sanat

aslında sebepsizce çıkıp sonra bir kılıfa sokulmak ihtiyacı hissedilen olgu, durum, dışa vurum.

sebepli, hedefli, güdümlü, kâr kaygılı olanlar kategori dışı sayılabilir. bunun gibi ön kaygı güden çalışmalar zanaat diye adlandırılır.

doğada var olanı kendine özgü şekilde, güzel hisler oluşturma, bir mesaj iletme gibi amaçlarla oluşturulmuş eserlerin bütünü.

sanat sanat için midir? sanat toplum için midir?
yaratıcılık,özgünlük, duygu barındırır. hayatı daha yaşanılası kılar.öğreticidir hayatı sevdirir. kendini ifade ediş biçimidir.

kavramsaldır.

düşünsel deneyimlerimiz.

toplum için mi yoksa sanat için mi diye tartışa tartışa içine edilendir.

bu sanat değil mi. kim karar veriyor.
ne üretici kreatif çizim. komik hem. ama bir hüzün de var. hazin...

birçok faklı anlama sahip olan sanat, geçmişten günümüze birçok farklı formda synulsada, her bireyde farklı bir anlam taşımaktadır. sanatçı ve sanat izleyicileri dünyaya farklı bir bakış açısına sahip özgür, yenilikçi ve yaratıcı bir karaktere sahiptir.

ölümsüzlük içindir.

öznenin duyusal deneyiminden taşma anlarıdır.

ruhun aynası.

itiraf edeyim ki sanat nedir, sanatçı kimdir, kim gerçek sanatçı değil gibisinden muhabbetleri gülerek ve eğlenerek takip ediyorum.

ben sevdiğim şeyleri izlerim/dinlerim/okurum. hangisi sanat, hangisi değil, hiç de umurumda değil.

elbette bazı "tükettiğim" şeylerin derinliği var, bazıları ise çerezlik.

ikisi de güzel bence. esas olan hayattan keyif almak.

bazen acı hapı yutmak da gerekiyor tabii. yani zekanıza meydan okuyan ve sanatsallığı yüksek işlere yer vermezseniz hayatınızda, kendinizi geliştiremezsiniz/aşamazsınız.

tanım: sanat iyidir. sanatı sevelim, sanatçıyı koruyalım.

sancıların tecessüm etmesi

içinizde saklı olan tanrının bir anlığına bilincinizi ele geçirip yaratmaya başlaması.

sanat tanrısal bir eylemdir çünkü sanat eseri diyebildiğimiz eserler biriciktir ve sanatçı tarafından yaratılmıştır. bu biricikliğinden ötürü yüksek sınıfların karşısında sergilenen tekrarlar sanat sayılmaz. *

sanat ile güzellik de hep iç içe olan kavramlar olmuşlardır çünkü sanat da güzellik de belirli ahenklerle duyularımıza hitap ederler, hem de tüm duyularımıza.

tanrısal bir eylem oluşundan ötürü iyi sanat veya kötü sanat yoktur. güzel sanat vardır ve güzelliği aratan sanat vardır.

sanatın işlevi duyulara hitap ederek duyguları aktarmaktır, güzele ulaştırmak ve güzeli aratmaktır. güzel olan şey tanrıdır. tanrı gerçektir. gerçek hiçliktir. hiçlik varlıktır. varlık ölümdür. ölüm yaşamdır. yaşam ise tanrıdır. sanat; varlık, hiçlik, yaşam, ölüm, tanrı ve gerçek arasında insanı yolculuğa çıkartır. bu altısı birbirinin aynısıdır. bu altı köşe merkezinde insan bulunan bir altıgendir. sanat bu merkezî varlığın köşelerle olan hikayesini anlatır. ve bu merkez de köşelerin hepsiyle aynıdır.

sanat bütün bu aynılık arasında güzelliği gösteren bir aynadır. ve başta dediğim gibi biriciktir. hem biricik hem aynı, nasıl iş bu? biz buyuz, tanrı bu, yaşam bu, varlık bu, teklik bu çelişkili. bütün güzeldir. ve sanat bu bütünün biricik taklitlerinden, yeniden yaratılmasından ibarettir. çelişkilidir çünkü bütün içinde zıtlıkları barındırır.

sanat, benliğin dışa vurumudur. ne sanat içindir ne toplum için sadece bireyin salt istenci içindir. tarkovski’nin diyişiyle; “dünya mükemmel olmadığı için sanat vardır.”

özgün eserlerin birebir kopyasını yapmak değildir, yaratıcılığın girdiği yerde sanata rastlarız.

sanat en sevdiğim şeydir. maalesef yeteneğim olmadığı için yapamıyorum. imkanım olsa paso sanat yapardım. her güzelin 1(bir) kusuru var işte.(güzel=ben)

kayıp duygular bürosudur sanat.

"sanattan geçen yolu kesmişler, ben geçer miyim?"

...