güne psikolojik bir tespit bırak

gereksiz iyilik başka bir kötülüğü saklamak içindir. normalde sizinle öyle çok da iletişime geçmeyen biri size iyi davranıyorsa ya çıkarı vardır ya da sizi manipüle edip suçlu duruma düşürme uğraşındadır.

normalin üzerinde zekaya sahip olan insanların diğerlerine oranla daha az arkadaşı vardır, çünkü çok daha seçicidirler.

kaçınılmaz olan şey, bir kimsenin, bir eylemin yörüngesine girdiğinde, o eylemin güdümünden ayrılamamasıdır. bu döngüyü kırmanın yolu, düşünmeyi bırakıp tam aksi yönde içgüdülerini takip etmektir. şüphe varsa şüphe yoktur.

kötü hissetmeye başlamak birçok şeyin başlangıcıdır.bunu iyi anlama da çekebilirsin kötü anlamada.sadece her şeyin zincirleme ilerleyeceğini bil.

bize kızan sevdiğimiz bir insanın suskunluğu bütün dayaklardan ağırdır.

dövse canın yanmaz ama susunca canın yanar.

özgüvensiz, haset ve ezik bireyler diğer bireylere hadsizce saldırır ki bunu hak olarak görür.

güzel rüyalar da travma yaratır.

kişiye fikrinizi beyan edin ama asla ısrarcı olmayın, bırakın ve yeşermesini izleyin.

izler kalır, izler kalırsın.

baya psikolojik bence.

doğru sorular sorarak varılan sonucun, uzun uzadıya düşünerek varılan sonuçtan daha ikna edici ve tesirli olması.

çok basit gibi görünse de; yolun başında cevabı sadece "evet/hayır"dan ibaret bir soru sorulduğunda, cevap bizi otomatikman konunun %50'lik yükünden arındırıyor. her soruda yoğunluğu seyrelte seyrelte en arı hâline yaklaşmış oluyoruz. bir şeyin apaçık karşınızda belirmesi sizi kararsızlıktan uzaklaştırıyor. aynı yere bakan farklı bir pencere buluyor, bir kez de oradan bakıyorsunuz. ve o dakikadan itibaren bakmaya alıştığınız pencerenin kimi zaman yanıltıcı ya da yetersiz olabildiğini anlıyorsunuz. ve yine o dakikadan itibaren daha çok pencereye sahip olmak istiyorsunuz. çünkü tek bir görüş açısı bazı durumları değerlendirmek için oldukça yetersiz.

sevdiğin bir şeyi başka biri abartarak anlatınca gelen o soğuma hissi

psikolog değilim ki tespit bırakayımm, başlığı.

dur dur var bir tane.

geçen biriyle sohbet ediyorum.yascs büyük biri eskiden babalar çocuklarını bırak başını okşamayı, çocuk düştüğünde kolundan tutup kaldırmazdı, dedi. ben de afadersiniz sizi tenzih ederim ama o kuşağım tümden psikolojisi bozuk, dedim.

insanlardan beklentiyi en aza hatta sıfıra indirmek inanılmaz bir kafa rahatlığı verir. ayrıca her insanın olaylara tepki verme biçiminin ve olanlarla başa çıkma biçiminin farklı olduğunu kabul etmek. insanların karakterini kabul etmek. sizi her gün aramasa da sevebilir değer verebilir. ve en önemlisi siz anlatmadığınız sürece karşıdaki zor günler yaşadığınızı veya kırıldığınızı bilemeyebilir bu çok doğaldır. dolayısıyla bilmesini istiyorsanız anlatmalısınız.

aslında bunun başlığını açacaktim ama düşündüm düşündüm bulamadım.
diyelim bir insanı beğeniyorsunuz. hem fiziksel olarakta beğeniyorsunuz işte diğer özellikler olarakta. bir araya geliyorsunuz ve olmuyor. sohbet ilerlemiyor. işte bir gerginlik oluyor. yanında kasılıyorsunuz.
sanki sizi yargılıyor gibi mi bakıyor. siz mi öyle düşünüyorsunuz.

böyle kadın erkek ilişkileri gördüm . hatta geçen ay birisi demişti. abi çok iyi adam falan ama karşılıklı gerginlik oldu. o rahatlık olmadı.
hatırladım bana da olduydu. hatta düşündüm hep sevdiğim insanlar yanında rahat ettiklerimiz. karşılıklı bu tabi.
bakın iki komik insan bile bir araya gelse o enerji ortaya çıkmayabilir. aynı görüşte iki insanda bile böyle olabilir. bir komiklikler şakalar ortaya çıkmayabilir.
düşün bunun birde karşı cinsle olani var.

#2582918

böyle bir çift vardı tanıdığım. boşandılar. yıllar sonra hiç tanımadığımız birisi bu boşanan çift için "iki mükemmel insan, birlikte yapamadılar" demişti. gerçekten de öyleydiler. bazen olmayınca olmuyor.

kimse sana karşı değil herkes kendinden yana.

insan, olmasını istediği şeye kolay inanır.

kimi unuttuğunu hatırlıyorsan unutmadın demektir.

psikoloji mi kaldı ki tespit yapalım.

(bkz: tespit yaptım yer misin)

yanlış yaptıysam doğrusu hoşuma gitmemiştir.

karışmayın