yaşamak

(bkz: cahit zarifoğlu) 'nun yazdığı yaşamak adlı eserden çok sevdiğim bir bölüm bırakayım:

yaşamak yaralanmaktır.
artık iletişim yok. sadece iletişim araçları var...

benim için çoğu zaman eziyet halinde olan bir durum. *

bir canlının doğumundan öldüğü âna kadar geçirmiş olduğu süredir.
yaşamın kaba taslak görünümü budur. daha derinlere inildiğinde görülmektedir ki yaşam yalnızca bu iki çizgi arasında kaldığı zaman sıkıcı ve korkunç bir tanımdır. peki nedir yaşamak?
yaşamı anlamak için doğumdan da öncesine gitmek gerekir. islam dininde buna kalu bela denmektedir. dünyaya gönderiliş amacının bir parçasıdır. sonrasında doğum ve ölüme geçilmeli aksi takdirde ölümden sonrasının bir hiç olduğu, insan öldükten sonra yok olduğu düşüncesi gibi zehirli düşünceler çıkmaktadır.

bunca laf ettik edebiyattan girmezsem olmaz. sözlerime oscar wilde'ın yaşamı bir kez daha sorgulamanıza vesile olacak sözleri ile son veriyorum.

"yaşamak nadir rastlanılan bir olaydır çoğu kişi yalnızca var olur."

nedir,dedim bu yaşamak?
bir düş, dedi; birkaç görüntü.

yaşamak... akan kan, kalp çarpıntısı; geçen günler, hissedilenler. hangi an insan daha çok hisseder yaşadığını, yaşayan bir ölüden farksız olduğunu. bir cana dokunduğumu hissettiğim an, yaşıyormuşum gibi gelir bana.

nefes almanı dünyayı unutmanı hatta farklı bir boyuta geçmeni sağlayan araç

gerçekleşmesi için ruhen ölünmesi gereken şey kazanmak için önce kaybetmek gibi

yaşamak direnmektir. öleceğini bile bile direnmek. herkesin direnci ise farklıdır. kimisi ideoloji peşinde direnir, kimisi geçim derdi peşinde. kimisi de bu dünyadan hiç gitmeyeceğini düşünerek gerçeklere direnir ve delirmişçesine sarılır hayata. yaşamak direnmektir.

yaşamak, boş bir şey . zevkli de değil.

azalan verimler yasası.

t:canlılığını, varlığını sürdürmek manasına gelir.

en büyük eylemdir. içerisinde yürümek, koşmak, düşünmek vb. gibi eylemleri barındırır.
öyle okunduğu gibi kolay da değildir. cesaret ister. yalnızca nefes almayı yaşamaktan saymayın sakın.
kimi durumlar vardır ki yaşarken öldürür.

kimine göre sadece nefes alabilmek, kimine göre standart bir hayatı olması, kimine göre ise dünya nimetlerinden olabildiğince yararlanmaktır.
yaşama sevinci olanlar için yaşamanın güzel bir yol olduğu gerçeği vardır elbet. bu sevinci kaybetmemek kişinin yaşama kalitesini belli bir yerde tutar.
ama bir de hayata 1- 0 değil 4 - 0 geride başlayanlar vardır. kaderin kötü oyunlarına karşı gücü yetmeyenler, şans kelimesinin asla uğramadığı insanlar. işte bu insanlar için zor, engebeli bir yol ve sonu nerede olduğu belli olmayan bir son vardır.
bu insanları herkes anlayamaz elbette. aldırmazlar, anlamazlar, hatta görmek istemezler bu insanları. onlar için bu garip insanlar hep bir fazlalıktır bu dünya için. hor görülmek bir alışkanlık olmuştur bu güzel insanlar için.
yaşamak mı ? sadece bedeni canlı tutmaktan öteye geçmez ama pırlanta gibi kalpleri olanlar başka insanlar için bir şeyler yapmaya çalışırlar, uğraşırlar, didinirler.
selam olsun bu güzel yürekli insanlara...

allah'ın insanlara zorunlu kıldığı bu hayatın adıdır. sevsek de sevmesek de tamamlamamız gereken bir ömürdür.

yaşamak diyince nasıl sorusu gelir aklıma.
zengin ve düzgün bir ailede doğup yaşamak da var bu hayatta fakir ve sorunlu bir ailede doğup büyümek de. kısacası yaşamak bir şans işi.
ve aynı zamanda yaşamak bir seçim. yokluk ve çaresiklikten hayat kadını olup mideni bulandıran adamların koynuna girmeyi seçmek de yaşamak, daha lüks bir hayat için para karşılığı seks yapmayı seçmek de yaşamak. para makam veya başka şeyler için inanmadığın şeyleri savunmak yalakalık dalkavukluk yapmak da yaşamak, inandığın doğruları söylemeyi seçip sefalet içinde olmak da yaşamak.
ve en önemlisi yaşamak demek hissetmek demek. kalbini yerinden çıkaracak mutlulukları hissetmek de yaşamak, kalbin bir pamuk parçasiymış ve içinden paslı dikenli bir teli çekiyorlarmış gibi acılar hissetmek de yaşamak.
velhasılı kelam yaşamak çetrefilli bir iş.

ne güzeldi yaşamak. keşke yaşayabilseydim.

hep zenginlere özenmisimdir.yalan değil çok zengin olma hayalim vardır eskiden beri.üniversitede bir arkadaşım fakir olsa sevsen önemli mi falan demişti bende önemli degil demiştim.gercekten de öyleydi hem zengin hem sevdiğin biri olursa onunla yatmak parası için yatmak anlmina gelmez.mine urgan bir kitabında bir kadın para için kocasıyla birlikte olmasına onursuzluk olarak bakıyor. çok gururlu kendi parasinı kazanan güçlü bir karakter.neyse orta halli biri de olsa sırf benim ihtiyaçlarımı karsiliyor o yüzden ona itaat etmeliyim fikri saçma ve gurursuzca.

sevmek, sevilmek ve sevişmek.

uyuduğunda uyanma sanatı.