kendine bir not bırak

her zaman sert ol, yavşak olma, bildiğin yoldan dönme, gururunu hiçbir zaman hiçe sayma, seni kabul eden böyle etsin, etmeyen de hayatından defolsun gitsin.

açık ve net.

sabah 8.15 de evden çıkmazsan metroyu kaçırırsın.

önüne bak,geçmişle oyalanma.

bırakacağım not muhtemelen bir intihar notu olur, bu notu hazırlamak için de 3 mart'a kadar vaktim var. ''yaşanmadan geçen bir 25 yıl''.

not

yaşayamayacağın hayatı hayal etmeyi bırak.

o kadar çok insana aynı anda destek olmaya çalışıyorsun ki, düşmen an meselesi aslında. karşında dimdik duran insanlara bile elini uzatıyorsun ki dengelerini kaybettiklerinde tutunsunlar. daha hala kendine kızıyorsun neden daha çok insana destek olamıyorum diye. düşeceksin, sana tutunan herkesi yanında götüreceksin haberin yok.

10 yıl sonraki bn için bu notu bırakıyorum

istediğin üniversiteyj çıkardığını istediğin bölümde okuyup başarıyla sınıf öğretmeni olduğunu ümit ederekten konuya giriim.
arkadaşlarına ve kendine verdiğin sözleri unutma canım benim.
sözler önemlidir çünkü bunu biliyosun.
umarım insanların ne düşündüğü artık seni ilgilendirmiyordur.
şayet ilgilendiriyorsa da vazgeç artık yeter yani.
çabucak atan da daha öğrenciyken öğrencilerinle ne yapacağın ile ilgili hayallerini gerçekleştir.
yazık onlara da o kadar beklediler seni*
seni çok sevecekler biliyorum
çünkü sen onlara sadece bir öğretmen olmayacaksın.
her sabah onlar ile beraber büyük bi heyecanla okula gelip büyük bi zevkle ders işliyeceksiniz unutma.
hak etmeyen insanlara o kadar çok değer verdin ki bazen kendini bile unuttuğun oldu. sana ders oldun bu da.
insan seç artık
gerçekten de hayatına bi şeyler katabilen insanları seç...

eğer bunları yapmazsan hm kendine hm de şu an bunu yazan bana ihanet etmiş olursun canım bnim*

ona göre...

kendini sevmeye devam et.
en önemlisi de buydu galiba*

sen o şımarıklara uyma.

ocağın üstüne 2 tane haşlanmış yumurta bıraktım.. sabah yemeden çıkma.

sadece önüne ve yanındakilere bak ve sev .gerisini boşver.

paşa bugüne kadar sabrettin, belki de hep sabredeceksin. bekle biraz daha sabret.

(bkz: olumsuzluklara rağmen hayattan keyif alanlar)
böyle insanlar var, senin neyin eksik?
keyfine bak.

koşul ne olursa olsun önceliğin kendin olsun. öyle iki samimi söz söyleyene hemen inanıp güvenme ve en önemlisi her zaman içine sinen şeyleri yapmaya çalış ve bir de en çok kendini sev.

olmayacak bir isteğin peşinden sürükleniyorsun, en başından bildiğin halde bu süreçte daha da yıpranacaksın çünkü kendini kaptırdın bir kere. bile bile lades ama naparsın. kendime notum yok, malım ben, ne söylersem söyleyeyim doğruyu da bilsem bu yoldan ayrılamam. doğruya gidecek ne isteğim ne gücüm var. acıyı yaşayıp görüp bu yoldan dönmek daha da burnu sürter işe yarar belki.

bak yoğun bir günün ardından yorgun ama mutlusun, görüyor musun çiçeğim aslında mutlu olmak düşünmemek ve yoğunluktan ibaretmiş, kendine uğraşacak bir sürü şey bulmalısın.

onarılamazlar vardır, bir de izi silinemezler ve çaresinin nerede gizli olduğunu bilemediğin dermansız sandığın illetler.. herkesin inandığı kendi doğruları bazen yanlışa çıkar bazen de yanlış görünende gizlidir doğrular.. olma keskin, olma zâlim; bazen üzerinde sapasağlam durduğun zemin çöker.

sabah işe gitmeden dolap kargosunu kapının önüne bırak!

1.5 yıldır arıyordum aşkı sevgiliyi, sevmeyi, sevgili ve sevilmeyi arıyordum.

ancak artık bıraktım. çünkü 23 ekim'de 29 yaşıma gireceğim ve halen doğum günümde bir kadın yoksa, ailem varsa, demek ki artık benim hayatım ailem. onlar ölmesin, çok yaşasınlar ama ölümlerine bile psikolojik olarak aylardır hazırlıyorum kendimi çünkü öyle bir manyağım ve ben abiyim, sakinleştirmem gereken bir erkek kardeşim olacak ki allah o günleri inşallah çok geç yaşatır ve yıllarca ailemle güzel günler yaşarım.

ben de isterim ailemin mutluluğumu görmesini, onlara zamanla torun vermeyi, kendi düzen ve yuvamı kurmayı, sevmeyi ve sevilmeyi istemeyi ama yok abi, olmadığını kabullenmiş bulunuyorum şu an itibariyle. bundan sonra olacağına dair umudum da çok az. imkansız değil ama imkansıza yakın.

yemişim ulan sevgisini, sanki sevgi karın doyuruyor anasını satayım bu ülkede. sen düşsen, ilk tekmeyi sevdiğin kadın vuruyor be. ayrıca da bıktım kardeşim.

aptal triplerden, şımarık isteklerden, dengesizliklerden, materyalist hayat görüşlerinden, kendini vazgeçilmez sananlardan, eski sevgilisini unutamayanlardan, zincirleri olanlardan, 180 derece dönüşlerden, samimiyetsiz tavırlardan, kendini bilmeyenlerden, ne istediğini ve kendisini keşfedemeyenlerden, yaşım 29 oldu. çocuk eylemem arkadaşım bu saatten sonra.

arayarak kendimi yordum, yıprattım, üzdüm kendimi. kaliteli yalnızlığıma geri dönüyorum. sevginin canı cehenneme, yaşasın yalnızlık.

bu ülkenin kadını ile evlenip kendinizi üzmeyin gençler. bu ülkenin insanı dert. kadını ayrı, erkeği ayrı.

istisnalar elbette var ama o kadar gizli ki bu istisnalar 29 yıldır denk gelemedik. bu saatten sonra da gelme zaten. sana düğün yapacağım diye çalışmıyorum ben bebek kusura bakma.

hem gerçekten birisini tanımaktan öylesine yoruldum ki. gerçekten yoruyorsunuz be kardeşim. 4 gün flört ediyorsunuz, 5. gün birden bire eski sevgili "özledim." yazıyor, hop 180 derece tavırlar değişiyor. bize de eski hatun yazıyor, biz gidiyor muyuz? hayır.

karakter meselesi işte bunlar. benim karakterimi taşıyacak kadın demek ki anasının karnından daha doğmamış. doğmasın da bu vakitten sonra. doğarsan, benimle bayağı uğraşacaksın haberin olsun.

sevgisi batsın. yalnızlık bebeğimle ben kaliteli bir birliktelik yaşayacağım. yalnızlık, kadınlardan daha sadıksın var ya sen. sen, artık ben ölene dek beni bırakma e mi?

kendine hiç not bırakma.