seni yıkan o müthiş cümle

insanı doğduğuna pişman eden cümledir.

adayımız kemal kılıçtaroğludur.

olmayan cümle.
bir cümle, bir insanı yıkmaz.

cümle dediğin özne yüklem nesne tümleç falan filan.onlarda harflerden müteşekkil.

yani, sen benim kim olduğumu biliyor musun?
bozulurum yıkılırım dağılırım ama sana belli etmem. sonra az ötede gider tatlı yerim.
biz bu psikolojiyi bulaşık yıkarken oluşturmadık.

kime diyorum?

"numarasını değiştirdi o, sana haber vermedi mi?"

2011, temmuz.

o senden daha değerli, nereye gidiyorsan git.

sevgimin ekmeğini yiyen eski sevgiliden duyduğum "bu kadar sevmeseydin."

kardeşim yüzünden borca girdiğimde annemden duyduğum "kardeşin mi dedi yap diye, yapmasaydın."

bu iki cümle tokat gibi çarpıyor insanın suratına...

90lar müziğini sevmiyorum

koşarak kaçamadım, mekan kalabalıktı ya...

“… ödemeniz, maaşınızdan otomatik ödenmiştir.”
ya da
“agent provocateur mü? hangi film o, ben izlemedim?”

"adam kazandı" o gece ağladığım kadar çok nadir ağlamışımdır. -ki ben hayat şartları yüzünden çok ağladım- ülke bitti artık buradan sonrası için mahvolduk diye düşündüm.
öncesinde iki buçuk milyon mühürsüz oy ile yapılan referandumla ülkenin rejimi değişti. * bu seçimi de kaybedersek felaketimiz olur diye düşünüyordum.

o tarihte dolar 3,8'di, şimdi 38,1 lira. 2018'den beri ülke dolar bazında 10 kat fakirleşti.

gerçekte neredeyse 16 kat fakirleştik.
yumurta fiyatları:
2018: duble (l) büyük 0,375 kr 0,345 k
2025: duble (l) büyük 6,100 kr 5,700 kr


*

annenin hayatini siz mahvettiniz.. 2022, nisan

(bkz: abi)

''bununla yaşamayı öğreneceksin...''

beni yikacak o cumleyi henuz duymadim.
hergun "acaba o telefon bugun mu gelecek" korkusuyla yasiyorum.
ama eninde sonunda bir gun gelecek, biliyorum.
bir gun" anneni kaybettik" diyecekler.
ve ben o gun yikilacagim.

bencilsin denmesi beni cok uzuyor. cunku ben hayatimi sevdiklerimi dusunmek üzere geciren biri oldum hep. kendimi unuttugum erteledigim zamanlari kimsenin gormemesi yıkıcı

"ben arkadaşlarımı daha çok seviyorum, onlarla daha çok eğleniyorum."

sen bana iyi geliyorsun.

sen farklısın ya da senin durumun farklı...

bu cümleyi her duyduğumda genelde hayatıma bir reset atılmıştır. bazen güzel bir kazık yemişimdir, bazen de olmayacak bir iş gelmiştir başıma.
ve inanın bu cümleyi çok duydum.

peşimi bırakmıyorsun.
duygusal olarak değil ama mantıksal olarak yıktı geçti beni.
hangi sapık, sapıklık ettiği kişiyi engelliyor her yerden bilmiyorum ben. ya da hangi saplantılı manyak, saplandığı kişinin mesajını 3 gün sonra görüyor? :d
aklım dondu aklım.
hocam arama ve mesaj kayıtları ile lütfen karakola git dedim, ne diyeyim abi? :d
tacize uğruyorum diye dava aç dedim :d. adresini buldum, van gogh gibi kulağımı kesip yollicam sana dedim :d

exime anlatıyorum, adresini nerden buldun lan diyor.
bulmadım ki diyorum, kahkaha atıyor "ulan sisi" diye. *
abi yani, sarkastik dilim üzüyor insanları ama izahı olmayanın mizahı oluyor gerçekten.

ve bu çılgınlık beni çok korkutuyor. **
ciddi ciddi korkuyorum ya, 1 deli bi taş atıyor 40 akıllı çıkaramıyor.
komple hayatımdan banladım en sonunda arkadaşı.
allah gökten zuhur etse elimden alması zor. o kadar dellendim.
tehdit mehdit piyuuu. neler neler.

diyorum yaralı bir ceylan, öfkeli bir boz ayıyım adeta diye, inanmıyorsunuz.

bugün için ;

"senden istemiyorum"

yarına ne görürüz allah bilir.

"potansiyelini asla kullanamayacaksın, kafanın içi o kadar dolu ki asla olman gerektiğini düşündüğün insana dönüşemeyeceksin."
bazen ortamda takılırken, bazen evde yalnız, bazen içerken kafamda yankılanan cümle. çoğu zaman kaçtığım sert bir gerçeği yumruk yumruğa yüzüme vuran cümle.