hayatta daha önemli şeylerin olduğunu fark etmiş olabilecek insan.

herkes hayatının her döneminde sevgili edinmek zorunda değil. işine gücüne, okuluna falan odaklanmayı seçen akıllı insanlar var bu dünyada.

sevgili edinmek akılsızlık değil tabi ki. fakat "sevgiliii, sevgiliii..." diye sayıklayıp kafayı bununla bozmak derseniz evet, işte o bir akılsızlık.

kaderinizde olanı yaşarsınız ve o sizi bir şekilde bulur; siz onu aramasanız da. olmayan için ise kendinizi yırtmanıza gerek yok. bu nedenle bu tür işleri bir parça oluruna bırakın ve öyle yapanlara da "niye yalnız ki bu?" diye gerekçe aramayın.

trabzonspor taraftarının beresinde, atkısında darlandum yazardı. oraya özgü bir sözcük olduğunu da bugün bu başlık altında öğrenmiş oldum.

şimdiki insanların birçoğunun maymun kadar zeki olmamasından kaynaklıdır.

misal; doktor döven hasta yakını.

tercüme, müzik ve kolaj yapmaya uğraşıyorum. tercüme sanat mı diye soracak canım yazar kardeşlerim, evet sanat.

ulan her ay 1 haftamı sırf bu ağrı yüzünden çöpe atıyorum. ayda 1 hafta demek yilda 12 hafta eder yani 1 yılımın 3 koca ayı bu ağrı ile geçiyor. sonra hayatında regl sancısı çekmemiş biri gelip kadınların regl sancısını abartması diye başlık açıyor. ben de zaten hobi olarak 3 ay boyunca sancıdan dolayı yataktan çıkmıyordum.*

şişşt sakin ol, bizim ülkemizde söylenmiyor söz.

fransa'da aşırı solcu hareketin lideri jean-luc melenchon, "bu ülkede laiklik kılıfı altında müslümanlara yönelik nefret var. laiklik bir dinden nefret etmek anlamına gelmiyor" dedi.

cinsiyetçi beyinler tarafından kötü gözle bakılan sıradan insanlar

daha önceden hangi sözlükte yazdığınızı pek önemsemiyorum açıkcası oradaki insanlar da önemsememiş ki burda şansınızı denemeye çalışıyorsunuz enerjinize yazık diyorum sadece. ilgi çekme çabalarınız yabancı bir göz tarafından çocuksu kalıyor ve gülünç durumdan ziyade acınası bir konuma yerleşiyorsunuz.
başlıklarınız zaten ilgi görmüyor burdaki kitlenin mizah seviyesini eleştirildiğinize de eminim. insanların huzurunuzu bozmayın şurda 1 aydır kendi halimizde geyiğimizi döndürüyoruz efendi gibi moderatörler de fazla müsamaha gösteriyorlar çapulcular da meydanın kendilerine kaldığını sanıyor.

göbüşü tabi.

hele biraz da tombişse yürürken sarkan cinsten.

kısa bir anlatıyla açıklayalım.

karlı bir yaz günüydü; yaşlı bir genç, tahta taşın üzerine oturmuş, hala yaşamakta olan oğlunun mezarı başında, kahkalarla ağlıyordu.

çok sempatik ve sıcakkanlı bir hayvandır.devamlı gülümsemesinin sebebi ise ağzını açık tutarak sıcak avustralya koşullarında vücuduna daha fazla hava girmesi yoluyla serinlemek içindir.

kilitleri bir eğlence olarak gören, en baba kapıyı 1 dakika içinde açan, "kapıyı kilitleyerek neden amacını aşağılayım ki" vecizesinin sahibi olan sevimli yaratıklardır.

moralleri çok ama çok zor bozulur. hapishanelerde "eğlenceli" olduğu için kalırlar. hapishane dışında bir kavga gürültü duyarlarsa aralarından biri "hadi kapıyı açıp bakalım!" der, topluca kapıyı açıp dışarı çıkarlar.

bu nedenle çoğu şehir kenderleri almaz, suç işleyen kenderleri ise hapse atmak yerine şehir dışına atmayı tercih ederler.

bulundukları mekanların en minik kovuğunu bile bilir, her şehrin hapishane yemekleri konusunda eğlenceli muabbetler yaparlar.

bir kenderi bir yerden atarsanız ve o kender orada bulunmak istiyorsa tekrar girmesi 30 saniyesini alacaktır.

çok konuşurlar, o kadar çok konuşurlar ki bazen ölmemek için nefes almak amacıyla durmak zorunda kalırlar. aşırı iyi niyetlidirler.

