canımız yandığında annelerin söylediği öpeyim de geçsin cümlesi. gerçekten annemin öptüğü yerin iyileştiğini artık acımadığını hissederdim. keşke büyüyünce de öpünce geçecek dertlerimiz olsaydı.

ne boş hayatlar var yarabbim dediğim başlıktır.

(bkz: yoldaş bizi teravihe götür) başlığımın başına bir haller gelip cenabet olmasını ağlar gözlerle seyrettikten sonra yeniden cesaret bulup din yolunda bir şeyler yapmaya çalıştığım kampanya.

tüm gece burada zaten, elinin altında teknoloji ve zehir gibi elemanlar da var. nolur yani her gece, "hadi kalk tatlım okunacak birazdan, kalk bişiler ye" diye arasa? olmadı çaldır kapat? sms? bildirim?


peşin edit : hazall gözünü seveyim bu başlığımdan uzak dur, bak allahın adını verdim uzak dur!

edit : "abi nolmuştu ki?" diye soranlar için;

(bkz: kafa sözlük yönetiminin beni cehenneme yollaması)

"tanrı öldü. tanrıdan geriye bir ölü kaldı. ve onu öldüren biziz. hâӏâ gölgesi beliriyor uzaklarda. kendimizi nasıl avutacağız, biz katillerin katilleri? neydi bıçaklarımızın altında ölümüne kan döken, dünyanın sahip olmuş olduğu bu en kutsal ve en kudretli şey: bu kanı kim silecek üzerimizden? hangi su var bizi temizleyecek? hangi teselli şölenlerini, hangi kutsal oyunları icat etmek zorunda kalacağız? fazla büyük değil mi bize bu davanın yüceliği? buna lâyık olmak için birer tanrıya dönüşmeli değil miyiz?"

atatürkü seven 1 milyon kişi arıyoruz diye atatürkçüleri sömürenlerin, dinci versiyonudur.
sadece bizdede yok güney afrika da "eğer isa'yı seviyorsan amen yaz" diyorlar ve milyon yorum alıyorlar.

bilinmedik bir hüzün var içimde, bir gariplik. anladım ki, ya ben fazlayım bu şehirde ya da biri eksik.... *

gülücük yazıp yollayanlar oluyor, harika.

bi ara ‘kalbim pıt’ yazan olmuştu. ne oldu o harika kızcağıza sonra acaba.

elimden gelse erkeklerin hesabını anında kapatıp, kadınlara sıcak bir ‘merhaba’ derdim.

sıcacık. sısısıs

kimse. ketumluktan acı çekerek ölüyorum.

(bkz: the wire)
(bkz: band of brothers)
(bkz: six feet under)
(bkz: the sopranos)
(bkz: game of thrones)
(bkz: spartacus)

akşamlar bir roman gibi biterdi
jezabel kan içinde yatardı
limandan bir gemi giderdi
sen kalkıp ona giderdin
benzin mum gibi giderdin
sabaha kadar kalırdın
hayırsızın biriydi fikrimce
güldü mü cenazeye benzerdi
hele seni kollarına aldı mı
felâketim olurdu ağlardım

(bkz: attila ilhan)

edebiyatı edebiyat yapan edebiyattır.

arada bir mental çöküş zamanlarımda yaptığımdır. hamburger çok severim. hiçbir şeye aldırmadan sabah hamburger yemek benim için "3 günlük dünya be kardeşim" demektir.

yazarlarının %90'ının ekran görüntüsü aldığına eminim ama ispatlayamam.
ne demiş şair "o gün bin atlı çocuklar gibi şendik". güzel hareket.

ukde kralı.
nickini "ukde bırakmaya geldim" yapsa şaşmam.

tek mal varlığım acılarım.

bir öneri olarak yalnızlıkla barışabilirsiniz. böylesi bir korkuyla birini sevmek veya ilişkinin sana iyi gelip gelmediğini anlamak ve vazgeçmek mümkün değil sanırım. sürekli sizi sevenleri severken buluyorsanız kendinizi, kendinizle kalmaktan korkuyor ve mecbur hissediyor olabilirsiniz. bu da tabi ilişkideki herkese zarar verir. bütün kara parçaları ve üçüncüler dahil*.

şimdiden iyi yayınlar diliyorum. muhabbet denilince içim kıpır kıpır olur. *

göz kapağı inflamasyonudur. enfeksiyon ya da dermatit nedeniyle oluşabilir.

şarjlı diş fırçamı şarj etmeyi unutmuşum manuelle fırçaladım. kolum çok ağrıdı sözlük. foşur foşur yıkamayı nasıl da özlemişim. ama yoruldum.

kimisi 10 yıl bekletilip demlendirdiği dizelerdir.* tıpkı yahya kemal beyatlı gibi.