günbatımı ve dingin deniz manzaralı bir poseidon tapınağı.
fotoğraf : cristina gottardi.

kaynayan kazanın baloncuklarından biri olduğumdan benim bu konudan yana bir şikayetim yok. hatta şahsen z kuşağı yerine kendi yaş grubumu okumayı tercih ederim.

75 kişilik biz z kuşağı sınıf whatsapp grubundayım. sözel puan türü ile alan ve sözel puan türünde en yüksek yüzdelik dilimle alan bir bölümün grubu olduğu halde derdimi anlatamıyorum.

türkçe bitmiş.

(bkz: eto bitmiş)

genel olarak nesilden nesile devam eden durum. genel olarak anne babalarımızın bize yaşattığı şeyler kendi yaşamadığı şeyler değil.

kaşlarımı çarparak elimin tersini göstermek.
terliğimi elime almak.
ikisi de konuşan bir ifadedir, benim ekstra bir şey dememe gerek kalmaz.

hellenistik döneme ait olan; çağının ötesinde, çok zekice bir buluş ve de sanattır.
düşünsenize 2000 yıl önce yaşamışsınız, ne tv, ne radyo nede fotoğraf makinesi var.
çok sevdiğiniz bir yakınınızı kaybettiniz, acınız büyük ve yas tutuyorsunuz. bir adam gelip, bir ücret karşılığında ölen ve çok sevdiğiniz bir insanın yüzünün resmini yaşadığınız sürece onu her gün görebilmeniz için bir taşa kazımayı teklif ediyor.
ve tabiki parası olan hemen herkes bu müthiş cazip teklifi kabul ediyor.
ve derken bu taş ressamı bir adım ileri gidiyor, ölen yakınınız ve geride kalan yakınlarını, sizleri aynı taşta resmederek buluşturmaya başlıyor, ve bunu bir teatral sahne eşliğinde yapıyor. örneğin bu sahnede yeni doğum yapıp ölen genç kadn küçük çocuğu ile buluşturulur, ölen baba yada anne de oğulları ve kızlarıyla buluşturulur. bu sahnelerdeki yas ve acı olgusu da insanların yüzlerine işlenir.
taşa işlenen bu teatral resimde kimin kim olduğunu anlamayı kolaylaştırmak için zamanla bazı kurallar oluşturulmuştur:
örneğin 1: ölen kişi daima oturur resmedilir, sağ olanlar ona saygı unsuru olarak ayakta resmedilir.
2: ölen birey, teatral temalı mezar taşında genellikle daha büyük resmedilir, bazan eşi yada anne babası onunla aynı büyüklükte çizilir.
3:: hizmetçiler, erosu andıran melekler ve ufak çocuklar genellikle ayak hizasında ve küçük çizilir.
4: ölen kişinin sağlığında kullandığı yada sevdiği bazı objeler teatral mezar taşında yer alır, amaç ölen kişiye sanal bir armağan verme çabasıdır: örneğin yün eğirme ipi, oyuncaklar, ayna, çapa, bıçak vs.
5: ölen kişiye doğru uzatılan el: sevgi ifadesidir, bazan ölen ile sağ yakını stelde el sıkışırlar.
6: ölen kişiye sunulan armağan: bu bazan onun hayatta kullandığı bir eşya, bir takı, mücevher kutusu, bazan bir üzüm salkımı bazan da küçük bir bebektir.
7: taş üzerindeki taratral sahnede ölen birey mutlu ve verilen değerden memnun bir ifade ile , sağ kalanlar ise mahcup, üzgün ve acılarını belli eder tarzda resmedilmişlerdir. örneğin bai hafif bükülüyken, sol yada sağ elin başa destek olur tarzda yanağa konması veya baş eğikken sol elin göğüs üzerinde tutulması günümüzde bile bir hüzün işaretidir.
8: bazılarında ölen yatağa yarı uzanmış, memnun bir ifadeyle bir elinde kadeh, diğer eli yanıbaşında duran eş yada aile yakınına uzanır resmedilmiştir.
özetle bu teatral temalı mezar taşları, 2000 yıl öncesinde ölen bireylerin geride bıraktığı yas içindeki insanları psikolojik olarak rahatlatması bakımından çok zekice ve önemli bir buluştur.

başlık sahibinin heyecanı gülümsetti. mutluluklar dilerim fuzzy lee.*

bir akrabamızın muzdarip olduğu durum. adam çocukluğundan beri sadece bir kez farklı bir berbere gitmiş.

