the cranberries - zombie
what's up ? - 4 non blondes

böyle yararlı bir konu nasıl olurda oy almaz! çok ilginç. pekâlâ konuyu biraz ele alalım.

finansal okuryazarlık!
finansal okuryazarlık, finans, kişisel tasarruflar ve bunların nasıl yönetileceği hakkında bilgi düzeyidir.

çoğu insan bu konuyu anlamak istemiyor çünkü kendilerini finansör veya banka çalışanı olarak görmüyorlar.

ancak gerçek şu ki, finans çevremizde her yerdedir ve onu akıllıca kullanmanın temel kurallarını bilmek hayati önem taşır.

buna ek olarak, diğer insanlar, bizim arzularımızla oynayarak ve daha iyi bir yaşam için çabalayarak finansal cehaletimizden sıklıkla yararlanırlar. bu genellikle üzücü sonuçlara yol açar.

neden bu bize daha önce söylenmedi?!

maliyemizi okulda ve hatta üniversitede düzgün bir şekilde yönetmemizin öğretilmemesi, hem devlet hem de kişisel olarak her insan için büyük bir ihmaldir.

neden amerika'da çocuklara 7. sınıftan itibaren bu öğretiliyor ve biz 30 yaşında bile sormaya utanıyoruz. mali ciro sisteminin nasıl çalıştığına ve servetimizin "formülünü" kendimiz için en uygun şekilde nasıl hesaplayacağımıza dair doğru bir resme sahip değiliz. sonuçta, zaten anladığımız gibi, çok kazanma yeteneği rahat bir yaşamı garanti etmez.

finansmanın doğru dağılımı

finansal okuryazarlık kazanmış bir kişinin 3 temel özelliği vardır:

giderleri asla gelirini geçmez.

mücbir sebepler için mali yastığı vardır (6-12 aylık gelir miktarında)

aylık gelir ve giderler arasındaki herhangi bir pozitif fark, herhangi bir biçimdeki yatırımlara izin verilir.

dolayısıyla belli bir gelir düzeyine ulaşmanın yeterli olmadığını anlıyoruz, kendinizi komik durumlara karşı sigortalamanız gerekiyor. herkes, "fazladan para yok" ifadesini tekrarlıyor, satın alınması külfetli olan kesinlikle gereksiz şeylere ayda büyük meblağlar harcıyor. onlara yatırım yapmak ve gelirinizi artırmak yerine, gerçekten gerekli ama maliyetli bir şey satın almak için. ve böylece tüm iddialı hedefler ve hayaller ikinci plana atılıyor.

şu anda ne kadar kazandığınızın gerçekten önemli olmaması paradoksal görünüyor. sonuçta, dilencilerden milyoner olan binlerce insan örneği var. ve insanların kısa sürede üzerlerine düşen serveti nasıl kaybettiklerine dair birçok hikaye.

bu nedenle teori çalışmak, paraya karşı bilinçli bir tutum geliştirmek ve finansal bir zihniyet geliştirmek önemlidir.

pasif gelir kaynakları

öğrendiklerinizin uygulamaya konması gerektiğini anlamak önemlidir. sonuçta, bugün yaptıklarınız yakın geleceğinize yansıyacaktır. gereksiz ürünleri almayı bıraktığınızda, yeni fırsatlarınız var. ve yeni ve net bir fikir ortaya çıkıyor - para yeni para kazanmalı.

ilk önce, tam olarak ne zaman ek gelire ihtiyacınız olacağına karar vermelisiniz - üç, beş veya on yıl içinde. ne kadar paraya ihtiyacınız olduğunu, ne kadar süreyle ve ne sıklıkla ödeme almak istediğinizi belirleyin: hayatınızın sonuna kadar ayda bir, periyodik olarak - örneğin, her beş yılda bir veya başka bir programda.

nasıl tasarruf edebileceğinizi düşünün - her maaştan biraz, ikramiyeden yılda bir veya miras aldığınızda sadece bir kez. zamanlama ve miktarlar elbette gerçekçi olmalıdır. planlarınıza karar verdikten sonra size en uygun araçları seçebilirsiniz.

entelektüel ve akademisyen versusu gibidir. her şeyden biraz bilen insan entelektüel insandır. bu bilgileri dönüştürür ve ortaya daha farklı düşünceler ortaya koyar. akademisyen ise sınırlı bir konu hakkında çok fazla birikimi olan insandır. örneğin hematoloji üzerine uzman olmak akademisyenin işidir.

normal insandır. bir erkek bir erkeğe lan deyince nasıl sorun olmuyorsa , kadına denince de sorun olmamalıdır. lan hani hepiniz feministtiniz? ya en çok şuna gülüyorum. genelleme yapıldığı zaman çok cinsiyetçi diye ağlıyorsunuz. sonra bu başlığa bir kadın olarak aa çok ayıp. bir kadına söylenir mi falan diyorsunuz. işinize gelince feministsiniz.

vay be, kimin aklına gelirdi gerçek olacağı ? dedirten başlık. amacına ulaşmıştır.

valla normalde de 9 aydır dışarı çıkmadığım için her gün ne yapıyorsam onu yapacağım.

