birini her şeyiyle mi sevmeli

birini sevmek ne kadar güzel bir duygu. insana kendini yaşadığını hissettiriyor.
bu sevgi illa romantik sevgi mi olmak zorunda tabiki değil.
bir insan sevmek bir hayvan sevmek bir anı sevmek gibi gibi çoğaltılabilir.

peki birini severken onu her şeyiyle mi sevmek gerekir?
her şeyiyle kabul etmek, itiraz etmeden.
buna mecbur muyuz?
bu gerekli mi?
özellikle bir ünlüyü severken buluyorum kendimi.
bazı bazı davranışları, fikirleri gayet hoşuma gidiyor; gidiyor ki seviyorum. ama bir o kadar da sevmediğim halleri oluyor.
şimdi ben neyim? hayran mıyım o kişiye? hayran değilim desem de bazı özelliklerini hala seviyorum.

bir ünlüye deli gibi hayran insanlar görüyorum.
sevdikleri kişi katil olsa yine sevmeye devam ederler.
peki ne o zaman bu? hayranlık mı? bu hayranlıksa benimki nedir?

birini her şeyiyle sevmemiz normal mi?

birini sevmek asgari %51'ini sevmek demektir. gerisini sevmeyebilir, eleştirebilirsiniz. size saçma geleni sevmek zorunda değilsiniz. neden olasınız. sevmediniz diye de o insanı hayatınızdan çıkaracağınız anlamına gelmez. o insanı hala seviyosunuzdur.

her şeyiyle sevmekten bahsediyorsanız, her şeyine tahammül edebilmeniz gerekir. karşınızdakinin her şeyine tahammül edebilecek misiniz? önce bu sorunun cevabını bulun, sonrası kolay.

her şeyiyle sevmeli. her şeye rağmen her şeyi göze alarak...

bundan iki hafta öncesine kadar ''evet, her şeyi ile sevmeliyiz. tüm olumsuzlukları ile, tüm kötü yanları ile...'' gibi gözü görmeyen bir yorum yapardım. şimdi ise cevabım hayır. eğer onda olan bazı şeyler sizi mutsuz ediyorsa sevmemelisiniz. sizi siz olmaktan uzaklaştırıyorsa sevmemelisiniz. peki bunların bilmeden çoktan gönlümüzün bir yerine sığdırmışsak ne yapmalı? gönlümüzde bulunan o yerinden indirmek için kendimize, gönlümüze zaman vermeli ve hemen ondan uzaklaşmalıyız. hem de hemen.

karşımızdakinin değişmesini beklemekten çok daha insancıl bir problem.

sevmek fiilinin kontrolümüz dışında gerçekleştiğine inanan biri olduğum için ne desek boş dediğim sorunsal.