yazarların gözünden kendi hayatları

bak şuraları yaşamayı atlamışsın hep*

saldım her şeyi kimse umrumda değil kendim sadece.

her şeyi fazla derinden anlama, anlamlandırma, aynı karşılığı görememe ve yürüyen koca bir telaş. şu kafamız ah bir değişse...

hep orada değilmiş gibi yaşamak.

(bkz: götümün ağzında ayı bağırıyor)

bir yanda hayatım bir yanda omuzlarıma bindirdiği yükler. dışarıdan baksam bir eşek olarak görürüm kendimi. bir onun yükü derdi, bir başkasının yükü derdi hı bir de kendi derdi derken dolanıp duruyor.

sahne anlatsın.

beyni ortaya çıkarılıp dövülüyor l*n kadının!

rezil, mahvolmuş, yaşanmaya değer mi orası biraz şüpheli.
ben hep bu dünyaya zorla evlatlık verildiğimi düşünüyorum da kimseye inandıramıyorum bi' türlü. herkese tüm güzel kapılar sonuna kadar açılırken ben ne kadar zorlasam da hep kapı eşiğinde kalıyorum sanki. yolumu bulamıyorum. giremediğim bütün kapılar fazlalıkmışım gibi hissettiriyor bana.

evet kendi hayatıma dair düşüncelerim şimdilik bu kadar. yoksa sabahı zor ederim daha fazla uzatırsam.

tatlı bir böcektir yalnızlık tadımı kaçıransa ıssızlık

boştur yatıyo kalkıyo sonra bidaha

ev iş , iş ev ve tüm fırsatlarda başka diyarları gezmek.

pişmanlıklarla ve sorunlarla dolu bir geçmişin, defalarca yeniden başlayıp pes etmenin üzerine ilk defa hevesimin, içimde parlayan ilhamın uzun süredir geçmemesi umut verici. sanki bu sefer, tek bir şey dışında her şey yoluna girecek gibi.

bu güne kadar "bu sefer olacak" dediğim her girişimde fazla polyannacı ve boş umutlarla süslemişim hayalimi. bu kez beni kendime inandıran nedir diye çok düşündüm. bulabildiğim en net ve keskin cevap, kaderin sillesiyle hiç olmadığı kadar sarsılmam oldu. ölüm tarifinde sıkça kullanılan geçmişin ışık hızında flashbackinin gelmesi gibi canlandı her şey gözümde. anlık bir birikim olarak tüm pişmanlıklarım, bahanelerimden sıyrılarak üzerime geldi.

henüz büyük ve sağlam adımlar atmadım ama çoktan yola çıktığımı söyleyebilirim. temeli oturmuş, ağır adamlarla başlayıp ivmelenen bir hedef grafiğine başladım. hayırlısı.

at kıçında sinek gibi.

aaaa çıldırmış bu

üç kelime ile özetleyebilirim: aptallık, tembellik, delirmişlik.

geç geldim dünyaya. ne 68 kuşağı olabildim, ne seksenler, ne doksanlar.z kuşağı diye hakkımızda hep başkaları karar verdi.