda atama açma, orada biraz daha kalsın.
hadi diyelim döndü, şehir hastanesi gibi saçma bir uygulamayla doktorları evinden onlarca km uzağa görevlendir.
o da yetmezse genelkurmay emriyle idlib'e falan görevlendir.

ve bu insanlar, hala bu ülkeden vazgeçmeyip diğerleri gibi yurt dışına gitmesinler...
(gidenler de sonuna kadar haklı)


şimdi bu insana saygı duymayıp ne yapacaksın?

çünkü yaşam için ter döküyorlar. yaşamımız için, kim olduğuna bakmaksızın insan yaşamı için , yaşatmak için yaşıyorlar.. (bedavaya mı yapıyorlar diyebilecek hekim düşmanları bilsinler ki ömrünü kışla mutfağında patates saymakla geçiren lise terk uzmanın, sokaktaki, kahvedeki vatan kurtaran şabanlığına bu toplumun ödediğinden fazla kazanmıyorlar 20-25 yıllık zorlu eğitmlerine rağmen.)

eğitime adanmış ömre saygı duymak gerekir

muhtaç olma durumundan ve sahip oldukları yetkiden kaynaklıdır. saygı esas çünkü sizi yaşatabilecek tek meslek grubu onlar. hayatınızı da kaydırabilirler tabii. allah kimseyi hekimle hakimin eline düşürmesin diye boşuna denmiyor.

zorunda değiliz esasen. ömrünü bizim için tüketmiyorlar kaldı ki çoğusu sadece para için bu işi yaptığından, insanın yüzüne bakma tenezzülünde bile bulunmayıp tedavi yöntemi araştırmadan başından savuyorlar insanları. aralarında gerçekten mesleğini hakkıyla yapan görürsem önünde saygıyla eğilirim çünkü sağlığımız önce allaha sonra o hakkıyla yapanlara emanet.

sen dersten kaçıp arkadaşlarınla papaz kaçtı oynarken onların bir gün senin canına bir şey gelmesi ihtimaline karşı edinebildiği her türlü bilgiyi edinmeye çalışması. üstelik bunu gayet isteyerek, bilerek tercih etmiş olması.

bir tanesinin pratisyenlikten uzmanlığa olan sürecine şahit oldum. doktor olmak hayatını feda etmekten başka bir şey değil. gerçekten intihar etmekten hiçbir farkı yok.