aradığım başlık edebiyatın ne işe yaradığıydı ama bulamadığım için yorumumu şimdilik bu başlığa yazıyorum, yazar olunca artık kendimiz açarız başlığı. neyse sadeden geleyim; demin denk geldiğim sabahattin ali'nin bir sözü edebiyatın ne işe yaradığı konusunda, bende ivedilikle bir şeyler yazma ihtiyacı uyandırdı, bu vesileyle edebiyat'ın ne işe yaradığını/en azından benim için ne anlam ifade ettiğini birkaç cümleyle ifade etmeye çalışacağım.
öncelikle belirttiğim söz; "unuttum diyemem ama üzerimde bir tesirin kalmamış artık."
bu sözü ilk okuduğumda evet edebiyat bu işte, edebiyat'ın işe yarar kısmı budur dedim. çünkü; bu söz, benim belki sürekli olarak içimde/aklımda bir duygu olarak varlık taşıyan, sürekli dolaşan; ama kelimelere asla dökülemeyen o sözdü. yüreğime su serpmiştir, beni bir duyguda tamamlamış, azad etmiştir. sözgelimi, bir benzetme yapacak olursam, dilimde sürekli dolaşan ama aklıma asla gelmeyen o şarkıya bir yerde rastlamam gibidir bu. anlık da olsa o şarkıyı artık bulmuş olmam beni rahatlatır, bana eşlik ettirir. edebiyat'ın işe yarar kısmı da budur işte, insanın tamamlayamadığı, anlam veremediği, eksik kaldığı o duygunun karşılığıdır.
ve dünya tarihi boyunca insanlar hep benzer hisleri yaşamışlardır, sabahattin ali gibi kıymetli insanlar da bunları sadece yaşamamış; söylemiş, yazmış, bunlara sözcüklerle dokunmuş ve bize kadar ulaştırmış. elbette bu tür duyguların ifade edilmis olması derdimize tamamen derman degil, hiçbir zaman da olmayacak belki ama en azindan bu hislerimizin bir tanımının olduğu, bu hislerin insanlık tarihi boyunca ortaklarının olduğu bilgisi bir nebze de olsa derdimizi hafifletiyor. bu anlamda ben edebiyat'a da sabahattin ali gibi isimlere de her zaman duacıyım. duacı kalacağım.

(bkz: sabahattin ali)

içtiğin ot senin olsun bana gördüklerini anlat. o elindeki ile ne yapıyordun? sana şaman olduğunu diyen oldu mu? o kostümler sana çok yakışıyor bence...

" bir çaresi bulunur elbet, yarın yeniden yaşamanın, bir çaresi bulunur elbet, bi uyuyup uyanalım."

bu ülkede hergun saçma sapan şeyler oluyor..
duyduğuna gördüğüne okuduğunda inanmamak diye bir şey kalmadı..
onu da elimizden aldılar..

iyi ki yabani çileğe hamuçora denilen köyde değilim çünkü kendimi yabani çileğin yanında değil pişinin gözlemenin yanında bulurdum. bu kadar da hamura benzeyen isim olmaz yani.

özellikle 17 ağustos 1999 gölcük depreminden sonra sıkça ismi duyulan jeofizik mühendisi. deprem dede adıyla meşhur olmuştu.

ışıkara yer bilimleri kadar gök bilimine de meraklıydı. dünyanın manyetik alanı ve iyonosferi konusunda çalışmaları bulunmaktadır.

ışıkara, gölcük depreminin ardından bir anda girdi hayatımıza. birçok kanalda sık sık boy gösterir oldu. bir ara işi iyice magazine dökerek kendisini en seksi erkek bile seçtiler. daha sonra kendisi de hızını alamadı ve siyasete atıldı. bu son hamlesiyle de birçok insanın gözünde, eski samimiyetini kaybetmiş oldu.

1941 yılında mersin'de doğan ışıkara, 2013 yılında istanbul'da vefat etti.

hayatı hakkında kısa bilgiler için link

hayattaki en büyük kaygım. beni tüketen en büyük etkendir.

efsanevi bir oyunun sinemaya uyarlanması. 1995 ve 1997 yıllarında çekilmiş bulunan iki adet filmi daha mevcuttur ama vasatı geçmemiştir. yeni film ise oldukça merak uyandırıcı ve beklentileri karşılıyacak gibi duruyor . çocukken ataride oynadığımız ve nice oyunu çıkmış bir efsaneyi sinemada görmek oldukça mutlu ediyor.

merak edenler için mortal kombat evrenini anlatan bir kaynak bir bırakıyorum buradan okuyabilirsiniz

karanlık yüzümle tanışacak, saygı nedir bilmeyen insan davranışı. tabii söyleyeceği şeye göre değişir; şak diye konuya dalıp konuştuğum kişiye "ağbi nabğer yağ" falan derse buz gibi olup uyarırım. önemliyse canı sağ olsun, sonra da konuşabiliriz.

her zaman söylerim ve egoist olarak karşılanırım ama benim mottom, benim aforizmam, benim sözüm, benim sloganım:
"sanatını konuştur ya da beni taklit et."

ne zaman bu mesleği duysam/görsem aklıma aşağıdaki caps gelir.

t:halkın güvenliğini sağlamak için canını hiçe sayan,kahraman gözüyle bakılan bir meslek.

tüm aşkların temeli ilk görüşte başlar. beyninizde aşık olabileceğiniz kişi ile ilgili bir tanım bilmeseniz de bulunmaktadır. kişiyi ilk gördüğünüz anlarda bu tanıma uydurursanız. aşık olabileceğiniz anlamına gelir.

bu his karşılıklı ve yoğun ise ya mantığınızı dinleyip daha da tanımak isteyerek zamana yayarsınız ya da duygularınızı dinler kapılıp gidersiniz. mantık ile hareket edenler daha sürdürülebilir ilişki yaşarlar. ilk görüşte aşk ve zamanla aşk sizin mantık mı? yoksa duygu mu? seçiminizdir.

sözlüğe girmemle sevgili yazarın hoş geldin mesajı bir oldu diyebilirim. çok nahif ve ince düşünceli bir yazar. ayrıca tanımlarını da severek okuyorum. siz hep yazın sevgili yazar, kaleminiz daim olsun.

çok tatlı bir çaba bence. karşıdaki insanın “sana değer veriyorum ve seninle konuşmak için çaba sarfediyorum” demesine gerek kalmadan bunu belli etmesi bir nevi.

kalk artık feridun abi.

sadece türklerin yaptığı şeylerdir. tanıdık görünce üzerine araba sürmek gibi.

dört senelik arkadaşımın benden hoşlandığını anlamayan biri olarak ne yazsam hadi lan diyeceksiniz, usulca terk ediyorum o yüzden.

vincent van gogh- patates yiyen köylüler (1885)