yaran diyaloglar

parkta baba ile oğul arasında geçmiştir ;
çocuk : bak böyle kolumu kaldırınca kolum ağrıyor baba !
gazete okuyan baba :
- kaldırma o zaman..
- !?!?

- “sende kaç tane hayvan var?”
+ “geçen hafta iki taneydi şimdi 1 tane var.”
- “öldürdün mü?”
+ “ben öldürmedim efendim.”

kız ironi de ne adımızı da mı unuttun.

bilen bilir bu diyaloğu :)

yıllar önce karadeniz jastanelerinin birisinde olan diyaloğu bir gazeteci yazmıştı.

dr. ultrason için kadın hastayı odaya alır ama ultrason aletinin scan'ini bulamaz.
kafasını dışarı uzatır
- hemşire hanım nerede bunun scani?
hasta kadının dışarıda beklemekte olan kocası,
- buyrun dr. bey benim...

+ neden kavga ettiniz ?
- küfürlü konuştu bezemenk.

olay anındaki hafifliği, naifliği yazarak anlatmam pek mümkün değil sözlük. *

17-18 yaşlarındaydım.
bir arkadaşımın babasının halı yıkaması vardı, arkadaşımda yaz tatillerinde oraya bakardı.
ben de gidip birlikte dükkanda takılırdım ara sıra.
bir gün yine ofiste oturuyoruz aşağıda kocaman bir halıyı sırtlamış gelmiş bir abi gördük hemen indik aşağıya.
bizim arkadaş sordu,
- yıkamaya mı getirdin abey?
+ yok a.. halının evde canı sıkılmış biraz hava almaya çıkardım.

diyalog aynen böyle gerçekleşti, bense aklıma bugün bile gelse anırarak gülüyorum.

adana sokaklarında yürünmektedir. birazcık ileride, tanıdık oldukları anlaşılan, tahminen 50'li yaşların sonlarında olan geleneksel model iki erkek karşılaşırlar.

ilki sorar ve aşağı yukarı şu diyalog gelişir:

+ torun olmuştu senin, nasıl, iyi mi?
- iyi iyi, büyüyor.
+ ne diyorsun, evlat mı tatlı torun mu?
- bana sorarsan avrat "hepisinden" tatlı.

yürü bee.

sabah işe geliyoruz serbest bölgeye girdik.
-kanka bi yanık kokusu mu geliyor?
+(aldığı simiti göstererek) simit kokuyordur ya
-(camı açtım) koku artıyor sanki. arabadan geliyo olmasın?
+inşallah bi tersane yanıyordur
-ahahaha

borçsuz bi hayat istiyoruz artık, bi süre bi şey çıkmasın.

kimileri, yardığı için diyalog aşamasına geçemez, kahkahalar ve "ben şimdi ne dedim" bakışı eşliğinde monolog olarak kalır.

bilirsiniz, küçük yerlerde hemen herkesin bir lakabı vardır. adana'nın çok küçük bir ilçesinde, il merkezine gidecek minibüse yerleşilmeye çalışılmaktadır. muavine de "enik" lakabını takmıştır kıymet bilir halkımız. enik aşağı, enik yukarı. medeniyetin bağrından kopup geldiği her halinden belli olan, "enik" ne demek bilmeyen, yeni atanmış öğretmen hanımefendinin de yolculukla ilgili bir şey sorması gerekmektedir ve bunu elbette nezaket çerçevesinde yapar:

- enik bey bakar mısınız?

caravan rock barın metalin beyoğlu'nda ki kalesi olduğu yıllar (2005-2006) caravanda bir akşam bira içiyorum bir kadın elini uzattı;

- tanışalım mı?
bendeniz
- sebep? demek sureti ile muhabbeti kesmiştim.

komik olan diyalog değil o günden bu güne sosyal ilişkilerimin gelişmesi şimdi istemiyorum diyerek kesip atıyorum.

yaran olarak belirtildiği için bir beklenti oluşuyor, beklenti eşittir hayal kırıklığı olduğundan mütevellit, aşağı yazacağım diyalog komik olmasına rağmen okuyanı yarmayacak..

