ben bu yazıyı sana yazdım

ben bu yazıyı sana yazdım
berbat hissettiğim bir zamana denk geldi.
bu durum fikirlerimi etkilemedi.
çok uzun bir süre içerisinde ve ara sıra senin kim olduğunu düşünme fırsatı yakaladım.
bu yazıyı yazacağım kişi kimdi?
bu konuda hiçbir zaman bir karara varamadım.
artık varmış olmalıyım.
mantıklı olana yine.
sen bir kişi değildin.
sen olan hiçkimse sen olmaya yeter kişi değildi.
gerçekte hayali arkadaşım bile gerçek değildi.
insan hiç hayali arkadaşı olduğuna dair yalan söyler mi?
bunun da tadına baktım.
kendimden bahsediyorum yine evet.
kendinden bahsedebileceğim insanlar yasak bana.
ben seni hep yaşadım, çok düşünmedim, çok arzulamadım, beklemedim, özlemedim.
hep, sen olan kim varsa hep yaşıyordum.
senin bir kişi bile olamamanın sorumlusu insanlardı.
kendimi hiç sorumlu tutmadım bu konuda.
tam olarak gerçek bir akıl hastası da olmadım ben.
senden bahsedeyim diyeceğim ama
o kadar çoksun ki, hangi senden başlayacağımı bilemiyorum.
bana sorsan, hangi senin filmini çeksem oscar alır.
bu yazıyı sana yazdım ama sen kendini bulamayacaksın yazdıklarıma bakarak.
seni sevdim mi.
hayır.
sen ben sayılırdın zaten, genel olarak insanlar gibi tıpkı.
insan kendini hükmen sever sevmesi gerektiğinde, zaten kendine, benliğe öyle bağlıdır ki kendini öldürse ona sarılarak öldürür.
sen benliğim gibiydin, insanlık gibi, insanlar gibi.
seni sevmiş miyim?
e herhalde!
özel bir sevgiyle sevemediğim için seni hep insanları, hep toplumu sorumlu tuttum.
kendimden başka bahsedecek şeyim yokmuş.
peh!
ben hep bunu söyleyebilecek her insanı kendim gibi yaşayarak konuştum.
burada şimdi senin tüm oluşlarını tek tek izah etsem herkesin her bir sen için ayrı bir dibi düşer.
kaldığım yerden yaşayamadığım/yaşayamayacağım bir sen varyasyonu için methiyeler ya da hakaretler düzmem en azından benim zihniyetimde biri için çok gereksiz bir iş olur.
zihniyetimi de beni benimle uzun uzun yaşamak isteyecek kişiye izah ederim anca.
birinin de doğruları yalan söylemeden uzun uzun, gerçeği yaşatarak anlatmayı tercih etmesi gerekiyor bu dünyada.

sen mi? ben kadın olduğunu söyleyeyim yine, kadınlara daha düşkünüm, yalan olmasın.

not : hayali karakterlere yazılmış değildir. yazılırken düşünülmüş hiç bir karakter sevgili ya da eş olunulmuş kişiler değildir.
yazı, seksüel motivasyonlar ile tipik bir erkeğin içinden geldiği gibi yazılmış değildir.

zayıfladığını haber veren kumanda pilleri gibiyim.
artık ne kumanda ne pil umurumda değil...
sen iyi olsan yeter bana.
yaşamasam bile hissederim sevincini..

ekleme: yine de tuşlarına basacağım kumandamın.
olsun.

kak çayı koy çabuk, yürü.

çok öncesinde yine bir şeyler karalamıştım bu başlığa fakat paylaşamamıştım. bu sefer paylaşmak istiyorum.

efulim, benim güzel gözlü sevdiğim, sen görmeyeceksin ama ben bu yazıyı sana yazıyorum:
bugün senin doğum günündüü. bir haftadır bugünü planladım. her şeyimi önceden ayarladım. hele hediyelerimi aylar öncesinden hazırlamaya başlamıştım. "yapamam ya çok zor" dediğim şeyi bile başardım.

bu sabah sana söyleyemediğim, içimde kalanları şimdi söylemek istiyorum. her şeyden önce seni seviyorum. yaşanılanlar bunu değiştirmedi. şu anki durum da bunu değiştirmiyor. uzun bir aradan sonra seni tekrardan görebilmek çok güzeldi. bu yüzden hiç bitmesin istedim o anlar. azdı vaktimiz ama her şey çok güzeldi. hala tebessümüm yüzümden eksilmiyor. çok eğlendik ama değil mi?

