anneliğin kutsallaştırılması

aslında yanlış bir analiz. söylenmek istenen sanırım annelik rolünün yüceltilmesi. zira kutsal kelimesi anlam olarak "dokunulması, karşı çıkılması yasak olan" şeydir. bu haliyle kutsal olan annelik değil aile kavramıdır. annelik, tarım toplumunda kutsallaştırılmış aile kavramında kadına biçilen roldür. aile kavramı ilk tarım topluluklarında ortaya çıkmış ve temel ekonomik birim olarak yasalarla koruma altına alınmıştır. kutsal metinlere girmiş, rahipler tarafından kutsanmıştır.

anneliğin yüceltilmesi çok çok yeni bir kavramdır (en fazla 200 yıl). günümüzde anneliğin dahi yüceliği sorgulanabilirken ailenin kutsiyetine (12 bin yıl) laf atmak hala tabudur. lgbt karşıtlığının temelinde de zaten bu var. toplumun temel birimi olan ailenin yok olacağı endişesi. toplumu yıllarca aile birimiyle yönetmiş kültürlerin, inanışların bireyselleşmiş kitleleri yönetebilecek fikir ve felsefeye sahip olmamaları bu korkunun ana kaynağıdır. geleneksel ailenin ortadan kaybolmasıyla toplumun çökmeyeceğini batı toplumları gördü ve sekülerleşmeyle bu eğilim daha da ivmelenmekte.

ben konuya insanlık tarihinden bakmak istiyorum. ilk zamanlarda avcılık ve toplayıcılık vardı. bu dönemde kadın, avcı olmasa da toplayıcılık ile hayatta kalabiliyordu. hayatta kalabiliyordu dediğim açlıktan ölmüyordu çoğunlukla. tarım devrimi ile toplum yapısı değişti. beslenme kıtlığı bitti. kış mevsimi için stok yapılabilir olması yönüyle buğday tarımı nüfus patlamasına yol açtı.

bugün hala bu düzende yaşıyoruz. kadın, çocuk sahibi olduğu sürece değerli oldu. hayatta kalacak bakımı alması ancak annelik ile mümkündü. kötü bir benzetme ama çocuk doğuramayan kadın fazladan bir boğaz olarak görülüyordu.

bugune geldiğimizde ise sorun şu. geleneksel siyaset kadının çalışmasını ve para kazanmasını istemiyorum. sadece belli iş kollarında çalışmasını makul görüyor. kadın jinekolog gibi.

para kazanan kadın modern hukuk devletinde erkeğin korumasına ihtiyaç duymadığını düşünüyor çünkü polis var. bizde yok ama amerikada 911'i arayıp konuşmadan kapatsan polis seni geri arıyor. bizde ise polisi düşüremiyorsun. bir arkadaşımı kocası bıçakla öldürmeye kalktı. kapıyı kırıp içeri girmeye uğraşırken polisi aradığında polis beklemeye almış ve 3.aramada düşürüp konuşabilmiş. bu yüzden bizde kadınlar anneliği kutsal bulmak zorunda. can güvenliği yokken, para kazanamıyorken, kadınlar kocalarına muhtaç. muhtaç bırakan da devlet çünkü bu sistemin devamı işlerine geliyor. eğitimli bir anneden doğan çocuk kime oy verecek acaba.

kutsallıktan daha öte bir tanım olsa onuda yaparız. anneler güzel olan ne varsa onu hak ediyor. umarım herkes iyi bir anneye denk gelir.

annelik kutsaldır evet fakat iş anne olmayla bitmez.

baba, oğul, kutsal ruh üçlemesine karşı başvurulan bir söyleme benziyor daha çok. övülen şey de babası bilinen ve babası toplumda kabul gören birini doğurmaktır daha ziyade yoksa kadının rastgele doğumu pekala lanetlenebilir. tıpkı yaşarken boynu bükük kalan meryem gibi.

yine de bir köle olan bilal-i habeş'in annesinden koca islam tarihinde tek satır bahsedilmezken; peygamberin eşlerinden birine doğum yapmadığı halde validemiz* denilmesi şaşırtıcıdır. anne dediğimiz kişinin köle olanı ve hür olanı farklıysa demek.

annelik dünyanın en güzel şeyleri arasındadır ve kutsaldır. herkez anne olamaz, her annede kutsal olamaz.

içinden insan çıkarıyor daha ne olsun

konuyu nasıl ele almak isterseniz öyle görebileceğiniz nereye çekerseniz oraya gidecek bir konudur. anne olmak biyolojik açıdan çok zorlu bir süreçtir ve bunun kadına mental açıdan yansıması da bir hayli fazladır. bu süreci görmezden gelmek bence bencilce ve gereksiz bir yaklaşımdır. annenin bu süreçte elini hiç bırakmayan her daim destek olan baba da anne kadar kutsaldır. ama illa kutsallık kadar büyük bir unvan almak istiyorsanız sadece anne olmanıza da gerek yoktur. topluma faydalı bir insan olsanız bile yeterlidir. yaygara çıkarmak için bu tarz konulara kafa yormak yerine vaktinizi daha doğru ve verimli bir takım şeylerle geçirmenizi tavsiye ederim.

zor işler kutsallaştırılır. annelik, askerlik, doktorluk vs.

