yalan söylemek

cok abartıldıgını dusunuyorum.
cok buyuk yalanlar haric, isin, ailen filan gibi benim hayatımda birkac yalancıya her zaman yer var.
ben 20 senedir yalan soylemiyorum, tovbe ettim, bu kisisel bir secim.
durustlugun cok overratted oldugunu dusunuyorum.
pembe yalanlar her zaman kotu degildir.

'ben henüz kendi gerçeğimi bile kabullenemeyecek kadar zayıfım' demek.

gerçek hırsızlığı ama suç değil.

yalan söylemeden dünya dönmez gibi artık ya. bugün bile sırf 10’a kadar uyumak için her insana farklı yalan attım. hepsinde farklı senaryo. yapıyorum bu sporu.

benim icin 1 rutin

bazı insanlarda hastalık olmuştur artık. hiç gerek yokken bile sırf ileride ihtiyacı olabilir diye kendini daha kalın yalanlara hazırlar bu tipler. başarırlar da. fakat çevrelerindeki insanlar hep gelip geçicidir. herkesleri kaybederler yalanlarıyla, yeni insanları da o sayede kazandıkları gibi.. sonuç ne mi? sahte kişiliğin yanında eşantiyon: yapayalnız sahte bir hayat, sahte mutluluklar .

bir sanattır*

bu tarz başlıklara bayılıyorum...
cem yılmaz'ın seslendiği o 4 melek gibiler.
gören duyan sizi gün içerisinde hiç yalan söylememiş, hayatlarında yalan söylememiş falaj sanacak.
herkes yalancılara sallıyor da, ulan bu kadar yalanı kim söylüyor ya?

konu ile ilgili olarak the invention of lying adli izlenesi bir film de mevcuttur
aynı zamanda zeka belirtisidir, zor zanaattir.

dünyada yapmayan 1 tane bile insanın olmadığı şey.

"yemek yedin mi?" diye soran sevgiliye, uğraşmamak için "yedim yedim" diyen de yalan söylemektedir.

kimse boş yapmasın.

insanın bir parçasıdır.

herkes söylüyor.

-yine neredesin sen?
-ne nasıl ne yerd. dışarıd... evdeyim ya.
-kesin evdesindir!
-vallahi evdeyim.
-daha önce? -soru sordum!?

hem tiksindirici hem de yorucudur.
insanlar yalan söylediklerinde kendilerinden kopup giden o büyük parçayı nasıl hissedemiyorlar anlamıyorum.
bu yüzden yalan söylemekten ve yalan söylemeye sevk edecek eylemlerden kaçınırım. sonra çok kötü hissettiriyor. kendimden tiksiniyorum.

yalan söylemediği konusunda yalan söylemekle kalmayıp aynı zamanda iftira atanlara ne deniyordu ya?...
onun bir adı vardı.
hatta yediği haltlara koskoca bir inanç sistemini referans göstermenin de bir adı vardı ama bak o da gelmiyor aklıma iyi mi...
kendi inandıklarına inanmadığını iddia ettiği insanlara küfredecek kumaştan olanların da bir adı vardı...
hatta bir insanın hakkına girdiği konusunda masal uydurup, pişman olduğu gerekçeli başka bir masalla bambaşka insanlara hayır hasenat yaptığını iddia edecek kadar düşenlere de bir şey deniyordu...
aklıma gelmiyor ya...
t: olmayan konularda itinayla sallamak.

ben bunu beceremiyorum. her zaman anlaşılıyor yalan söylediğim. bu iyi bir şey mi bilemiyorum.