şuan bile ne desem bilemiyorum. sana yazdığım şiirimde de dediğim gibi iyi ki doğmuşsun iyi ki varsın ve iyi ki hayatımdasın. yanımdaki varlığını hissetmek bile çok özel. gerçekten ne kadar yazsam ne kadar anlatmaya çalışsam da bir türlü beceremiyorum. affet beni. ileride bir gün her şey çok çok daha güzel olur. buna eminim. verdiğim sözlerin de arkasındayım. durmak yok sevdiğim yola ve yarışa devam*.

tekrardan söylüyorum: sen belki de hiç bilmeyeceksin ama ben bu yazıyı sana yazdım efulim...

karşına oturup aptalca bir gururla yaşamanın nasıl bir his oldugunu anlatmak isterdim
bazı şeyleri ne kabullenebildim, ne de altından kalkarım diye büyüklendim,
sadece karma seni bana bırakana dek, ben de oluruna bıraktım.
ne gerek vardı birini mimiklerine kadar sevmeye
üstelik şu soğuk ülkeyi terk edişime bir bavul uzaklıktayken.
ama biliyorum ki sana benimkinden daha doğru bir kalp yok
biliyorum, insan bir kez meyletti mi, zaaf çukuruna düşüyor
şimdi binlerce kilometre uzaktayken bize bakmak daha kolaymış
beni sana getiren her yola minnettarım
çünkü sana çıkan her yol kutsal..
bence biliyorduk ki, bazı anlar ve bazı aşklarda, bir gün bitecek olmanın güzelliği vardı,
senden önce..
ama hala öğrenilecek şeyler var,
elimize yüzümüze bulaştırmadan sevebilirsek eğer,
bir gün yetinmeyi de öğreniriz elbet
denizi olmayan iklimleri sevebildiğimiz gibi.
velhasıl, güzelsin sevgilim..
özlenildiğinde daha da güzelsin.

yazılanlarda kendimden bir şeyler buldum çok teşekkür ediyorum gönlünüze yazılarınıza sağlık arkadaşlar.

"ben...ben çokça yazılar yazdım sana bana ona. birilerine bir şeylere. ama içimden koca bir sayfa ayırmak gelmiyor artık sana.
ben buradakileri okuyup içerlerim, gönül koyarım.
sana da tozu toprağı kalsın belki gözüne kaçar da ağlayıverirsin kıyıda köşede."

sürekli, seni içimde affetmekten yoruldum.

incitmeden,
incitilmeden,
sevmek/sevilmek istiyorum.

ben senin karşında çaresizim.
tek derdim sevdiğim kadar olmasa da sevilmek.
sesini duyduğum zaman bütün günüm güzel geçiyor.
seni düşündüğümde gülümsüyorum.
seni istiyorum. her anımda. her şeyinle.
ben bir daha birini unutmaya çalışmak istemiyorum.

sen, benim diğer yarım, uzağımda olsan da ben seninle varım. sen mutsuzsan ben mutsuzum, sen mutluysan tamamım. seni bana getiren kadere bin şükür…

az önce senden vazgeçtim, bir şişe şarap ve biraz müzik eşliğinde.henüz haberin yok, zamanla anlayacaksın.

