ülkemizde matematiğin sevilmeme nedeni

büyüyünce bu benim ne işime yarayacak sorusu yüzündendir.

matematiğin öğrencilere karşı eğitim sistemi tarafından bir tehdit unsuru olarak kullanılmasından kaynaklanan durum.

herkese herşeyi öğretmek üzerine kurgulanmış bir müfredat olduğu için olabilir mi?

kafanı yorma diye diye büyütülen çocuk matematiği sevmez tabi.

doğulu toplumlar tefekküre dalar, aktif ve sistematik düşünmeyi sevmez.

matematiği ilk öğreten kişilerden kaynaklı olduğunu düşünüyorum. eğer sevgiyle ilgiyle öğretseler matematiği daha çok sevebilirdik

düşünme gereklidir . öğretilmesi de çok zordur. bu yüzden oluyor da denebilir.

ali ata bak

formüllerle yapılan anlatım. bir şeyi anlatmak için önce o şeyi çok iyi anlaması gerekir kişinin. ülkedeki matematik öğretmenlerinin bile girdiği sınavların sonucu kötü. tabi bu hepsi için geçerli değil.

biraz matematik öğretmenlerinden kaynaklı. öğretmeni sevmezsen olmuyorsa zorlama yok olmuyor.

"peki bu benim ne işime yarayacak?" sorusunu ilk kim sorduysa nedeni odur. senin işine yaramayacak kardeşim, git az ötede oyna.

tamam öğretmenler tamam eğitim ama kabul edin öğrenen de öğreniyor. içindeki merak, başarma isteği o dersi anlamasına yardımcı oluyor. bizde "eee şimdi bu benim ne işime yarayacak?" sorusu vardır, nereden geldiği belli olmayan. hiç kusura bakmayın öğrenci profilimiz de düşük. içlerinde azim yok birçoğunun. bunun da anne babadan kaynaklandığını düşünüyorum. tek matematik değil tabii ki hangi dersi seviyoruz ki? fizik mi, kimya mı, biyoloji mi? fen dersleri de diplerde.
açıklanan yks verilerinde fizik 14 soruda 1,082 ortalama, kimya 13 soruda 1,416 ortalama, biyoloji 13 soruda 1,309 ortalama, matematik ise 40 soruda 5,556 net yapılmış(!).

ortak bir başarızlıktır bu.

matematik öğretilmemesidir. lisede soru ezberlemekten matematik öğrenmemişim, üniversitede matematiği kullanmaya başlayınca ne olduğunu öğrendim ; gerçi bizim hocalar biraz daha teorik anlatmaya çalışmışlardı ama ygs’ye hazırlanırken okulda anlatılanla hiç uğraşmamıştım. sonuçta diyebiliriz ki matematik anlaşılmadığı için sevilmiyor.

#216937 nolu entymde yazdıklarıma ek olarak:

matematik bir yabancı dildir. yabancı dil öğrenmek ise ezber yapmaktan çok okuduğunu anlamaya dayanır.

ülkemizde yerlerde olan kitap okuma oranları da matematiğin sevilmemesinin nedenlerinden biridir.

disleksi olmam.

çünkü kafa basmıyor. anlamazsan sevmezsin. çabalamazsan anlamazsın. yok öyle götü yayayım armut piş ağzıma düş. matematik sevilmez mi? hayatta insanı hayal kırıklığına uğratmayacak tek şey matematiktir. tembel birer mazoşist olmamızdan kaynaklı beyin işlemci kabiliyetimizi kısmamız sonucu tabii ki de hiçbir şeyi sevemiyoruz. sadece matematik değil, hiçbir şeyi sevmiyoruz. sevmedikçe daha da sevmiyoruz. ve daha da...

ilkokulda korkudan bacaklarınız titrerken basit bir matematik problemini çözmek için tahtaya kaldırıldığınızda, çözemediğinizde kafaya bir tane okkalı şaplağı yiyince yerinize ağlayarak giderseniz siz de sevmezsiniz bence. işte bu yüzden dilciyim ve matematikten gerçekten nefret ediyorum, üzgünüm.

(bkz: matematik sanatı) isimli kitabı tavsiye edeyim yeri gelmişken.

ülkemizde adam akıllı matematikçi yokta ondan. bir konunun ispatını yapmadan ezber bir şekilde formülünü öğretip belirli soru kalıplarını çözmek öğretmenlik değildir ve sen böyle yaparak çocuklara bir şey öğretemezsin. matematik satranç gibidir, senden zeka istemez(zaten herkes aynı zekayla doğar, kendisi şekillendirir.) sadece mantık ister ve çalışmayla bu mantığı edinebilirsin. ben iki üç sene öncesine kadar matematikten nefret ediyordum çünkü bana öğrettiklerini söyledikleri şey ezberle dayatılan bir anlatımdan bir başkası değildi. matematiği siz ispatlarla değilde ezberle anlatırsanız karşınızdaki kişiyi korkutmaktan başka bir şey yapmazsınız. matematik, felsefeyle beslenmelidir çünkü matematiği matematik yapan şey sorgulamadır neyin nereden geldiğini veya bu formüllerin nasıl oluştuğunu düşünüp araştırmaktır. felsefenin doğuşuna baktığımızda geometriden etkilenen thalesle başlar ve devamında matematik gelir. ülkemiz hem felsefi hem de matematiksel olarak analitik zekadan çok fakir bir ülke bunun sebebi ise eğitimi olmayan bir sistemdir.

matematik insan hayatını çok fazla yönden olumlu etkiler ama hayattaki en büyük şansınız size matematiği sevdirecek bir öğretmenle tanışmanız. insanlarımızın matematikle olan probleminin genelinde de ilkokulda karşılaşılan sorumsuz öğretmenlerin etkisi barizdir. burada öğretmenlere de çok yüklenmemek lazım memlekette çoğu ilkokulun sınıfları 40 kişiden aşağı değil. birebir eğitimin en önemli olduğu yaşta çocukla ilgilenmeye vakti yok öğretmenin. son olarak kendi sınıf arkadaşıma dair bir anıyı bırakayım, kıssadan hisse yapalım. ortaokul birinci sınıfta arkadaşımın tahtadaki işlemi yapamamasının ardından öğretmenin onca yaşıtı içerisinde çocuğu aşağılaması, hafif hırpalaması ve akabinde akranlarının çocuğa gülmeye başlaması. bu çocuk matematiği nasıl sevebilir?