seni yıkan o müthiş cümle

çok eskidendi o. takılırdı kafaya, düşünülürdü, efkar basardı. samimi dostlara anlatılırdı uzun uzun neden falan diye. zamanla delik mi genişledi artık bilmiyorum ama hiç tınlamaz oldum.

hele yıkıcı cümleler olduğunda önce ''ne diyor lan bu'' modu oluyor. 5 dakika sonra falan keyfim artmaya başlıyor. hemen kesiyorum konuşmayı, yalnızlığın ve rahatlığın kapılarını açıyorum ardına kadar. buluyorum güzel bir film, maç, olmadı açıyorum günümüz kadrolarıyla cm 01-02. keyfime bakıyorum ve hemen bir dinginlik başlıyor.

bu yıkıcı cümleleri dile getiren kişiler de umursanmadıklarını görünce iyice kuduruyorlar kendi karanlık köşelerinde. onlar kurmaya devam ediyorlar ben keyfime bakmaya.

ne takacağım kendini bilmez ibibiklerin söylediklerini.

"kayıt tuşuna basmayı unutmuşum!"

"uno uno!"

"çok güzel olmuş ama şu revizeleri yapabilir miyiz?"

annesini ağlarken gören çocuklar için tanrı ölmüştür çoktan

"sayın yolcularımız, sinyalimiz kapalı olduğundan bir süre beklememiz gerekmektedir. gecikme için özür dileriz."
new yorkçası daha popüler ve havalıdır:
"ladies and gentlemen, we apologize for the unavoidable delay"

"hoş gittin evine"

her şey için özür dilerim .

telefonda kötü haberi duyacağımı hissetmiş olacağım ki cevabı almadan önce + lütfen iyi bir haber verin dedim. duraksadı ve - maalesef veremiyorum dedi.

sonrasını hatırlamıyorum bile, şirazem kaymıştı tam olarak.

doksan yaşındaki babaannemin;

“annem, babam, kardeşlerim, arkadaşlarım öldü. yaşlılık zor değil yalnızlık zor” demesi.

59 dk kaldı napalım?

sen değişmezsin.. sen aynısın… okumuş etmiş insansın bu saatten sonra sana böyle yapma etme gel git denmez.


gerizekalı 11 senenin sonunda anlamış.


peeaaah.

yıkıl!
youtube.com/shorts/XxYZVaw3...

- o, senden daha iyi ağlıyor!..
*
- o, ben ne istersem onu yapıyor!..
*
- yok ol!..
*

*

haketmiyorsun

müthiş ve yıkıcı. yoo o kötü bir cümledir müthiş anandır.

"senden adam olursa tikkimden de tulumba tatlısı olur!"

"oraları geçtik." ve "büyük konuşmuşum." toparlıyoruz sanırım ama aylar oldu halen aşamadım bu cümleleri.

(bkz: yoksa ben zurna mıyım he)