üzerlerinde binlerce incik-boncuk, harita, gerekli gereksiz sayısız nesne bulunur.

konsantrasyonları inanılmaz düşüktür. bulutlardan konuşurken bir anda duvarcı ustalarına geçebilirler.

hiçbir şeyden korkmazlar. ejdarhaların kuyruğunu çekecek kadar korkusuzlardır. ama bu korkusuzlukları cesaretten değil, "korku" denilen duyguyu hissetmemelerinden ileri gelir. bu nedenle kenderlerin çoğu fazla yaşamazlar. yaşlı kenderler çok nadirdir.

o kadar korkusuzlardır ki, tasslehoff üzerinde ejderhaları delirten bir korku büyüsü olan sohikan korusunu bile (zor da olsa) geçebilmiştir.

her yeni şey gibi ölümü de eğlenceli ve yaşanması gereken muhteşem bir deneyim olarak görürler.

dillerinin kemiği yoktur. karşılarında bir tanrı olsa bile "naber" diye muhabbete girerler, hatta tass girmiştir.

süper mal aşırırlar. yanınızdan bir kender geçtiğinde muhtemelen cüzdanınız artık yoktur. ama asla "hırsızlık" amacı gütmezler. onların yaptığı aslında "ödünç almaktır"

kenderlerin kitabında "mülkiyet" denilen kavram yoktur. herşey herkese aittir. bir kender evinize girip sürahinizi alıp gidebilir, aynısını siz ona yaparsanız asla da umrunda olmaz.

bu yüzden bir kendere "hırsız" dediğinizde inanılmaz alınır, üzülür, kalbi kırılır hatta sinirlenir. bir kenderi sinirlendirmenin ya da üzmenin ender yollarından biri ona "hırsız" demek ya da sevdiklerine zarar vermektir.

daima gezdikleri, yıllarca kıtaları dolaştıkları için yerleşik hayata fazla alışamazlar.

korkunç meraklılardır. önlerinde cehennem kapısı açılsa bakmak için düşünmeden girerler. (ki [yine] tasslehoff girmiştir de)

değerleri farklı olduğu (daha doğrusu hemen hemen hiç değerleri olmadığı) için hemen hemen hiç evlenmezler de.

ama bütün bunlara rağmen şefkatli, duygulu, sevdiklerine sadık ve iyi kalpli, sevimli yaratıklardır.

dragonlance evreninin tartışmasız en eğlenceli ırkıdır kenderler. kalplerinde asla kötülük taşımazlar.

(bkz: tasslehoff burrfoot)

gülmeyip napacağız? gülünüz, güldürünüz.

gülmek, devrimci bir eylemdir.

"olmaz" demeyin oluyormuş...

ama korkmayın. dünya tarihindeki ilk ve tek bulaşıcı kanser vakası tazmanya adasındaki tazmanya canavarı' nda görülmüş. eskiden bir ara national geographic wild kanalında bu konu işleniyordu. vaka da yeni değil, 14-15 yıllık bir mevzu. ve gerçekten insanı hayret içinde bırakıyor.

olay şu: ilk başlarda ağız ve kafa bölgesinde çok acayip yaralar ve anormal büyümeler fark ediliyor bu canavarların. incelendiğinde görülüyor ki bunlar kanser hücreleri. sonra inanılmaz bir hızla tazmanya canavarlarının büyük kısmına yayılıyor. zavallıcıklar 3 ay içerisinde falan ölüyorlar. bilim adamları olayın şoku içerisinde araştırmalarına devam ettiklerinde, avlandıkları hayvanları inceliyorlar, onlar normal. ne onlardan bulaşmış ne de o av hayvanlarına bulaşıyor (ki zaten bulaşmaması lazım. sonuçlar normal yani). yavrularda da gözlenmiyor hiç kanser vakası. yetişkinliğe ulaşanlarda görülüyor. ama o kadar hızlı artıyor ki kanserli canavar sayısı, bir bayan bilim insanı bunun bulaşıcı olduğu kanaatine varıyor. dalga geçiliyor bu bayanla.

bayan azmediyor 2 yıl kanserli hücre örneklerini, hayvanların kromozom yapılarını falan araştırıyor ve canavarların birbirlerine kanser bulaştırdığını kanıtlıyor.

peki ama nasıl olur böyle bir şey? onu da buluyorlar...

