kabullenildiğinde olgunlaştıran acı gerçekler

senin önemin, değerin sadece senin için geçerli. diğerleri için öyle olmak zorunda değilsin.

hiç kimse kaderini değiştiremez.

olaya mantıkla ve uzun vadeli bakacaksak olursak ölen birine ( ister yakın olsun ister uzak) kendini yıpratır derecesinde üzülmek saçma bir şey aslında, çünkü bizde bir gün öleceğiz zaten, sanki bize ölümsüzlük bahşedilmiş de, başkaları ölümlü doğaya sahip diye, onlar adına üzülüyoruz gibi. belki diyeceksin ki erken ölenlere üzülüyorum ben, yahu ne fark eder evrensel baktığımızda ben 30-40 sene daha fazla yaşasam ne değişecek sanki? yine göz açıp kapayıncaya kadar geçecek bir süre. ben de ölenlere karışıcam, benden sonraki onlarca nesil de, o zaman ölenlere değil de ölüm olgusuna odaklanmak, enerjimizi ölüm sonrasını felsefi olarak değerlendirmeye harcamak daha makul gibi geliyor. ya da illa üzüleceksek önce kendi halimize üzülelim ağlayalım çünkü ölümden hiçbirimiz kurtulamıyacak.

bazı insanlar değişmez. bazı insanların verdiği her söz yalandır. sevgi taklit edilebilir bir şeydir herkese inanma. sana kötü muamele yapıldığında bu hakettiğin için değil, karşındakinin kendisine yapılmasını istediği harekettendir. üstüne alınma ve ona benzeme. sen seviyorsun diye elma da seni sevecek değil. evet ne kadar okuduğunun ve kalifiyeli biri olduğunun zerre önemi yok. ilk okuldan öteye gitmemiş adam senden fazla maaş alacak.

sezen aksunun bu durumu şöyle özetlemiş. acıdan geçmeyen şarkılar , insanlar biraz eksiktir . evet acı insanın olgunlaşmasında en büyük etkenlerden biridir . müthiş tecrübe öğretir insana acı . acının bana öğrettiği en büyük gerçek , giden hiç kimse gittiği gibi dönmez .

- seyir füzesi,
- hipersonik füze,
- taktik nükller sığınak delici füze,
- glide bombası,
- kamikaze iha,
- vs.

gündelik hayatımıza sirayet etmek gibi huyları da yok değildir..