susmak

en güzel ceza biçimi. ve şimdilerde düşünceleri saklama mecburiyeti...

kelimelerin gücü, anlamamakta ısrar eden bir zihniyete yenik düştüğünde tercih edilen bir eylemdir.

enerji emicilere karşı uyguladığım, en etkili silahım.

bazen çok şey anlatır.

bi bok anlatmaz.
ucuz romatizmi bırakın artık.

karşınızdaki neden sustuğunuzu anlarsa daha çok can yakar. eğer anlamayacak kadar idraksız ise kendi bileceği iştir.

susmak, bağırmak kadar gürültülü olabilir bazen. sustuğun her şey o kadar güçlüdür ki, yankısı bir kayayı kum gibi yere serebilir. zihninin odalarını boyayabilir en koyu geceye.

bir insan, katili olabilir mi kelimelerin?

bazen tek bir cümle, kuracağın onca cümleyi susturabilir. içinde dolan, taşmak için sabırsızlanan ne kadar duygu varsa, hepsinin soluğunu çalabilir. kesebilir harfleri tam ortasından. bilmeden üstelik, sormadan, acıtmadan... yine de, dile gelemeyen her his, eninde sonunda bir tıkanıklığa yol açar soluk borunda. taş misali durur orada bir süre. o taş bazen gözyaşına dönüştürür kendini, bazen yangına. kül etmeden önce nefesini, toplar bütün canını oraya, koca bir delik açana kadar yakar sözlerini!

evet, kafanın içindeki berjere oturup, dünyanı yöneten o yüce varlık, peki tabii yangınlar çıkarabilir. zihninde depremler yaratıp, sarsabilir evrenini. tam kalbinden vurup ormanının, canını alabilir oksijeninin. yalnızlığının da rengi değişir o zaman haliyle. maviden kurşuniye döner aniden, karanlıkta kalırsın.

bilirsin, sabahını çok seversin bu koyu gecenin. beklersin, yeniden, sabırla… dünyanı döndüren bu güç, elbet güneşi de açtıracaktır, yıldızları da parlatacaktır, yeni bir can da verecektir sana tekrar.

umut, öyle güzel bir tonu ki mavinin, cenneti tanrının.

ve susturmak, öldürmek kelimeleri, en büyük cezası tanrının.

bu yüzden sınırı yok verebileceklerinin. sınırı yok, senden alabileceklerinin…

inkar mıdır yoksa onay mı?
çoğu insanın onay anlamına geldiğini düşündüğü davranış.
belki bazen hiçbir anlama gelmiyordur. ne yapacağını bilemeyen kişinin çaresizliğini temsil ediyor olabilir.
insanların, zihinlerinin oluşturduğu denklemlere değerler girme mecburiyetleri vardır. matematik nasıl çalışırsa mantık da öyle çalışır. herkesin mantığı belirli bir yönden hareket ederek çalışmaz. materyalistin mantığı kalk gidelim derken, idealistin mantığı otur oturduğun yerde rahat mı batıyor der.

susarsınız bazen.. o kendi kötü dünyasında kendini haklı sanır oysa ki cezayı en çok kendinize kesersiniz..yıllar sonra en cok güvendiğiniz,en derin duyguları en doğal halinizle paylaştığınız insanın, sizi bildigi halde, halâ arsızca ettiği her kışkırtıcı söz ve iftira karşısında susmanızın tek sebebi ise öyle bir insana inanıp muhatap olduğunuz için kendinize olan ihanetinizdir.

bazen bilgi ve/veya delil yetersizliğinden kaynaklanır. eğitimli ve anlayış kapasitesi yüksek insanlarda sıklıkla görülen bir durumdur.
çözüm müdür?
hayır tabi!
çözümler olgulardan değil, olayların olanaklarından kaynaklanırlar. *

bir gün bir adam gelip, ebu bekir`e sövüp saymaya başladı. ebu bekir, önce sabretti ama sonra dayanamadı. ona cevap verince, peygamber oradan uzaklaştı. ebu bekir hemen koşarak: "ya resulallah! adam bana küfür edip dururken yanımdaydınız. ben karşılık verince, kalkıp gittiniz." dedi.
peygamber şöyle dedi;
"ey ebu bekir! sen adamın karşısında susarken, senin yerine bir melek, ona karşılık verdi. fakat sen karşılık vermeye başlayınca, araya şeytan girdi. ben ise , şeytanla birlikte oturmam" dedi...

yani inanıp inanmama konusu tabi ki size ait ama ben olayın maneviyatından çok etkilendim ve bu kıssası hayatıma adapte ettim. susmak belki de en güçlü çığlıktır...

anlamayanlara anlatmaya çalıştıktan sonra susarsın. bu sana iyi gelir.

tavırdır

"bazı anlarda "en" gerekli şeydir ve biz erkekler böyle severiz." diyeceğim ve siz ırz düşmanları kesinlikle bu cümlemde bir cinsellik vurgusu var diye güleceksiniz...
ne yazık ki haklısınız*

müthiş zevkli bir şey. karşındaki şekilden şekle girerken, ter ter tepinirken, şaklabanlıktan kapris krallığına evrilirken sessiz, sakin ve hatta tepkisiz; arada bir ona çevrilen donuk bakışlarla izlemek, daha ne kadar saçmalayacağını görmek.

intikamın bundan daha soğuk ve zevkli bir şey olduğunu sanmıyorum.

kimi zaman sıranı beklemek anlamına gelir.

anlaşılmayacağını bildiği zaman susar insan. bazen kelimeleri tükendiğinde bazen de vazgeçtiğinde. sanıldığından daha güçlü bir eylemdir

bazen verilecek en güzel cevaptır.

şu söz aklıma geliyor susmak denince: "bazen söylenecek o kadar söz vardır ki ama insan her şeye tamam der, susar. çünkü anlatsa da anlaşılmayacağını bilir. "

bir söz var, “insan sevilmekten çok anlaşılmayı istiyordu belki de” diye. istediği şey olmayıp anlaşılamayacağını fark ettiğinde kelimelerini boşuna harcamak yerine kişinin acı şekilde yaptığı eylemdir susmak.