şöyle: 1941'e kadar tazmanya canavarları avustralya'da ve başka bir takım yerlerde daha yaşamaktayken insanlar ve ringo köpeklerinin yüzünden nesilleri yok olmak üzereyken bir şekilde birkaç tanesi, tazmanya adası'na kaçırılıyor. ve dananın kuyruğu burada kopmaya başlıyor. o adaya sıkışıyorlar ve mecburen aile içi cinsel ilişkiye girmek zorunda kalıyorlar. aile çeşitliliği sıfır çünkü. ve o kadar izole yaşıyorlar ki son 15 yıl öncesine kadar, hayvanların kromozomları birbirlerine inanılmaz şekilde benziyor artık. neredeyse canavarların hepsi "aynı" oluyor.

zamanda bir yerde yaratıklardan birisi bir şekilde kansere yakalanıyor. bu yaratıklar olgunluk çağına geldiklerinde o kadar saldırgan ve kavgacı oluyorlar ki, o ilk kanserli olan canavardan beri, birbirlerinin etlerini ısırıp kanserli hücrelerini diğerine bırakıyorlar. ve işin hem bilimsel hem de şaşırtıcı kısmı şu ki: ısırılan hayvanın vücudu, kendi kromozomları ile ısıran hayvanın kromozomları aynı olduğundan, kanserli hücreyi kendi hücresi zannedip bünyesine alıyor. sonrası malum. o ona, o ona...

sonuç olarak, insan geliyor, hayvanları yerinden ediyor, doğal ortamlarından kovalıyor ve sonuç bu oluyor. bu güzel yaratıkların soyu bu hızla gider ise yakında tükeneceği söyleniyordu... neyse ki güzel bilim adamları var ve bunlar yavruları koruyup, cinsel birleşme ve anomalileri önleyecek çalışmalara başlamışlardı. artık ne oldu bilemiyorum sonrasını.

insan doğayı ve canlıları mahvediyor. ama aynı insan onu kurtarabilecek de tek canlı. vah dünyanın haline!

umarım bu güzel ve nadide yaratığı kurtarabilir insanoğlu.

teksas doğumlu şarkıcı, söz yazarı, hippi.
pearl albümünün sahibi.
saçına öldüğüm.

kitap sever birinin başına gelebilecek en nefret edilesi olay. sırf bu yüzden en sevdiğim kitapları yedeklemişliğim var.

10 yıl önce bir kitabımı almıştı kuzen şimdilerde görüşmüyoruz bile ama hala aklım kitabımda onu vereydi bari..

şimdi efendim saat gecenin dördüne gelirken benim aklıma bir şey takıldı. cevabını kendimce buldum ama size de sormak istedim.

izlediğimiz filmlerde, dizilerde görüyoruz ki kötü adamlar* yakaladıkları kahramanı öldürmeden önce uzun bir nutuk çekmeye bayılıyorlar. sonuç da genellikle kendi ölümleri oluyor..

sizce nedendir bu kötülerin öldürmeden önce konuşma sorunu?

t: yaptıklarını iyi bir nedene bağlama, bunu da topluma açıklama derdi veya ego tatmini nedeniyle yapılan harekettir.

nickaltını an itibariyle açmış bulunmaktayım. kurdeleyi çıkışta kendisine vereceğim. bir miktar üzmüşüm kendisini, eh kalp kırıklığını gidermek için kendisine kahve stoğumdan bolca kahve gönderip bu olayı çözeceğim ehehehe. tanımlarını severek okuyorum, en başından beri takibinde olduğum bir yazardır. kendisi ile büyük boy pizza siparişi verip, diyet kola alacağımız günler yakındır. tanımların bilgi, başlıkların trollsüz olsun sevgili yazar.
————
gözlem yaptık, tanıdık güzelce sevgili yazarı. baya kafa dengi olup paylaştıklarıyla hem güldürüyor hem sorgulatıyor insanı. bazı tanımlarında bilginin gücüne inanıp yazıyor gibi, bazı tanımlarında ise ironiler yaparak epey güldürüyor beni. en başından beri takibimdeydi şimdi ise seve seve takip ettiğim bir yazar oldu. konuşmasının naifliği, düşüncelerinin güzelliği tanımlarına yansımış.

amfibik balıklar sınıfından olan bir tür kaya balığı. göğüs yüzgeçleri olan bu küçük balıklar çiftleşmek için karaya çıkmaları ile biliniyorlar. yaşam tarzları kurbağalara benziyor ve çamur yataklarına kazdıkları yuvalarda yaşıyorlar.

1967 yılında fransız politikacılar gaston defferre ile rene ribiere arasında bir sözlü tartışma üzerine yaşanan düellodur.

ribiere'in iki kez kılıç darbesi alıp yaralanması ile son bulmuştur.




kaynak