çok utanıyorum hala bu ülkede böyle bir olayın yaşanabilmis olmasından... utancimizi unutmayacağız.

zordur.
astral seyahatler için fazlaca yaş aldım......

acilen gelmesi gerektiğini düşündüğüm özelliktir yoksa ben bu cinsiyetçi ve ayrıştırıcı insanlara katlanamayıp gideceğim. sevdiğim bir yer burası lakin her gün en az 10 15 tane ayrıştırıcı, cinsiyetçi başlık görüyorum ve gerçekten yıldım bu gibi başlıklardan/insanlardan.

1950 ve 1975 kuşağının şahit olduğu kalifi ve lisanslı birey eksikliğinin -biz çok süründük evladımız rahat etsin düşüncesiyle ülke sıfırdan inşa ediliyor rahatı yerinde olur minvalinde düşüncelerle önü açık , istikbali parlak diyerekten , yemeden , içmeden , giymeden binbir zorlukla okuttuğu çocuklarının ve o çocukların üniversitenin kaprisli hocalarının elinde ağır derslerde ruhunu bırakarak diplomasını alıp bir süre asgari ücretliden farkım yok diye isyanlarla dolup taşarak çalıştıktan sonra ülkenin kur şoku ve ekonomik krizle bitişe doğru giderken 2021e geldiğinde artık asgari şartlarda bile iş bulamıyoruz yazıklar olsun diye iç dökerek , hızlı bir hücumla diplomasını yırtıp köşesine çekilen insanların mesleği .

bu başlık benim gitmemi gerektiriyor.

ya ikisini de yapabiliyorsa ? böyle bir kadın mantı yapamayan erkeği neden seçsin ¿

ilk tanışmadan sonra eve gidildiğinde. (bkz: ted mosby) ders alınız..

güzel tanımlar yazan, güzel alıntı ve şiirler paylaşan; şimdinin çaylağı, geleceğin yazarı. bir süredir takipteyim ve yazdıklarıyla hiç hayal kırıklığına uğratmadı. ileride bu başlık değerlenecek, yerimizi alalım.*

bu aralar pek gamsız, sorumsuz, rahat yaşıyorum. hayatımda ilk kez sonunu düşünmüyorum. arada içime bir kaygı geliyor, "amaaan boşver" deyip devam ediyorum. sonum hayrolsun.

iki insanın birlikte yaşaması için, birbirleriyle yaptıkları her şeyin ortak olduğunu, kanunen ortaya çıkacak maddi, manevi ve insani sonuçların ikisinin ortak sonucu olduğunun devlet nezdinde bir akit ile denetim altına alınmasıdır.

buradaki amaç genelde sevgi diye adlandırılsa da aslında değildir. zaten evliliğin birbirini seven iki insan arasında olacağına o kadar şartlamışız ki kendimizi sırf evlenmek için seviyor/sevdiğimizi sanıyor ya da söylüyoruz. biliyoruz ki sevmiyor olsak evlenmemeliyiz bu şekilde evlenmek doğru değil diye bir algı olduğundan evlenmek istediğimiz herkesi bir sebepten seviyor görünüyoruz. görücü usülü ile evlendiğimizde de daha önce hiç görmediğimiz tanımadığımız insana aşık olduğumuzu iddia ediyoruz hatta.

her sevgililik evlilik yolunda karşındaki insanı tanımak amacı gütmeyebilir ama günümüzde insanlar sevgili olduklarında ve yaşları da müsaitse hemen evlilik konuşmaya başlıyor. seviyor olmak evlenmek için yeterli ve geçerli bir sebepmiş gibi anlatılıyor ve insanlar evlilik düşüncesinde olmadıklarında ilişkiyi ''ciddi'' olarak tanımlamıyor bile. buradaki ''ciddi ilişki'' kavramı da zaten evlilik düşünüp düşünmediğinin bir göstergesi halini aldı ne yazık ki.

ilişkilerde amaç sevdiğin insanla olmak yerine evlenmekmiş gibi anlatıldığından günümüzde her türden insani iletişim evliliğe varacak korkusu ya da isteği oluşturuyor. evlenmeyecek olsanız da sevebilirsiniz, sevseniz de evlenmeyebilirsiniz. her şeyi evliliğe dayandırmayın ki ilişki yaşamayı öğrenin.

ilginç bi kitledir. galiba tüm başlıkları engelleyip sadece radyo yayını başlıklarına dokunmamışlar. uzun uzun çiçekli böcekli efendimli tanımlara sahiptirler. bol bol swh bi de.

1 ay 7 gün sonra okumaya geleceğim başlıktır.

firavunlara yakışır güzel bir tören olmuş. yeni müzenin duyulması için başarılı bir reklam ayrıca.
töreni izlemek isteyenler için ben de şunu bırakayım.

(bkz: tantuni sultan süleyman)

ne yaptınız da aklınıza böyle bir şey geldi? *

zeus'un laneti bizi bulmuş olabilir ruh eşimizden önce. yani dünyanın bir ucunda biz diğer ucunda ruh eşimiz. zor bir süreç. bulmak en çok da bulduğunu sanmak. anlayamamak ve kapanış.

mükemmel bir yancıdır kendisi. her türlü tavuk yemeğine inanılmaz yakışır.

aylar öncesine kadar asla yapamam dediğim ilişkidir.
çünkü sevginin fiziksel olduğuna inanıyordum hep.
ama biri girdi hayatıma ve onu sevdim. çok sevdim.
çok sevdiğim kadar da çok acı çektim.
özledim kelimesinden nefret edecek kadar delirdiğim bir noktada bitirmek istedim.
elbette bunun yanında telefonla çok vakit geçiriyor olmam da etkiliydi ki uzak durmam gereken bir dönemdeydim yani mecburdum.
''fırsat buldukça yaz bana, sorun değil'' demesine rağmen yapamadım çünkü aklım hep onda kalıyordu.
gerçekten bana mükemmel duygular yaşattı. hiç pişman değilim ona hissettiklerimden.
tek pişmanlığım onu üzerek bırakmış olmam.
hayat işte... bazen ruh eşiniz sizden saatlerce uzaktadır ve maalesef sırf bu yüzden yapamazsınız.

dipnot: teşekkür ederim kafa sözlük... sen olmasan onu asla tanıyamazdım.

benim kullandığım araba.

bence iyi bir arkadaş herşeyden önce sana karşı samimi olmalıdır. kim etrafında yapmacık birini ister ki ? kendinize şakşakçı arıyorsanız onu bilemem... bir diğer önemli özellikte ona güven duymandır, ve elbette onunda sana güven duyması gerekir. ona sırlarını, özel sorunlarını anlattığında başkasının duymasını kimse istemez. ama onun sana güven duymasıda büyük bir önem taşır, bunu unutmamak gerekir. bence son ama en önemli özellik ise, yanında kendini tamamlanmış hissedebilmendir. bazı arkadaşların vardır ki onlarla sadece konuşursun, eğlenirsin ama öyle biride vardır ki sanki senin diğer yarın gibi, seni tamamlamıştır, hatta bazen gerçekten kardeş olduğunuz fikrine bile kapılırsın. işte o insanlar çok özeldir ve onları ne yaparsanız yapın asla kaybetmeyin *