anneliğin kutsallaştırılması

kadına verilen en büyük gizli zarar. bir şeyleri abartmadan sadece olduğu gibi mi görsek?

her anne kutsal değildir.

annelik kadına verilen en güzel seçimdir. ama bana kalırsa herkes anne olmamalı.

çocuk doğurmak değil, onu güzel yetiştirmek kutsaldır.

biyolojik olarak çocuğu "peydahlamanın" hiçbir önemi yoktur. zaten bu da doğanın insanlara emrettiği karşı konulamaz bir emirdir. önemli olan çocuğu yetiştirebilmektir. buradan da sanılandan pek az annenin kutsal olduğunu görebiliriz.

kadınlığın anneliğe indirgenmesi durumudur.

nereden bakarsanız bakın, art niyetli bir harekettir. ama hemen sinirlenmeyin. eğer anne olmayan bir kadının, anne olan kadından daha az değerli olduğunu düşünmüyorsanız, siz bu suça ortak değilsiniz.

iki çocuğu olan bir anne ve kendi annesiyle halen daha sorunları olan biri olarak yazıyorum.. kutsallık atfedince annelik sorgulanamaz hale geliyor, özellikle ülkemizde anneliğin kutsallaştırılması, aslında annelere büyük bir yük oluyor. "anneler bilir, anneler hata yapmaz, anneler mükemmeldir, anneler öyle giyinmez, anneler oraya gitmez, anneler yemez yedirir, anneler çocuklarına saçını süpürge eder" vs. bunların, bir kadın için ne kadar büyük bir psikolojik yük olduğunu anlayabiliyor musunuz? anneleri gizli gizli öyle bir manipüle ediyorlar ki anneler de anneliğin ekmeğini yemekten hoşlandıklarından dolayı "kutsal" unvanını almakla şereflendirildiklerini düşünüyorlar çünkü hayatta kimliklerini tanımlayabilecekleri başka bir başarıları yok maalesef.. bir kadına kim olduğunu sorduğunuzda ilk olarak "anneyim, 3 çocuk annesiyim vs." kendini tanımlıyorsa, hayattaki tüm enerjisini anneliğe akıtmış, saçını süpürge etmiş ve bundan dolayı da çocuklarına her türlü psikolojik baskıyı yapmaya kendinde hak görür hale gelmiştir.. halbuki kadın, doğumdan önce hangi huylara sahipse doğumdan sonra da aynı.. karakteri değişmez, yalancıysa anne olunca yalancılığı bırakmıyor. dürüstse yine dürüst, narsistse yine narsist... şahsen annem narsist biri olduğundan dolayı kırk senedir çok eziyet çektim, halen daha çekiyorum ama ne zaman acılarım biraz azaldı biliyor musunuz? onu anne olarak değil de "normal bir kadın" olarak görmeye başladığım zaman.. dedim ki onun sadece annelik görevi yok ki.. o da bir insan ve onun da travmaları var ve doğum yapar yapmaz hokus pokus tüm travmaları yok olarak bana annelik yapmadı.. şimdi annemi "kutsal" biri olarak değil, sadece bir kadın olarak görüyorum ve kendisine şefkat beslemeye bile başladım.. size de tavsiye ederim, kendi anneliğimde de kusurlarım çoktur elbet, ama böyle şöyle iyi bir anneyim diye ortalarda dolanmam, annelik kimliğimle kendimi tanımlamam, elimden geleni yaparım, böylesi daha huzur verici..

her sağlıklı kadın çocuk doğurabilir, burada kutsal olan birini çıkarsız, her şeye rağmen sevmek, destek olmak, en karanlık gününde bile elini üstünden çekmeden onun için her şeyi göze alabilmek, fedakarlıktan çekinmemektir. bunları yapabilmek için anne olmaya gerek yoktur çünkü gerçekten her anne sandığınız gibi değildir.

üremek ne zamandan beri kutsal? nesi kutsal?
soyun devamı için yapılan bir eylem ve eylemi sadece biz insanlar gerçekleştirmiyor. tüm doğada bu sistem var. ama gelin görün ki içlerinden sadece tek bir cins bunu çok abartıp kutsallaştırıyor.

çocuk bi projedir. proje ise sorumluluk gerektirir. bu sorumluluk ise diğerlerine benzemez.
"aman canım yarın da yaparım boşver erteleyim" dediğimiz bi sorumluluk değildir. öyle olsaydı çocuk bakımsızlıktan ölürdü.
madem dünyaya bir çocuk geliyor onun sorumluluğunu almak da bir lütuf değil aksine zorunluluktur. ebeveynler çocuğa bakmakla yükümlüdür. ama bizim gibi ataerkil toplumlarda erkekler ne doğum öncesi ne doğum sonrası eşlerine yardımcı olmayıp kaytardıklarından dolayı tüm yük kadının üzerinde binmektedir. bu ağır yükü de zaman içinde romantize etmişlerdir.

-ahhh o garipp anamm çilekeşş anamm!!! tarlalarda, bağda, çayırda hem sürünmüş hem de bana bakmışş ahh canımm anamm!!
-e abi baban napıyordu o ara?
-ne bilim oğlum heralde yatıyordur. boşver şimdi babamı yaa.. nerde kalmıştık, ahhh anacımm benimm hüüüğ..

