kendinle aran nasıl sorunsalı

anlık olarak hep çok iyi ama az önce ki benle hep çok kötü, birazdan ise şuan ki halimle çok kötü olacak aram

sıklıkla başımı ağrıtmasa sorun yok ama bir de ona sormak lazım, mesele ne?

kendi sözümü dinliyorum. iyiyiz bu aralar.

gerekmedikçe pek konuşmayız.

iç savaş halindeyiz. savaşı başlatan o, onu ıslah edip dize getiremeyen ben.

çok seviyorum, görünce sarılmak istiyorum ama sürekli savaş halindeyiz...
biraz kavgacı bir kişilik

bu aralar iyi. bazen çatıştığımız oluyor. ama o çatışmaları seviyorum ne yalan söyleyeyim. itiraf edemediğim şeyleri söylüyor bana. önce kızsam da sonra hak veriyorum kendime.

görüşmüyoruz

biri diğerinin sarhoşu, öbürü ağır işçisi, beriki prensesi, öteki ağır başlısı... hepsi ayrı telden çalıyor, gün içinde görüşemiyoruz... ancak uyurken yek ve tek vücuduz; rüyalarda buluşuyoruz.

ben: naber dostum?
kendim: sana ne !!!!
ben: aynı bedendeyiz bence iyi geçinelim
kendim: la bi s..r git olm
ben: seni seviyorum.
kendim: .........
ben: gel öpcem seni.
kendim: lan bırakk.

öfkeli biri, uğraştırıyor...

stabil.

arada gelgitler yaşasak da anlaşırız ya genelde.

bazen dünyayı içime sığdıracak kadar genişliyor yüreğim,
bazen kendi çırpıntılarına bile dar geliyor..

çılgınlar gibi nabokov okumak istiyor. hemen askere gidip her şeyden kurtulmak ya da farklı bir yaşam biçimi deneyerek değişmek istiyor. o buna değişimden çok kendine dönmek demeyi tercih ediyor. bu işi bırakmak istiyor. geceleri çalışmak istiyor. kovulduğu yerlere, terk ettiği ve terk edildiği kişilere geri dönmek istiyor. benim aksime daha çok düşünmek, hiç endişelenmemek istiyor. her anı bir zaman kaybı olarak görüp hiç uyumamak istiyor. bir hiç uğruna kendini tüketmek istiyor. on iki saat çalışmak, loş ışıkta mayışmak, bir budist gibi yaşamak istemiyor. bütün ruhsuz eşyalarla, çer çöple oturmak istemiyor. karanlık istemiyor. ateş ve sıcaklık istiyor. ona akışıyla yaşamı hatırlatan bir kan istiyor. bense bir hafta boyunca uyuyakalmak istiyorum.

ona ihtiyacı olan ilgiyi ve şefkati veremediğim için biraz kırgın ama yine de seviyoruz birbirimizi.

bazen güzel bir doğa manzarasını gösteren yarısından fazlası cam duvarlı olan evlere benziyor. huzurlu, mutlu, sakin bir şekilde dışarıyı izlerken arada arkada çalan müzikle gözlerini kapatıp iyi hissettiren şeyler düşünüyor.
bazen o evin hiç ışık almayan odalarının birinde pencere bile açmıyor. hoş pencereyi açmamakla kalsa iyi, bana kapıyı dahi açmıyor. böyle davrandığında ruh hâli ağır melankolik, yorgun, hevessiz, canı sıkkın, suskun, ruhu rahatsız veya ağrılı bir şekilde oluyor. "insanlardan kaçabilirsin ama ben o kaçabileceğin veya kaçacağın insanlardan değilim, nereye kaçtığını sanıyorsun eşekkk?" diye sarılmak istiyorum ama rakibim kendimsem işim zor değil çok zor. bulunmak istemiyorsa bulunmaz, ben bile bulamıyorum yani çoğu zaman. dönünce kulağını çekiyorum ara sıra, kendimde olsa bu ne cüret?. (:

§§ sadece benken yeterince "problem" ve "tuhaf"ım zaten. bir'i ikiyle çarpmak bir'i büyütür, benim sıfırla çarpılmam lazım.
ve bazen de kendimle modum "iki deli bir araya gelmemeliydik." oluyor. çok kafa dengi ve çılgın. modunu tuttursan yetiyor. direkt uyum sağlar ve üstüne katar. sıkıcı şeylerden bile eğlence yaratırken ettiği arkadaşlığı seviyorum.
onun dışında tahmin edilmesi zor çünkü bir an'ı bir diğerini tutmaz. farklı karakterlerin bir bütünü gibi gelir bazen. bu, çoklu kişilik bozukluğuyla tedirginlik yaratsa da olay bu değilmiş. umursamaz dursa da bazı şeylerde evhamlı; psikologa "delirmiş olabilirim bana bir bakar mısınız, neyim var?" veya "çoklu kişilik bozukluğum olabilir, kontrol edebilir miyiz, bir'e yetemiyorken kaç tane olduğunu alıştıra alıştıra söyleyebilir misiniz acaba?" diye gidebilecek aklı başında bir deli kendisi. (:
kendiyle bu kadar barışık, bu kadar ilgili olması ve normalden uzaklaştığını fark edince direkt kendini muayeneye alacak kadar tuhaf, zor ve yorucu birisi. kendini alma düşüncesi "kaç yaşında oldum artık, annemin elimden tutup götüreceği yaşları geçtim. bir derdim varsa çözümü ben sunmalıyım. deli olsam bile kendi işimi kendim görürüm bir kere! ve bu ülkede olupta normal kafada kalmak anormal sayılacak türden. ki deliysem inkârım ve görmezden gelişim bunu değiştirmez ki. nasıl deli olmuşsam sonrasında normale dönebilirim bence? dönülmeyecek bir ilerleme kaydetmişsem çokta sıkıntı yok, bazı delilerin aklı normallerden daha çok başında. normaller de çok sıkıcı zaten." gibi şeylerle ikna olmuştum gitmeye. kendinde de mükemmelliyetçi...

sonuca gelirsek kendimle aram bazen döner ayran bazen ise çorba ayran gibi ama genel olarak iyiyiz. eğlenceli ve zevkli...

bir an iyi ve bir an kötü olmak üzere gel git şeklinde aramız var ama saolsun iyi kötü anlaşıyoruz :)

şu aralar iyi vizeleri iyi atlattık başka şeyleri dert edinmese iyi çocuk aslında

sözlüğün büyük kısmı şizofren çıktı
- abi bence komiklik olsun diye yapmışlar
+öyle mi diyorsun
-tabi oğlum manyak mısın? millet niye kendisiyle konuşsun
# beyler bir sessiz olun aq ,uyumaya çalışıyoruz şurda, gece oldu.
+haklı uyuyalım
-bencede

hava durumu gibi.bazen güneşli bazen yağmurlu bazen dondurucu soğuk bazen kavurucu sıcak.