ne yaparsam olmuyor
olmuyor eskisi gibi
güldürmüyor, ağlatmıyor
kimse senin gibi.

(bkz: model) bir pazar kahvaltısı.

iğrenç mahlukat, şerefsiz pedofili. artık söyleyecek bir şeyimiz kalmadı. iğrençsiniz. iğreniyorum, tiksiniyorum. bir de kendi istedi diyor ya şaka gibi.

çamaşır asacağım ben. sonra ekmek yapacağım akşama yemek, sonra sokak beslemesi, evdeki küçük hasta kedi ve diğerleri, peşinden aileye hizmet başlığı altında aksam yemeği tantanası, ardından çeviri yapacağım.
madalyası olan arkadaşları tebrik ederim.

açık açık diyorum; ben sözlüğe kafa dağıtmak için giriyorum. maalesef verimli kalifiye bir yazar olamayacağım. istesem etimoloji, türk tarihi ve türk edebiyatı ile ilgili nice şeyler yazarım lakin sabahlara kadar masa başında yaptığım tam olarak bu.
#947833
hatta gördüklerimi okumuyor, oradan depar atar şekilde kaçıp kendimi akışa atıyorum.
ne diyordum ben? he çamaşır asacağım.

dilimizde hamdolsun, şükürler olsun anlamina gelir. leonard cohen'den dinlemeyi sevenin çok olması üzen bir efsane sarkıdır. ben bu şarkıyı jeff buckley'den severim.


her beauty and the moonlight overthrew you dediği yerde bitirici bir melodisi vardır.
ayışığı ve onun güzelliği seni yerle bir etti manası taşır.

fahişelik mi ahlaksızlıktır yoksa bunu o kadına mecbur bıraktırmak mı ahlaksızlıktır bence bunu tartışmalı.

şu sıralar sözlüğün ihtiyacı olan şey.

ulan gomercan... nfmgşşgçzçd

evet eski kafacılar yine bir pazar günü yine bir ben bu yayını ben yapamayacağım.
çünkü hastane odasından bir yayın olmaz...... endişelenenler için iyiyim merak etmeyin yahu rutin kontroller.
ama yine sizi geçmiş zaman yolculuğuna çıkarmaya kararlıyım benim listem ile ama arada musiki eserleride var bu sefer.
geçmiş zaman olur ki deyip bir ihtiyar gibi başınızı yemeyi yine dört gözle bekliyorum...
saat 20:00'de benim listem ile çalan kişi gomercan olacak dinleyin be ya...
geçen sefer sizi hulusi kentmen babacanlığı ile bekliyordum ama bu sefer ben yokum aynen bu şekilde bekleyeceğim bu sefer.
dinlemeyen olursa et yeme sahnemde onu kullanacağım bu defa...

insan vücudu suyun altında 4 kat daha hızlı çürür. bu bilgiyi kullanmadan önce 2 kere düşünün lütfen.

başka insanların çoğunluğunun düşüncelerinden bağımsız hareket eden tek şey insanın vicdanıdır.

(bkz: bülbülü öldürmek)

günü kurtarmak.

harita üzerinde de apaçık şekilde bu durum maalesef göze çarpmaktadır.

bu sistemin saçma sapan bir ürünüdür. sınav hayatımız değildir, hayatımızın bir parçasıdır. matematik, fen, ya da türkçe yapamayan kişiler gerizekalı ya da aptal değildir. ders de başarılı olmak büyük bir nimetmiş gibi algılanıyor. sevdiğim biri demişti ki, insan olmak bu yollardan geçmiyor. doğru söylemiş. gençlerin geleceğini iki oturumluk sınava bağlayan bu hükümete yazıklar olsun. bu kişileri de başımıza geçirenlere de yazıklar olsun. ne eğitimden ne ordudan anlayan kişilere saçma bir şekilde başkomtan vs diye unvan veriyorlar bi de. yaptıkları tek şey halkı sömürmek, kendi menfaatleri için geleceği yok etmek. canım sınava girecek arkadaşlarım hayatımız bu sınav değil.
ruh ve akıl sağlımız bu sınavdan bin kat daha mühimdir. her şey gönlünüzce olsun.

iyi ki sözlükte violet gibi bir yazar arkadaşımız var o hep olsun. güzel enerjisi sonsuz, kalemi daim olsun. *

dünya rekortmeni çek cirit atıcıdır.