çocuğun bakımında erkek de kendi babalık görevlerini yapıp tüm yükü anneye atmasa bu kadar kutsallaştırılmazdı bu iş.

ebeveyn olunduğunda çocuğa bakmak iki tarafında mecburiyeti olduğundan dolayı olayın kutsal bir yanını göremiyorum. "seni bırakabilirdim ama ben kaldım saçımı süpürge ettim" şeklinde görüş beyan edenlere düşüncesinden dolayı saygı duymakla birlikle olması gerekeni yaptığı için "vay be neler feda etmiş" şeklinde düşünmediğim olaydır.

her şeyi kutsallastirma çabalarımızın sonucunda bu durumdan nasibini almış bir müessesedir. kutsal mıdır? bana göre değildir bazı şeyleri çok abartıyoruz.

belli o kadar çok kutsallaştırılıyor ki her allah'ın günü anneler/kadınlar ölüyor .

bu başlığı açan kişi ya erkek ya da daha anne olmamış bir kadın. zira insan yetistirmek, o kişinin geleceğinin şekillenmesinde, hatta toplumun şekillenmesinde en büyük katkıyı sağlayan kişi olmak ve bunu çok büyük bir fedakarlıkla yapmak kutsal değil de nedir ? tabi yaptığım tanım bilinçli bir anne tanımıdır

napak; ineklerimi , buda heykellerinimi , yoksa mahmutlarımı kutsallaştıralım ?


-mı miller ayrı mı yazılıyordu ?

sözlük nereye gidiyorsun nereye? dedirten başlık. rahatsızlık duyulan cümle buysa eğer toplumun inşasında ciddi sorunlar yaşanmış demektir.

hakeden anne için elbette kutsaldır

annelik içgüdü değildir o konuda katiliyorum.çünkü tanimi gereği eğer içgüdü olsaydi bir türün tüm üyelerinde ayni sekilde gözlemlenmesi gerekirdi.o sebepten bnce icgüdü diyemeyiz.ancak kutsallik işin icine girdi mi bu biyolojiyi aşan bir durum olduğundan bildiğim kadarıyla tüm semavi dinlerde,toplumda vb. kutsal olan annelikle ilgili bu sekilde baslik açmak en hafif tabirle saçmalamaktir.engels'in 'ailenin, özel mülkiyetin ve devletin kökeni' adli eserinden araklama cümlelerle bu tip bir baslik acmak pek de orijinal değil.ve daha da komiği en bastaki tanimda verilen örnekleri yanlislayabilecek tonla örnek mevcut.komik yani.kutsallığına inanmayabilirsiniz.hatta hicbir kutsala inanmayabilirsiniz sorun degil bnim açımdan.ancak saygisizlik da hak değildir.hatirlatmayi görev kabul ederim.

not:bir alttaki tanimdaki arkadas yazmis da illa kitap mi inmeli diye.bn anneliğin kutsal olmadigi bir din ya da toplum görmedim...

kutsallığının ispatı için kitap mı inmeli? istediğiniz dine inanın, gözünüzle gördüğünüz tek yaratıcı annedir. erkek için saniyeler içinde biten döllenmeyi kadının getirdiği noktaya bakın.

annelik kutsaldır ama anneler neticede insan.

bence kadının bir canlı dünyaya getirebilmesi ve bunun mucizevi bir şey olmasına daha çok kutsallık anlamı yükleniyor. ama her doğuran da ana olmuyor tabi. bazısının karnında bazısının gönlünde büyüyor çocuklar. kalkıp bebek yaştaki çocuklarına işkence eden ,onları darp eden ,öldüren ,tacizine göz yuman deccaller varken şeytan bile kutsal kalır onların yanında.

kutsallaştırılan her olgu beraberinde birinin sömürüsünü getiriyor bence. kutsallık vurgusu yapılan askerlik, öğretmenlik, doktorluk gibi mesleklere de bakıldığında emek-maddi doyum makasının çok açık olduğu ve meslek icrası sırasında kişide çok fazla deformasyonlar meydana geldiği görülür. kişi çalışırken yoruluyor, e maddi olarak ahım şahım bir karşılığı da yok. gençliğini allah'ın boş verdiği yerlerde geçiriyor. ayaklanmasın diye birileri onu bu şekilde pohpohluyor. yani toplum onun için bir savunma mekanizması şeması kuruyor aslında. annelik için de durum aynı. bir kadın diğer tüm potansiyellerini göz ardı edip gayriiradi yalnızca çocuklarla ilgilenmeye, emeğinin kapital hayatta en önemli çıktı-adeta bir ilah-olan paraya dönüşmemesine, eşi olmadan ayakları üzerinde duramayacak olmaya ancak bu şekilde ikna edilir. kutsallık, cennet vaadi... ben şahsen kutsal bir şey yapmak da istemiyorum dümdüz yaşamak istiyorum. kutsal bir şeyin yükünü sırtlamak istemiyorum. e cennet desen neden bu dünyada da mutlu yaşayıp insanlara faydalı olup cennete gitmek varken illa bu dünyada çile çekeyim? ben derviş miyim? ayrıca çoğu dervişin işi de kadınlardan kolay o da ayrı mevzu. kısacası ben başlığın sahibine hak veriyorum. nasıl kadın çiçek değilse, kadınsa; annelik de anneliktir, kutsal falan da değildir.