filmi varken gidip sayfalarca roman okuyan tip

her zaman yine kitabını okuyacağım...
öncelikle filmde kitabın anlattığı hissi anlayamıyorsunuz.. filmde izlediğin sadece görsellik duyguları ancak oyuncunun yansıtabildiği kadar filmin içine girebilirsin.. olay bir odanın içinde geçiyorsa sadece karakterin hareketlerine yoğunlaşırsınız oysa kitap sana odanın tüm ayrıntılarını aktarırken, köşede duran vazoya kadar kafanda çizersin odayı.. artık odanın bir köşesinden izlemeye başlarsın ve asıl film okuduklarından beynine yansıyanlardan şekillenmeye başlar yavaş yavaş...

filmde yönetmenin sana verdiği kadarını alırsın. kitabını okursan sınır senin hayal gücündür.

hayal dünyasını kullanmak varken, daha azına razı olma riskine girmeyendir.

film izlemeyi seviyorum ama özellikle bir kitabın filmini beklemek ya da araştırıp filmi varsa izleyeyim kafasında değilim. film izlemek kolay olan gibi gözüküyor ama onu bile yapamayanlar ve buna zaman ayıramayanlar var. kitap okumak güzel tabii ki de ama zamanınız yoksa yani bir kitabı okuyacağınız zaman ile bir filmi izleyeceğiniz zaman aynı değil sonuçta. kitap okumak güzel olsa da zaman iyi kullanmak adına film izlenebilir.

bir de şu var kim neyi okumak istiyorsa ya da bunu nasıl yapmak istiyorsa bırakın yapsın. böyle yargılama cümleleri hep reyting için. yapanlar yapmasın uyanlar uymasın. diyeceğimde kim dinleyecek.

kendi filmini çekmek istiyordur.

türk milletine yaraşır bir başlık. uzun entry yazınca bile, özelden özet geç, yazarlardı eskiden. çok öyle uzun entry yazardım.

okuma tembelidir ortadoğu insanı. hem okumaz, bilmez, ama herşeyi bildiğini iddia eder.

1780 sayfalık sefiller i kitaptan okuyunca fransa'nın napolyon'dan sonraki içler acısı halini öğrenirsin. waterloo savaşının en iyi tanımlarından birini üşenmemiş 230 240 sayfa yazmış hugo...öyle detaylar vermiş ki,o savaşla ilgili yazılmış savaş kitapları bile hugo'nun ismini vererek "sefiller" i kaynak gösterirler...

bir film asla bunları veremez...

ama ortadoğu da filnin verdiği bilgi şahsa yeter. kişi haklıdır, o kadar bilgi o coğrafya insanına yeter.

haklı serzeniş. okuma yazma öğrenecekler ilk iş. kim uğraşacak...

okurken romanın yönetmeni benim çünkü,film bir yere kadar yansıtabilir.rus edebiyatını zihinde canlandırmak özellikle mükemmel .

bunu savunan ademoğlu: “aa filmin kitabı çıkmış.” diye ortalıkta cahil cahil gezer.

karakterlerin dış görünüşü hayal gücümde canlandırmak daha çok hoşuma gidiyor.

filmler hiçbir zaman roman kadar ayrıntılı olmaz. olamaz da. ayrıca bazı filmler romandan sapıp saçma sapan bir hal alıyor. o yüzden doğrusunu yapan tiptir. bu başlık da tam bizim milletten çıkardı zaten. okumamakla övünüyorsunuz, ondan sonra da başınıza gelen felaketlerden şikayet ediyorsunuz. başınıza gelen her boku hak ediyorsunuz. iyi oluyor ohhhh.

bir nevi işin kolayına kaçma olayı..

benim yerime düşünsün, hayal kursun birileri ben bakarım..

çünkü kitap okumak daha keyifli. filmlerde eksikler oluyor, aynı duyguyu vermiyor vs.
genelde kitabı okurum sonra filmini nasıl yapmışlar diye merak edip izlerim.

kitabı okuyup filmini izlemek daha zevkli, eleştiri yapabiliyorsun rahat rahat.

ikisini de yapmak en keyiflisi bence.

şimdiye kadar kitabını okuyup da izlediğim hiçbir filmi beğenmedim. hiçbiri kitapla aynı tadı vermedi. şeker portakalı gibi bir başyapıtın bile filmini yapmaya cesaret etmişler. yönetmen olsam asla bu haddi bulamazdım kendimde. helal olsun, ne diyeyim.

klişe dili ve edebiyatı 3. sınıf önsöz "kitaptaki ayrıntıyı filmde bulamadım dıttırı dıt dıt" bir romanda ana karakterin bulunduğu mekanda geçen olay "kuziko her zaman gittiği gazinoya gitti ve barda 6. sıradaki tabureye oturup kendine viski soyledi" dediginde barın ışıklandırmasını, ortam rengini, viskinin markasını hatta kuziko viski sipariş verirken arkada insanların oldugunu, ne yaptığında bile aslında hayal etmiyor ama ediyor gibi davranarak birbirinizi gazliyorsunuz.
500 kişinin en mukemmel hali ile calisip ortak bir sahne çıkarmasını beğenmeyip loş ışıklı, beyaz, şampanya veya kum rengi odalarınızda kibrinizden tek açılı düşünce dünyanızla entelektuel masturbasyonlar yaparak entelektuel orgazmlar peşindesiniz.
aslına bakarsanız hiçsiniz ama kibrinizden bunu göremeyip en az 6 farkli acıdan izlediğiniz şeye küstahça yaklaşabiliyorsunuz.

film romani tamamen yansitmaz.

senaryonun içine edilmemiş halini görmek isteyen tiptir, bakılınca çoğu kitap film haline getirildiğinde rezil ediliyor, hele son zamanlarda beyaz karakterleri bile siyahi olarak uyarladıkları için iyice sinir oluyorum, zaten senaryoda siyahi olan karakterlerde var illa başrolü değiştirmenin alemi nedir