annem ve ben:
(öncesi boş muhabbet)
a: konuştuğun birileri var mı?
b: dolu. 3-4 tane falan.
a: pezevenk misin?
b: hayır, değilim.
a: iyi bari..

pezevenk olma ihtimalimi cidden aklına getirdi ya.. kime ana demişiz yıllarca..

ben bir öğünde 1.5 ekmek yeme potansiyeline sahip biriyim. bir iftar vakti 4. tabak yemek yedim ve şöyle söyledim:
- 5. tabağımı yicem de acaba ne yesem ki?
babam:
-boşan semerini ye.

yine boğazıma hakim olamadığım bir gün. aç bir şekilde babamlara geldim. dolaba koştum abur cubur allah ne verdiyse dalıyorum. babam:
- yuh.. ben arabayı park edene kadar ne ara yedin bunları. sap seninse samanlık da mı senin kızım demişti.

son olarak * erkek kardeşimle yemek yaptık herkes yedi biraz kaldı. annem dedi ki "şunu tabaklara bölüştüreyim de kalmasın" erkek kardeşimin cevabı "kalmaz anne kalmaz bu koppek onu da yer şimdi"
ve evet bu kadar yememe rağmen 48 kiloda sabit kalmam da sanırım benim lanetim.*

oğlum 4,5 yaşındadır ve babasına kızmıştır.
o: anne !
b:efendim
o:siz evlenirken sana fiş verdiler mi?
b: ne fişi oğlum?
o: hani bir şeyi alınca değiştirmek için fiş var ya o fiş.
b: hayır da durup dururken ne oldu şimdi.
o:(isyan etmiştir) anne ben bu babaya sinir oluyorum hep benim dediklerimi tekrar ediyor beni sinir ediyor bakkakala götürüp değiştirelim!!

mekan ve kişiler önemsiz.


-durduk yere aklıma kibariye'nin annesi geldi lan!?
+seni anmıştır kanki.
-beni nerden bilsin olm?
+ehliyetin var ya...

eniştemle büyük halam konuşuyor, ama iki insan bu kadar mı birbirini anlamaz;

eniştem: açlığın var mı?
büyük hala: var var...
e: halaya yemek hazırlayııın!
bh: hayır hazırlamayın, aç değilim ben.
e: açım dedin.
bh: (yaşlılara özgü gereksiz sinirle) ya ne zaman dedim! aç değilim!
e: açlığın var mı dedim, evet dedin.
bh: harçlığın var mı dedin, ona evet dedim.

görümcem okey oynamayı bilmiyor. tatilde okey oynamayı öğretiyoruz.
-anladın dimi? bak böyle per yapıcan yada çifte gidicen
+anladım tabii hadi oynayalım.
aradan 2 dk geçer...
-ee taş kalmadı kimse bitemedi mi olmaz öyle şey!
+ben öğrendiğim gibi çifte gidiyorum valla.
sorun şu ki kimseye taş gelmiyor.
-kız senin yanındaki 5 taş ne?
+aa bunlarda diziliyo muydu?
-kızım yanındaki taşları dizmemişsin anlamadın mı ıstakada az taş olunca?
+e ben çifte gidiyorum hatta bittim.
-nasıl bittin lan eksik taşla?
ıstakayı çevirir ve o müthiş manzara. renkler farklı sayılar aynı şekilde çifte gitmiş arkadaş extrada taşlarıda ıstakaya dizmemiş... çok gülmüştük o anki ifadesine

benim bi arkadaş date uygulamasından gürcü bi kızla eşleşmiş, aralarında geçen sohbet şu;
+where are you from?
-georgia, wbu?
+i am from turkey. are you george?

"gürcü müsün?" demek istiyor burada.

yıl 2017 lise 3 teyim. arkadaşlarla taksiye bindik. yanımızda biraz cins sayılabilecek bir arkadaş var. biner binmez taksimetredeki 11.13 yazısını gördü ve delirdi. abi daha yeni bindik bu para ne diye celallendi. (o zamanlar 11 lira büyük para 2.5 lt kola 4 tlydi.)

taksici abi de kardeş o fiyat değil saat deyince hem utanıp hem gülmüştük. özledim seni şakir.