şiir

hayatı üç beş kelimeye sığdırabilme yeteneği.

anlatamadığın duyguların , paragraf kaygısı olmaksızın embolik ifadesidir.
açıklayabildiğin duygu şiir değildir.

hüzünlü müsünüz?
derdiniz mi var?
mutlu musunuz?
alın elinize bir şiir kitabı * açın rastgele bir sayfayı sizi anlattığını görürsünüz. şiirler çok samimi varlıklardır. kediler nasıl bulundukları kabın şeklini alıyorsa şiirler de sizin ruh halinize göre şekillenir .

benim için bir yaşam biçimidir. şiir okumadan yazmadan geçen bir hayat bana göre hayat değildir. şiir sevmeyen insan eksiktir ve eksik kalmaya muhtaçtır

kitap karakterlerimin ağzından şiirler yazabiliyorum. örneğin:
yıkılır, yıkılır istanbul
oynasa raylar yerinden
bir yol çökmüştü sadece
ortalık karıştı aniden

bir deprem olsa demek ki
canavara dönüşür marmara
yutar kız kulesini deniz
köprüler karışır dalgalara

yutar dalgalar yedi tepeyi
yıkılır surlar
deniz fetheder bütün şehri
her yerde cesetler

sadece bir yol çökmüştü
düştüm karanlığa
kimseler duymadı sesimi 
öldüm ben orada

şiiri okurken mantığınız karışabilir ancak yazdığım kitap 2024'de olan büyük istanbul depremini konu alıyor (bu sadrce kurgu). deprem öyle büyük ve güçlü ki yer yarılıyor, deniz taşıyor ve köprüler yıkılıyor. boşluğa düşen bir kadında ölmeden önce ağzından bu satırları fısıldıyor. kurgulayıp yazarken aşırı duygulanmıştım.

ruha ahenk veren düşüncelerin eşsiz bir ritimle dans edişinin cümlelere yansıyan halidir. edebi yazım türleri arasında en duygusal olanıdır. ne anlattığı nasıl anlattığından bağımsız olmakla birlikte, sevilmeye ve anlaşılmaya en aç olanı en alıngan olanıdır. seveni de gerçekten kıymet veren cinstendir.

mısralarımın bilmediğim,
diyarında mısın, bilemediğim..

şairin o an ki ruh hali, bulunduğu bilinç durumu yada kişiliğini izin verdiği kadar bilmemizi sağlarken, kendi duygu ve düşüncelerimize de bir tanım getirerek, kendi ruh halimizi keşfetmemize yardımcı olur.
bu sebeple bilgiyi aktarmanın da en iyi yollarından biridir. sadece bir bilgiyi değil, duyguyu ve hali en etkili iletim yollarından biridir. şiirde kullanılan bir metafor yada betimleme, bir kaç kelimede sayfalarca bilgi aktara bilir. kafiye ve devrik cümle akılda kalıcılığı sağlaya bilir. yazan hissettiği şeyi ‘bir’ yazarken okuyan ‘bin’ anlam çıkara bilir.

arapça olan kelime şuurla yani bilinçle aynı köktendir. hâliyle şiir, şuurlu/ bilinçli eylemdir.

ayrıca sanatın bir şubesi olan edebiyatın da en kadim anlatı biçimidir. diğer sanat dallarında olduğu gibi şiirde de gerçeklik bir biçimde yeniden inşa edilir. kelimenin etimolojisinden de yardım alarak; şiir, gerçekliği bilinçle yeniden kurmaktır.

peki, diğer sanat eserleriyle hemen hemen ortaklaşabilecek bu tanıma ne eklenirse şiiri diğer türlerden ya da sanat eserlerinden ayırabiliriz? eskiler şiiri mevzun yani vezinli, mukaffa yani kafiyeli, muhayyel yani hayale dayalı söz olarak tarif ederdi. bugün onların katı ve sistemli ölçü ve kafiye sistemleri kullanılmasa da ölçü ve kafiye hâlâ şiirin önemli bir parçasıdır. hayalde yani imgede gelinen noktaya ölçü ve kafiye de eşlik etmiştir. ama hâlâ şiirin en önemli ayağı hayal yani imgedir.

özetle şiir; ölçülü, kafiyeli ve hayale dayalı sözün bilinçle kurgulanmasıdır.

şunu da unutmadan ekleyeyim çok şiir okunmadan şair olunmaz ve şiir çalışılarak yazılır.

hiç kimseye silah zoruyla şiir yazdıramazsınız. şiir özgürlüktür. şiir insanın ruhuna yaptığı bir yolculuktur.

uzun dizeler olmadan kısa kısa derdimi anlatmak için kullandığım en güzel sanat dalı.

bir şiir dinle benden ki
sensizlik alfabesiyle yazılsın
sonra kitaplarca sus bana
sesin ruhuma kazılsın
ydd

(bkz: sözlük şairlerinin şiirleri)

ne şairler var arkadiş.

aşkın güzel olduğu zamanlarda güzeldi

şiirini kaybetmiş bir toplum şuurunu da kaybetmiş demektir...

nefret ettiğimdir. hele şiir okunması falan aşırı salak saçma geliyor. iki dakikada şiir yazabilirim. şiir çok abartılıyor.

şiir başlığını gördüğüm anda doğaçlama oluşturduğumuz dizeler;
-sevgilim nasıl gidiyor hayat
-sensiz bayat :))

kelimelerle büyü yapma sanatı.

gece çöken bir anlamsız histir yalmızlık
göz kapanmasıyla geçmeyen
iç çekmeye artan bir kaostur
kaos düzenin ta kendisidir
yalnızlık kaosun tohumudur
ekşlmesin kalplere zihne yalnızlık korkusı
oluşmasına tüm dünyada karanlık kaos
sevgi saygı ile açılsın çiçekler ışıldasım güneş

açılmayan gözler
kurulamayan hayaller
edilemeyen umutlar
biz ne zaman geldik
bu acınası duruma