30 yaşından sonra anlaşılanlar

30 senedir nefes alıyorum
yarısını anca hatırlıyorum.

seni aşağıya çeken insanlardan uzaklaşman gerektiğini

kendi isteklerin doğrultusunda yeri geldiğinde hayır demen gerektiğini

artık seni sen olduğun için seven ve yanında olan insanlarla münasebet kurman gerektiğini

30 yaşına gelmeden anladıysan ne mutlu sana.

hic 1 sey. 30 yas 1 bariyer degil. 30 olunca direkt aydinlanmiyosun.

bazi anlamazlar 40 yasinda da hicbisey anlamaz, bazilari 40'in anlamadigini 20'sinde anlar.

hiçbir şey anlaşılmıyor,uydurmayın.

ben henüz beyin olarak ulaşamadım otuzuma. beynim 25 gibi vites düşürdü, pandemi süresince durdu, şimdilerde yavaş yavaş ivmelenmeye başladı.

benim gibi olacak olanınız varsa eğer söyleyeyim çok az arkadaşınız kalıyor. kimisi evleniyor kimisi taşınıyor kimisi parayı buluyor g.tü kalkıyor vs.

bir de hiç ciddiye alınmıyorsunuz. 10 yaşınızdaki halinize dönüyorsunuz.

az insan
çok toprak.

"30'dan sonra bunları anladıysam, kim bilir 40'tan sonra neleri anlayacağım" aydınlanması...

#415996
otuz olmaya daha yıllar var.
ben ne zaman vücudumun ev sahibi olcamm?

her şey tekerrürden ibaret. yaşanabilecek heyecan uyandıran, heves yaratan her şeyi zaten 30 yaşına kadar yaşamış oluyorsun. gerisi aynı şeylerin tekerrürü, tatava, zahmet.

30 yasin cok da buyuk olmamasi.

henüz anladığım bir şey yok. bana sormayın.

davul bile dengi dengine demişler..
denginiz olmayanlara zamanınızı harcamayın .

kendini tanıdığın;
eskisine göre daha dingin, daha farkında, daha kendinden emin olduğun;
antin kuntin her şeye ve herkese takılmadığın;
kimin ne yaptığına değil, kendi isteklerine baktığın;

kısaca 30’ların, 20’lerden daha güzel olduğudur.

zaman çabuk geçiyor. gerçi bunu otuzlarımda anladığımda, daha erken nasıl anlamadım, mal mıyım lan ben diye kendimi sorguladığım da olmuştu.

30 yaşından önce; ülen saat 1'den önce uyunur mu.

30 yaşından sonra; akşam olsa da yatsak.

annenin kıymeti.
zamanın önemi.
sağlıklı olmanın nimet olduğu.
en önemlisi huzurun sadece bakış açısıyla ilgili olduğu.

bazen bir acı seni daha güzel bir insan yapar.

sıradan olduğunu fark etmek, büyük (?) işler başaramamış yığınlara ait bir kum tanesi olma hissi, bununla barışmak ve bu barışma sonucu sadeleşmekk sadeleşmek sadeleşmek.ben 40 yaşından sonra fark ettim ama ekstra başlık açmak istemedim.

30 yaşını aştığın.

seninle benim anladığım çok farklı olabilir bu yüzden ortak olarak gençlik geri gelmiyor klişesi de yardırmayalım. huzurun kalabalıkla gelmediğini önceliğin kendin olduğunu falan öğreniyorsun. yaptığın her hatanın artık senden götürdüğünü ve hayatı ciddiye almakla almamak arasında her daim arafta yaşamak olduğunu anlıyorsun. sözlerin ve davranışların geri alınamaz ve yollardan dönmenin kolay olmadığını anlıyorsun.
30lar bir şeylere geç ama bir şeylere erken gibi bir yaş işte. 40lardan sonra rahatlıyormuş diyorlar bakalım.
20lere tavsiyem enerjiniz varken bırakın gezmeyi tozmayı sadece kendinize yatırım yapın ne öğrenebiliyorsanız öğrenin çünkü otuzlar gezmek için en verimli en keyifli yaşlarınız olacak.
para kazanabileceğiniz kendinize yatırım yapabileceğiniz yaşlardasınız.
çalışın. sıkı çalışın ki ileride rahatlayabilesiniz.
düzeni kurunca işler tıkırında ilerler korkmayın.