çocukluğumun süper kahramanlarından biridir. cirit atmada tüm zamanların en iyi dört derecesine sahip olan zelezny 98,48’lik derece ile dünya rekorunun 25 yıldır sahibidir.

atletizm kariyerine son verdikten sonra antrenörlük yapmaya devam eden zelezny dünyanın gelmiş geçmiş en büyük sporcuları arasında yer almaya devam ediyor ve devam edecek.

1996 yılında kırdığı dünya rekorunu televizyondan izlemek benim için tüyleri diken diken eden bir deneyimdi. o zamanlar okul futbol takımında sol açık oynadığım bir maçtan sonra ufak tefek bir adam gelip bizi stadın çevresindeki parkurlarda koşturdu. sonra da sen şunu at, sen şuraya atla, sen şurda bir koş diyerek 1 saat içinde bir takım kurdu. o gün bir atletizm takımın parçası olmuştum. ve aynı hafta içinde de jan zelezny’nin dünya rekorunu izledim.

atletizm’in diğer bütün sporlardan neden üstün olduğunu jan zelezny gibi sporculardan ve durup dururken atlet olduğum o günden sonra katıldığım yarışmalardan öğrendim.

jan zelezny cirit atarak ve örnek bir sporcu olarak bir çocuğun hayatını değiştirdiğini bilmeyecek belki ama ben ona her zaman minnettar olacağım.

online listesini attı zannettim. güzel liste ama o listede kendimi görmeyince kötü liste demek istiyorum.
kıskanmak mı??? yok kardeşim nereden çıkardın. hayatta işim olmaz. *

edit: ulan online listesini atmış adam. tüh, online olsaydım keşke.

edit 2: listeye alınmışım. çok şahane bi liste gerçekten ya niye ki acaba????

yastığa beş kala uykusuzluktan bayıldığımdan, benim için mevzu bahis olmayan düşüncelerdir. gün içerisinde yedi düvenin yedi ceddini detaylı olarak düşünüyorum bir de yatakta kimseyi düşünemem valla. yatın, uyuyun...

zülfü livaneli'nin en güzel eserlerinden biri .

zülfü livaneli - kan çiçekleri /

david gibbins'in 2006 yayımlanan, atlantis'in devamı sayılabilecek, türkiye'de "bizans altınları" olarak yayımlanan roman.

kitabın içeriği tarih meraklılarını oldukça cezbedecek bir hazine, zira kuzey buz denizinden konstantinopolis'e, yucatan'dan ingiltere'ye kadar uzanan lokasyonlara sahne oluyor.
aynı zamanda, bünyesinde menora, vinland haritası, 1204 latin istilası gibi şeyleri de barındırası ile bambaşka bir boyuta ulaşmış oluyor.

kitabı biraz övdükten sonra bir tık da spoiler olmadan eleştiri katalım.

sevgili david gibbins'in bildiğimiz üzere bazı yayımlanan kitapları türkiye'de geçiyor. içerisinde bulunduğumuz bu güzel ülkemizin geçmiş dönemlerinde pek bilgi sahibi olamadığımız olayları öğrenmemize vesile oluyor yazar, başlarda tarih ve efsane kısmını öyle güzel harmanlıyor ki, kitabın geri kalan kısımlarında da böyle olacağını düşünüyor insan ister istemez ama ne yazık ki dalış ekipmanları ve teknolojileri konusunda o kadar çok teknik detaya kaçmış ve bu ekipmanları, teknolojileri o kadar yersiz biçimde çok kullanmış ki, bu kitabın akıcılığını korkunç derecede baltalamış.

bir zamandan sonra okur iken, teknik kısımlar bi an önce bitse de rahatlasak, romana geri dönebilsek diye iç geçiriyor insan, sevgili yazarın belki de bulunduğu kategoride efsane olamamasının *dan brown, clive cussler, robert ludlum, tom clancy...* nedenlerinden birisi de bu, okuduğum romanlarında ve bilhassa bu güzel romanda çok fazla teknik detay kısmına kaçarak okuyucu birkaç tık romandan uzaklaştırmış.