mantığını tam anlayamadığım özelliktir, hiç kullanmak nasip olmadı.

yıl 2014. van’ın gürpınar ilçesi, yalınca köyü (çeli mezrası). 3 yaşındaki küçük muharrem aniden ateşlenerek hastalanır. kar yağışı sebebiyle yollar kapalıdır. sağlık ekibinin bölgeye intikal edememesi sonucunda; minik muharrem hayata gözlerini yumar. babası alır muharrem’in naaşını, bir çuvala koyar; mezradan köye kadar 4 saat boyunca sırtında taşır…

eski fotoğraflara bakınca gerçekten çocukluğuma dönmek istiyorum

tanım:tekrar yaşamak istenilen yaşlar

saygılı, empati yapabilen, kendini geliştiren, yeri geldi mi birlikte saçmalayıp gülebildiğiniz insanlar olmalı. unutmayın siz etrafınızdaki beş kişinin ortalamasısınız. bu yüzden nasıl kişilerle arkadaş olunduğu çok önemli.

çocukluğumun iki kahramanından biri, yazdıkları ile bazen bilime dahi yön vermiş (bkz: denizaltı) büyük bir yazardır. (bkz: denizler altında 20.000 fersah) ve (bkz: ay'a yolculuk) kitapları en bilindik eserleridir..

moliere eseridir.

edebi bir eser aracılığıyla insanları ağlatmak, hüzünlendirmek çok zordur. ancak aynı yöntemle onları güldürmek ise anlatılamayacak kadar zordur. tabii ki moliere için değil. o bu işi nefes alır gibi yapıyor.

cimrilik belli bir oranda mazur görülebilecek bir huy. kötü bir huy olduğu kesin, bunu tartışmıyorum bile. ama yine de bir yere kadar hoş görülüp adına tutumluluk denebilir. ama ya o sınır aşılırsa?

etrafınızda, evcil bir hayvan olarak cebinde akreple dolaşan bir arkadaşınız mutlaka vardır. bir yere gittiğinizde hesap gelmeden hemen önce tuvalete kaçan. bozuk parası olmadığı için her yerde ödemeyi sizin yapmanıza “ gönülsüzce” razı olan. bence en cimri dediğiniz o arkadaşlarınızdan özür dileyip sarılın boyunlarına bugün çünkü siz henüz harpagon’u tanımıyorsunuz.

hiç de masum değiller. dün horluyordu.
bkz. davetsiz misafir
bugün de cips paketini açmamla miyavlayıp ortak çıkmaya çalışması bir oldu.

daha 2 gün gece nöbetim var. sana yaş mama almak farz oldu.
dipnot: çorbamı da akşam saatlerinde gömdü bu arada.

bir nülüfer şarkısı. iki gündür ankaranın hali.

ah el kapıları, ah!.. kapansın el kapıları!.. yakacaksın ki kapansın... başkaları da açılmasın namussuz dünyada! yokluklar yok olsun. yok olsun yoksulluklar! ille de kulun kula kulluğu kalksın!

fakir baykurt, yılanların öcü

insan gerçekten dertlendi mi konuşamıyormuş.

önceden buraya yazardım. kötü olduğum zamanlarda.

şimdi dedim ki nasıl yazabilmişim ya. çünkü şu an yazamıyorum.

içim çok kötü. bunaldım. nefes alamıyor gibiyim. sadece bunu diyebiliyorum. çünkü ne desem az kalıyor. yazamıyorum.

artık kötü hissettiğimde de yazamayacağım galiba; konuşamayacağım.

bitmişim gibi. finito yani. the end.

terk edilen kişilerin içine düştükleri ilişki biçimi. bir kişiyi tam anlamıyla unutmadan girilen bu ilişki modelinde mutsuz son oranı yüzde 95 civarıdır. bunun sebebi yara bandı ilişkilerinde partnere aşırı ödün verilmesi ve terk edilmiş olmaktan kaynaklı gerçek olmayan bir sevgi beslenmesidir. sahte olan bu ilişki türünde ayrılık ketçap, mayonez gibi sebeplerden gerçekleşir.
daha önce terk edilmiş kişi bu sefer terk eden tarafta bile olsa acısı artık iki katına çıkmıştır. hem daha önce terk edildiği ilişkisinin acısını çekerken, hem de bu kadar taviz verdiği yeni ilişkisindeki başarısızlığının acısını çeker. ben yaptım siz yapmayın, çok kötü bişey.

19 eylül gaziler gününde üst üste 2. kez avrupa şampiyonu türkiye ampute milli takımı! tebrikler bizim çocuklar daha nice başarılarınız olsun! canlı yayın

bu gün bitirdik.*

"neden olmasın gandalf?" diye fısıldadı. "neden olmasın? hükmeden yüzük? eğer ona hâkim olursak o zaman güç bize geçer. seni buraya çağırmamın asıl nedeni buydu işte. çünkü bir sürü gözüm var benim ve bence sen bu kıymetli şeyin şu anda nerede olduğunu biliyorsun. öyle değil mi? yoksa dokuzlar neden shire'ı sorup dursunlar, senin orada ne işin olsun?''
(bkz: saruman)
(bkz: yüzüklerin efendisi)