sen mi duyacaksın

belirsiz ukdesidir..

pavurya (2012 / dokuz sekiz müzik)

korhan futacıve kara orkestrası - sen mi duyacaksın

yüzüm çizimdi, bembeyazdı ve gözlerim açık,
ışıkların içinde anlattım hakikati size.
aradım buldum, ama ne pahasına bi faydası yokmuş,
ölümü tokatlayıp
arkasını görmenin
ve diz çöktürüp önümde yalvartmanın
ve bin senelik yalanı kırıp kenara atmanın.
olan oldu, ölen öldü.
demem o ki; kalbimi kırdılar.
neredeyim ben, yakın mı, uzak mı anlamıyorum.
en yaşlı kargalar gibiyim, çirkinim bir ağacın dalında.
kim bakabilir gözlerime?
kim duyabilir sesimi?
sen mi duyacaksın?
ve yağdı bombalar hiç tanımadan siyahı beyazı.
ama kadınlar, ama tonlar demeden vurdular.
durdum yine ayaklarımın üstünde,
bekledim halihazırda
elimde seninle ki;
bunu bana kim öğretmişti?
hatırlayamıyorum.
yalnız kalmışım jüt çuvalı kumdan siperde
ve saniyede kırk mermiyle
akıp gidiyorum açılan deliklerden, ama nereye,
anlamıyorum.
neredeyim ben, yakın mı, uzak mı anlamıyorum.
en yaşlı kargalar gibiyim, tünemişim bir ağacın dalına.
kim bakabilir gözlerime?
kim duyabilir sesimi?
sen mi duyacaksın?

dinledikçe anlaşılamamayı, içindeki acıyı ve çaresizliği bas bas bağıran bir parça. çığlık çığlığa yükselen sonrasında değişik bir sakinlik içinde ama yine de insanın içine oturan bir isyan gibi..
var olamayan bir yok oluş gibi...

sen mi duyacaksın

ukdemi doldurduğun için teşekkürler.

duyamadı. gitti.

demem o ki kalbimi kırdılar,
neredeyim ben? yakın mı? uzak mı?anlamıyorum.
en yaşlı kargalar gibiyim, tünemişim bir ağacın dalına..
kim bakabilir gözlerime?
kim duyabilir sesimi?
sen mi duyacaksın?