etmedim. zaten aklımdaydı ama ertelemiştik. babamla büyük bir kavga ettikten sonra özür mahiyetinde gidip bir yakınımızdan sahiplendik.
annemin çocukken kedisi varmış. babam hoşlanmaz kedilerden ama onunla ayrı yaşadığımız için sorun olmuyor.

kısaltma olarak: "sen şimdi yakınlarımda dur, bir yere ayrılma, bana ilgi falan göstermeye de devam et, ileride değerlenirsen bir şans tanıyabilirim."dir.

kafa sözlük çocuk korosu haluk levent'ten daha güzel söylemiş diyenler?
bu şarkıyı piyasaya sürelim, şahsen ben zil sesim yapmak istiyorum müsadenizle!
çok seviyorum sizi çook çoook çoook !

bugün dergimizi şereflendiren yazarlarımız:
ironika ve pastirmalicorek. bir solukta okunacak güzel yazılarına buradaki öne çıkanlardan ulaşabilirsiniz. iyi okumalar diliyoruz.

servet başlığına yazdığı tanımıyla gece gece gülmeme vesile olmuş yazarımız. okudukça güldüm, güldükçe okudum, kalemine sağlık sevgili yazar, hoş geldin. *

bende bu guruba dahil olmuş bulunuyorum.

helios'un yaptığı estetik ameliyat ile kabuğumdaki çizgiyi aldırdım.

çok rahatladım. kendisine teşekkür ediyorum.

damla sakızı-karamel.
şimdi lütfen artık akşam üstümüze ceket alacak havaları geçip dondurma yerken serinleyeceğimiz akşamlara gidelim.

oğuz atay'ın tutunamayanlar kitabındaki dandini ile dasdana betimlemesini aklıma getirmiştir.

insanlar saf ise sülün osman'ın suçu ne?
(sülün osman vatandaşa boğaz köprüsünü satan adam)

2006'da ethan kath ve alice glass öncülüğünde kurulan kanadalı elektronik müzik grubudur. sonraları anlaşmazlıktan dolayı alice glass yerine edith frances gelmiş.

crystal castles'ı tek bir janra sığdırmak delilik olur. electro-punk? synth-pop? nintendocore? bilemiyorum altan, bilemiyorum... bir yanım çılgınlar gibi dans etmek istiyor, bir yanım üzgün bir çocuk sanki. sözlerin anlamsızlığı ve ritmin zamansızlığı da duyguları nötralize ediyor ve her ana uyum sağlayan bir melodi haline dönüşüyor.

bak beyim... ben sanattan sepetten anlamam. tek bildiğim bu grubun şahane müzik yaptığıdır. özensiz albüm kapakları ve albümlerine isim koymak yerine 1,2,3 diye adlandırmaları bile müziği ön planda tutmak istediklerinin bir beyanatı gibi.

yakın takipçisiyim. *

birine, bir şeye geç kalmak ya da ona erken gitmiş olmak… hayat zıtlıklar ve ikilemler üzerine kurulu. zıtlıklar ne kadar keskinse ikilemler o kadar belirsiz…

geç kaldığında geri dönüşü yok. belki de vardır; ama çok zor, düşük bir ihtimal. dönmesini ya da yeniden gelmesini beklemek gerek… süreç insanı yorabilir. sabırlı ve istekli olmak lazım…

birine, bir şeye erken gittiğinde umut katsayısı acabalar olsa da yüksektir. gelecektir. bulacaksındır, sularına karışıp aynı havzada akacak ve denize ulaşacaksındır. yalnız, gelmesi için yine beklemek gerek. yine bir süreç. yine sabır. yine istek.

her iki durumda da beni aynı kavram karşıladı. “beklemek”

sevgili süreya boşuna şu mısraları yazmamış demek ki:

“beklemek gövde gösterisi zamanın;
çok erken gelmişim seni bulamıyorum…”

zamanla, sabırla savaşmak gerek. sessizce ama süreklilik arz edecek şekilde bir savaş.

peki, ya erken gelmişsem ya da geç kalmışsam ve seni bulamamışsam…

bulmak… aramak lazım… aradığını bulur insan. arıyorum… lütfen çok bekletme…

zarar görme sanrılarıdır.
hasta başka kişilerin kendisine zarar vermek istediğini düşünür.

kısa nbc türk sinemasının en sıkı yönetmenlerinden yazarlarından biridir. bize hediye ettiği harika filmler vardır. (bkz: ahlat ağacı)(bkz: kış uykusu)(bkz: bir zamanlar anadoluda) filmlerine bozkır yerleştirmeye aşık olan bir isimdir ayrıca. tarantino için ayak ne demekse onun için bozkır o demektir.