yorgun evet. çok yorgunum ama mutlu bir yorgunluk bu. şu an değilse de varlığınla mutlu olduğum bir yorgunluk.
seçimler vardır can yakar, seçimler vardır sevindirir. pişman eder. ama hepsi bizim seçimlerimiz. bazen sonunun geleceğini bile bile bazen düşünmeden.
bazen durursun ve düşünürsün. üzülürsün işte öyle uzaklara bakıp. başka da çaren yoktur çünkü.
çare kapılarını kapatır. sen oturduğun yerde yutkunursun.
hiç mi hata yapmayalım? hiç mi yanlışlarda gezmeyelim?
iyi bir vatandaş, her şeyi bilen ve bunları hakkıyla uygulayan muhteşem insanlar mı olalım hep?
yapabilsem yapardım ama ben kusurluyum. ruhen. bedenen. içsel ve dışsal olarak fena halde kusurluyum.
ama önemli olan ne biliyor musun?
gün sonunda kim senin yanında... kim seni önemsiyor.
ikincisi hep olacak ama yanında olamadım.
çok üzgünüm.
neyse yine alfabeyi kullanıp kelimeleri oluşturdum ve cümleleri hepsini sana armağan ediyorum.
sen var mısın? kalır mısın? ne kadar dayanırsın bana bilemem...
canın sağolsun.

o sen kim oluyorsa okusun boşa gitmesin bari.

okuyacağını bilsem sana kilometrelerce yazarım.
okumaz üşenirsin çünkü tam bir çılgınsın. aman zaten kelimeler de boş, insan göstermeli, yaşamalı ve hissettirmeli. bu yüzden afiş yaptırıp evinin karşısındaki duvara assam sana yaşatacaklarımı bir damla anlatamaz.
zamana bırakmak diye bir tabir vardır ya. yahu bırakma işte niye bırakıyorsun. o zaman iki kişinin olsun artık.
kötü de geçse günler kavga dövüş de olsa iki insan birbirine "sus lan" dediği anda "tamam canım" da diyorsa, kim yenebilir onları.
dur bakalım hayırlısı.

benim ismimi taşıyan bir başkasını tanımayacaksın. her şeyi unutacak ama adımı unutamayacaksın.

hepsi bitti. hepsinden kurtuldum. ben sana geldim. senin hayaline döndüm...
oraya dönmeyeceğim. seni özlediğim için, seninle bir zamanlar oradayken geçen günlerimizi özlediğim içindi. ama dönmeyeceğim. buradayım bebeğim. burada her istediğimde hayalinle konuşacağım. buraya, bu başlığa geldiğimde sana sarılmış gibi hissediyorum. ilk haline, ilk tanıştığımız günlerdeki hayaline. henüz beni hiç terk etmemiş olan haline...
en baştan tanışmamızın bir imkanı yok değil mi? sana dürüst olmak isterdim. tıpkı şimdi buradayken olduğum gibi. kimseye değilse bile sana bütünüyle dürüst olmayı ve o halimle bile tarafından kabul görmeyi isterdim. hiçbir şeyden utanmadan, çekinmeden. beni olduğum halimle sev yine de bırakma isterdim.
beni sevmedin. biliyorum. sevmediğin için ancak seni darlayan, bunaltan biri olabildim. biliyorum. darlanmış hissetmenin ne demek olduğunu çok iyi biliyorum artık. çünkü ben de sevmediğim erkeklerle konuştum senden sonra.

seni, en çok da sen yokken seviyorum. hayalin hepsinden güzel. burada hala bebeğimsin.

olm ben çok hissizleşmişim lan.
çok gereksiz geliyor bana duygusal yazılar ilişki mevzuları çok bayıyor beni artık
ulan duygusuz empati yoksunları beni de kendiniz gibi hissiz yaptınız.
gurur duy şimdi.
meh.

(bkz: sana bu çiçeği mezarlıktan çaldım)

tam da şu an merakla bunu okuyorsun. veyahut ilgisiz bir şekilde, o da mümkün. bak yine devam ediyorsun. şu satıra kadar da hiçbir halt bulamadın. belki birkaç cümle daha gider diye de hah şöyle biraz daha sabredeyim diyorsun. bir şeyler bulabilmek için, belki alt metin, ince mesaj, gönderme, mesela şifreli cümleler falan; gözlerini kocaman açıp okuyorsun ya hani, iyice açılmış gözlerinden öperim! varsan eğer. nerelerdesin be, hangi zaman diliminde, ne yapıyorsun? yeter artık, bitsin bu merak…

dünya küçük derlerdi. nerdesin?

mesajını aldım canım diyerek son verdiğim başlık.