81.
ilk ne zaman gördüğümü hatırlamıyorum ama yakından ne zaman görsem korku hissediyorum. nerede bittiğini görememek beni ürkütüyor.
devamını gör...
82.
acaba içindeyken sevişmek nasıl olur.*
devamını gör...
83.
ulan 2 ufuk noktası arası mesafe kaç km acaba idi.
birde denizde bir tane ada dikkatimi çekti. e ilk kez görüyoruz, merak ediyor insan.
sordum hemen, karşıdaki adaya nasıl gidilir? ne var orada?
cevabı ise küfürlerin yetersiz kaldığı adam olan abdullah oçalan var orada oldu.
kocaaa denizde gittik bulduk adamı arkadaş.
birde denizde bir tane ada dikkatimi çekti. e ilk kez görüyoruz, merak ediyor insan.
sordum hemen, karşıdaki adaya nasıl gidilir? ne var orada?
cevabı ise küfürlerin yetersiz kaldığı adam olan abdullah oçalan var orada oldu.
kocaaa denizde gittik bulduk adamı arkadaş.
devamını gör...
84.
o gün nedenini anlamadığım bir şekilde her yanımızı çamura bulamıştık.
çamur banyosuymuş.
oradan denize doğru yürümeye başladık ama çamur güneş altında kurudu.
çok garip hissediyordum kendimi.
denizi gördüğümde işte banyo budur diyerek koşturmuştum.
çamur banyosuymuş.
oradan denize doğru yürümeye başladık ama çamur güneş altında kurudu.
çok garip hissediyordum kendimi.
denizi gördüğümde işte banyo budur diyerek koşturmuştum.
devamını gör...
85.
demek kollarını kullanmadan boğma yeteneğin var ey deniz!
devamını gör...
86.
maalesef bu duyguyu denizle iç içe olduğum bir şehirde doğduğum ve büyüdüğüm için tatmadım. üniversite yıllarım da aynı şekilde 3 tarafı denizle çevrili, her sokağın denize çıktığı bir şehirde geçiyor. ama kesinlikle deniz olmayan bir yerde yaşayamam.
devamını gör...
87.
ben bayağı küçüktüm ya. kışın ortasında karadeniz'e gitme fikri kimden çıktı bilmiyorum ama babam denize doğru koşmayayım diye montumun şapkasından tutuyordu.*
biraz uzaktaki yunusları izlemek güzeldi. hava bulutluydu, deniz hırçın. her şeyi parmakla gösterip aaa bu ne soruma tüm cevapları veren babam.*
biraz uzaktaki yunusları izlemek güzeldi. hava bulutluydu, deniz hırçın. her şeyi parmakla gösterip aaa bu ne soruma tüm cevapları veren babam.*
devamını gör...
88.
ilk kez deniz gören yaşlı kadının verdiği tepkiye benzer :
" amanın! , burayı su basmış...."
" amanın! , burayı su basmış...."
devamını gör...
89.
hatırlamıyorum çünkü her yaz tatilim denize kıyısı olan bir evde geçti. "yarın sabah, uyanınca hemen mayomu giyeceğim, sonra kahvaltı yapıp doğru denize!" cümlesi beni çoğu zaman denize girmekten daha fazla mutlu etti.
devamını gör...
90.
ilk gördüğümde 17 yaşımdaydım ve belediye ücretsiz olarak çanakkale gezisi düzenliyordu o sayede feribotla geçmiştik. sanki bir çarşafı tutup sallıyorlar ve ben de onun üstündeki küçük bi boncukmuşum gibi hissetmiştim.
devamını gör...
91.
çok küçüktüm. dayım 2 kuzenim ve beni alıp motosikletle denize götürmüştü. ama o gün motosiklete de ilk kez bindiğim için bu bana daha heyecanlı gelmişti ve deniz ikinci planda kalmıştı. söyleyeceklerim bu kadar.
devamını gör...
92.
tavuskuşu gibi kafam denize girince bir daha hiç denize girmedim korkudan. geçen sene bodrumdaydım,deneyeyim dedim belki fobimi aşarım diye. denize girmemle ayağıma taş maş bir şeyler değdiğini hissettim ve tam bir road runner edasıyla denizden çıktım.
devamını gör...
93.
kalbimde sıcak bir dalga yayılıyormuş gibi hissetmiştim, antalya yolunda önce bir yükselirsiniz sonra araba alçaldıkça deniz daha çok görünür olur ya, bu an benim için hep çok özel olmuştur.
devamını gör...
94.
hatırlamadığım duygu. çok uzun zaman oldu.
fakat şunu unutmak mümkün değil: tatile çıkarsın. ankara her yere uzak olduğundan, ister ege'ye git ister akdeniz'e yol çok uzun sürer. artık popon otobüsün koltuğuyla hemhâl durumda "eytere beaah!" seviyesine gelmişken yavaş yavaş palmiyeler ilişir gözüne. sonra bir bakarsın ki birkaç çatının arasından o güzel durgunluğuyla "şşt! geldin mi?" diyor sana. uff! işte o anki duygu yok mu... yolculuğun sona ermesiyle poponun nihayet huzura ereceğini bilmeye ek olarak o güzel, mavi sükûnet... işte o duygunun yerini kolay kolay hiçbir şey tutmuyor.
fakat şunu unutmak mümkün değil: tatile çıkarsın. ankara her yere uzak olduğundan, ister ege'ye git ister akdeniz'e yol çok uzun sürer. artık popon otobüsün koltuğuyla hemhâl durumda "eytere beaah!" seviyesine gelmişken yavaş yavaş palmiyeler ilişir gözüne. sonra bir bakarsın ki birkaç çatının arasından o güzel durgunluğuyla "şşt! geldin mi?" diyor sana. uff! işte o anki duygu yok mu... yolculuğun sona ermesiyle poponun nihayet huzura ereceğini bilmeye ek olarak o güzel, mavi sükûnet... işte o duygunun yerini kolay kolay hiçbir şey tutmuyor.
devamını gör...
95.
denize kıyısı olan bir şehirde doğup, yaşadığım için bunu hatırlayamıyorum ama uzun süre deniz görmediğim bir zaman dilimi olmuştu. deniz kenarında oturup bir nefeslik huzur hissetmek için koşa koşa gitmiştim. sonra benim başım bi dön, sen midem bi bulan. nerdeyse bayılacaktım, sanırım deniz tuttu beni, başka nasıl açıklanır bu durum bilmiyorum. tekrar alışana kadar sürekli deniz kenarında yürüdüm.
devamını gör...
96.
5 yaşımda görünce nasıl oluştuğunu merak etmişimdir ve babama sorduğumda bana sen sürekli çişini yaptın o yüzden burası böyle deniz oldu demesiyle aklımda şeytani fikirler türemiştir.
devamını gör...
97.
görünce editlerim.
devamını gör...
98.
kara yoluyla bursa’dan gemlik’e doğru gidenler, şehre yaklaşırken yolun sağında, üzerinde orhan veli’nin kısacık bir şiirinin yazılı olduğu tabelayla karşılaşırlar:
“gemlik’e doğru
denizi göreceksin;
sakın şaşırma.”
“gemlik’e doğru
denizi göreceksin;
sakın şaşırma.”
devamını gör...
99.
maviliğine kapılmıştım
devamını gör...
100.
(bkz: vaaaow ne kadar büyük su) tepkisi ile bir korku,acziyet.
devamını gör...