(bkz: duygu sömürüsü)
(bkz: vicdan mastürbasyonu)

şahsen benim karşı olduğum şey bu kutsallıktan güç alıp her kadının çocuk sahibi olması gerektiğini savunanlardır. hayır efendim hiç de öyle değil. bir ailenin temeli çocuk değildir. evlenmis bir çifte çocuk sorup durmak gibi saçmadır. gayet bunu istemeyebilirler. annelik duygusu tek bir cinsiyete bağlı da değildir. evcil hayvanınızı yetiştirirken de hissedebilirsiniz bunu. çocuk sahibi olamayıp evlat edinirseniz de hissedebilirsiniz ki doğurabilecekken evlat edinmek daha mantıklıdır bence. (buna başka bir tanımda değinirim.)annesi öldüğünde çocuğunuzu yetistirirken de hissedebilirsiniz. 9 ay karnınızda birisi var ve siz kendinizden çok onu düşünüyorsunuz. gayet mucizevi ve çok hoş. ama bu duyguyu hissetmeyen anneler hiç mi yok?
kadınlık zayıftır annelik kutsal diye bir şey yoktur yani. başta söylediğim gibi benim eleştirdiğim şey bu duyguyu kullanan insanlardır. yetistigimiz toplumdan biraz çıkıp iki anneniz ya da iki babanız olduğunu da düşünürsek kurduğumuz bu "aile" kavramını da farklılaştırabiliriz.

bu toplumda bir şeye kutsal sıfatlandırması yapılıyor ise bilin ki i şeyin hakkı yeniliyordur.

öğretmenlere kutsal deniliyor çünkü daha fazla istemesinler. devlette en düşük maaş alan meslek öğretmenlik. niye kutsal çünkü para önemli değil. bundan dolayı bu mesleğin profesyonelleşmesi mümkün değil.

bu konuya anneliğe hangi açıdan baktığımıza bağlı verlilen cevaplar farklılık gösterir. seni doğuran da annedir seni büyüten de ama bu ikisi her zaman aynı kişi olmayabilir. babaanne tarafından yetiştirilmiş biri olarak şunu söyleyebilirim biyolojik anneye de her insan gibi saygı asla kaybedilmemeli ne de olsa anne senin annen olmayı seçti sen evlat olmayı seçmedin. kutsallık da bir yere kadar(tabi benim bahsettiğim kutsallık burada ne olursa olsun saygı sevginin kaybolmaması).ama seni besleyene büyütene de sırt dönmek olmaz ama asla unutmayın her kim olursa olsun hayatınızda çizdiğiniz çizgilerin ötesine geçirmeyin kimse bu kadar büyük bir değeri haketmez.

yaratıcı olan her şey gibi anneliğin de kutsallaştırılması.
burada gerçekten gözle görülür ve paydaş bir yaratıcılık var. ya olmayan kutsiyetlere ne demeli?

kutsal olan annelik değil karşılıksız sevgi ve yine karşılık beklenmeden verilen emek... buna anne diyebiliriz, baba diyebiliriz cinsiyete gerek yok bir kediyi büyütmek de dahil olabilir.

annelik kutsaldır her anne kutsal olamaz.

toplumsal cinsiyet rollerinin pekiştirilmesi için annelik bir baskı aracı olarak kullanılmakta. kutsal baba olmak diye bir şey var mı?

anneliğin kutsallığı denince hep bu paragrafı hatırlarım. bu paragrafı okudukça hep anneliğin kutsallığı, eşsizliği gelir aklıma.
“ kemik suyudur anne sütü.. biz dişiler kemiğimizin içinde ne varsa çeker, kemiğimizi suya çevirir ve yaşamak için kendimizin en büyük ihtiyacı olan bu suyu; bedenini taşıması, yaşaması, sağlıklı olması için bebeğimize veririz. aynı, annenin seni kendi kemiğinin suyuyla beslemesi gibi. dünyada doğmuş her çocuğu bir kadın doğurmuştur ve doğan her insan annesinin kemik suyu ile beslenmiştir. insanlık var olduğundan beri anneler yavrularını var edebilmek için onları kendi kemikleri ile besleyerek büyütmüştür. anneler yani kadınlar insanı, toplumları, dünyayı doğuran.. sürekli doğuran, doğurduğunu yaşatmak için kendi canından veren bir organizma, seven adanan, çok seven, çok sevdikçe daha da adanan bir oganizmayız biz.. kadınlar."

bununla beraber her doğuranın değil, sevgiyle yoğuranın da anne olduğuna inanırım. çünkü annelik biraz da maneviyat demektir.

siyasal islamın, muhazakar algının penceresinden bakılmadığı sürece gayet de kutsaldır evet, sevgi kadar kutsaldır. sevmenin, sahiplenmenin, aidiyet duymanın en kutsalıdır. yalnız başta belirttigim kesimler, kendi güçleri ya da rahatlıkları için bu kutsallığın icini bosaltıp anne olamayanları ya da gayet haklı bir tercih olarak olmak istemeyenleri yetersiz olarak görürler.

gereksizdir.