yazarların psikolojik durumları

sanki,

borcum çok param yok. işten kovulmuşum. hatun ne zaman evleneceğiz deyip deyip duruyor da, ortalığa çıkacak durumum yok. her yerden sıkıştırıyorlar. o arada eski sevgili bana mesaj atıyor, aklımı çelecek bak bak , hadi oradan fallik seni. ama işte şeytan dürtüyor. direniyorum. rıza var semtten arkadaş, bir duyuyorum benim kuzenle konuşuyorlarmış, ulan diyorum delikanlı adam arkadaşının bacısına yeğenine o gözle bakar mı be... gereksiz raconlar kesiyorum. hay diyorum zihniyetime tüküreyim. rıza'ya da kuzenime de tek kelime etmiyorum lakin içten içe ulan be ulan be deyip duruyorum.

kafam dağılsın diye cepteki son paraya da şehrimin takımının maçına gidiyorum, konuk takım 5 atıp paket yapıyor bizi...



tam da böyle bir psikolojideyim ama yukarıdakilerin hiçbirini yaşamadan. bence bu daha vahim...

kötüden hallice.

borçlarımı zincir yaptım birbirine ekliyorum bir de utanmadan tatile gidiyorum, günümü gün ediyorum, oh çok mutluyum benden iyisi yok diyorum.
sonra bir çöküş.
hop gelsin ben dünyanın en manyak karısıyem.
piskoloşim bozuk.

6-7 zenciyle 2 gün gangbang yapmışım gibi.

herkesin bir adet makata sahip olması beni çıldırtıyor sözlük. içinden çıkamıyorum, delirmek üzereyim. bunu bir uzmana açıklasan muhtemelen gülmekten cevap veremeyecektir. onun için kendime saklıyorum.

nasıl aklımı koruyorum inanamıyorum. berbat bir ruh hali içindeyim ama düzeliyorum yavaş yavaş. karşı tarafın yalanlarıyla baş etmeye çabalamak, affetmekle defolup gitmek arasında kalmak. özlemek özlemek özlemek. sevmenin değeri düşürdüğüne mi yanayım. yoksa ölüyorum diyip arayıp sormaması mı. acımı çekmesi gerekiyor şuan yoksa gerçekten keyfi yerinde mi tanıdım mı onu gerçekten yoksa bir rüya mıydı? bir ilişki yaşadık mı ? halüsinasyon mu gördüm ben ?

tanısı konmuş okb

iyi değilim. mutsuz, ürkek ve 1 saat sonrası için dahi ümitvar değilim.

tamami ile kafam karışmış durumdayım ne yapacağımı bilmiyorum.

her an her şey değişiyor ve ben ayak uydurmakta zorlanıyorum, yoruluyorum çok yoruluyorum.

eat , sleep, (bkz: erenköy ruh ve sinir hastalıkları eğitim araştırma hastanesi) repeat. uzmanlar hala ne olduğumu çözmeye çalışıyorlar. kuzey anadolu fayının marmara kısmı gibi karmaşık ve çeşitli yorumlar getiriyorlar. tek parça da kafayı kırıp mı delireceğim? yoksa parça parça mı kırılıp delireceğim konusunda kararsızlar. bir kısım tıp1 bipolarsın diyor, bir kısmı da hem bipolarsın hem borderlinesın diyor. kendime değil de onlara üzülüyorum.

abaza.

son damla umudunu hangi umutsuzluğa harcamayı düşünecek seviyede ümitli.

umutsuzum, mutluyum. yaşıyorum. tek amacım da vaktinde ölmek!
"vaktinde yaşamayan ne bilir vaktinde ölmeyi."

boşluk hissi nedir çok iyi öğrenmiş oldum.
hayata karşı hiçbir isteğim yok kılımı kıpırdatasım yok birini sevesim yok gülesim yok hiç bir şey yapasım yok.

uykusuz, yorgun ama lanet değil.
tatlı ve keyifli.
her zamanki gibi işte.
saçma sapan günlük problemlerle keyfimi kaçıracak kadar genç değilim nihayetinde, o yüzden gülümsemeye devam.

sabahtan akşama kadar engin nurşani'nin bir işe yaramam öldürün ne olur sözlerini mırıldanıyorum.

psikolojim ciddi anlamda bozuk. ev ahalisi psikoloğa git demeye başladı. ben o yollardan geçtim gitmek istemiyorum diyorum ama kaçış da yok gibi.
kendimi karanlık dipsiz kuyuda kalmış gibi hissediyorum. bazen kendine gel çocuklarına bak diyorum bir nebze iyi geliyor bana. ama uzun vadede işe yaramıyor başa sarıyorum.
ev iş eş problemi değil yaşadığım şey. ev halkı ile hiçbir sorunum yok. tek sorun beynimi, sürekli felaket senaryosu yazan beynimi susturamıyorum.
gece saat 3 4 rüyamda yeni bir deprem oldu haberini izliyorum televizyonda. uyanıp hemen telefona baktım yeni deprem mi oldu diye. oralardayım yani.
ama halledeceğim. ben neleri atlatmadım ki.

böyleyim. herkese bir tane çakasım var.