bir ömer hayyam rubaisi bırak

kendi çarkını döndürmeye bak döndükçe dünya;
keyfinin tahtına çık kadehle dudak dudağa;
tanrının umrunda mı senin günahın sevabın:
sen kendi muradını kendi güzelinde ara.

gül der ki yüzüm yüzlerden güzelken
ezer suyumu çıkarırlar bilmem neden.
bülbül de şöyle der ona sanki içinden:
bir yıl dert çekmeden var mı bir gün sevinen?

bize şarap ve sevgili, size cami kilise;
sizler cennetliksiniz, cehennemliğiz bizlerse;
kader böyleymiş neylersin, kimsenin suçu yok:
kim ne karışır ezel nakkaşının işine?

benim varlığım senin yaptığın bir nakış;
türlü garip renklerini hep senden almış;
kendimi düzeltmeğe nasıl varsın elim:
senden güzelini yapmak bana mı kalmış!

iki günde bir somun geçiyorsa eline
soğuk suyu da olursa bir kırık testide
niçin kendinden kötüsüne kul olur insan,
ne diye girer kendi gibisinin hizmetine?

ezel avcısı bir yem koydu oltasına
bir canlı avladı adem dedi adına
iyi kötü ne varsa yapan kendisiyken
tutar suçu yükler kendinden başkasına.

o yakut dudakları kızıl kızıl yanan nerde?
o güzelim kokusu cana can katan nerde?
müslümanlara şarap haram edilmiştir derler
içmene bak, haram işlemeyen müslüman nerde

ben kadehten çekmem artık elimi;
tutmam senin senin kitabını, minberini.
sen kuru bir sofrasın, ben yaş bir sapık:
cehennemde sen mi iyi yanarsın, ben mi?

bayram geldi; işimiz iştir bu aralık;
horoz kanı gibi şarap bollaşır artık.
gel gelelim eşekler de boş gezer şimdi:
oruç gemi ağızlarından çıkar, yazık!

yarım somunun var mı? bir ufak da evin?
kimselerin kulu kölesi değil misin?
kimsenin sırtından geçindiğin de yok ya?
keyfine bak: en hoş dünyası olan sensin.

dünyada akla değer veren yok madam,
aklı az olanın parası çok madem,
getir şu şarabı, alsın aklımızı:
belki böyle beğenir bizi el alem!

ferman sende, ama güzel yaşamak bizde:
senden ayığız bu sarhoş halimizde.
sen insan kanı içersin, biz üzüm kanı:
insaf be sultanım, kötülük hangimizde?

bu dünyadan başka bir dünya yok, arama;
senden benden başka düşünen yok, arama!
vaz geç ötelerden, yorma kendini:
o var sandığın şey yok mu, o yok arama!

benim halimden haber sorarsan,
bir çift sözüm var sana, yürekten:
sevginle gireceğim toprağa,
sevginle çıkacağım topraktan.

şu dünyada üç beş günlük ömrün var,
nedir bu dükkanlar, bu konaklar?
ev mi dayanır, bu sel yatağına?
bu rüzgarlı yerde mum mu yanar?

camiye gittim, ama allah bilir niye:
ne namaz kılmaya, ne dua etmeye.
eskiden bir kilim aşırmıştım camiden:
o eskidi gittim yenisini yürütmeye.

ben ne camiye yararım, ne hayvana!
bir başka hamur benimki, başka maya.
yoksul gavur, çirkin orospu gibiyim:
ne din umrumda, ne cennet, ne dünya!