düşünmekten uyuyamamak

şuanda olduğum durum 1.5 saat boyunca uyumaya çalışıp kafamda dolaşanlardan dolayı kendimi daha fazla yormamaya karar verdim.

kısır döngüye sebebiyet veren durumdur. sonrasında, uyuyamamaktan düşünmek evresi başlar. tam uykunuz gelir, o sıra tekrar düşünmekten uyuyamazsınız. son noktada ise uyumaktan düşünemezsiniz.

gece gece yordu bu tanım beni.

valla açıkçası şu ana kadar olduğum durum. tabi sabah, 11.00 - 11.30 gibi kalkmalarımla da deverana girmiş olmakla, her gece her gece bu kısır döngüye sebebiyet vermekte.
yakın zamanda toparlayacağım nasılsa.. şimdilik aksın bu süreç.*

..

bu saatte sözlüğe yazıyor oluşumun sebebidir. biraz olsun hafiflemek için burdayım. her neyse . o kadar tuhaf bir his ki kalbinizin ve kafanızın içinin bulanıklığı midenize vuruyor gibi. aldığınız nefes batıyor sanki... yorgunumm diye mı bu hüzün , yoksa hâlâ bir yolunu bulamadığım için mi kendimin. çaresiz hislerimin sebebi ne sorulan her soruya verdiğim her bilmiyorum cevabının. gerçekten bu kadar mı belirsizlik içindeyim, bu kadar mı aciz. kafamın içinde bir çöplükle yaşıyor gibiyim. kokusuna asla alışamadığım... bütün bu kaygılar, yapılması gerekenler, sırada bekleyenler, alınacak kararlar ve çözülecek sorunlar, gidilmeyen yollar bilhassa gidilemeyenler, yıkılan ve tekrar tekrar kurulan hayaller , belirsiz duygular ve bu duygularda boğulanlar, aklı ve kalbi arasında mekik dokuyan sıkışmış ruhlar, bitkin bedenler, beklentiler efendim beklentiler hep inkar edilen ama her daim beklenilenler, bekletenler , cesaret edemeyenler bir adım için, susanlar en çok susanlar, koyu yüksek duvarlar ardında sesinden mahrum edenler....
çıkamıyorum işin içinden efendim bir yol bulmak lazım , yolun güzelliğinden sonunu düşünmediğimiz
bize inananlar lazım her şeye ve herkese rağmen bize biz lazım efendim, bize kendimiz

şu aralar uyuyorum düşünmek istesem de boş.

küçük sinir hastalıklarının büyük sorunu.

insanın kendine yapabileceği en büyük psikolojik işkence olabilir. kafanı duvarlara vura vura kendini bayılmak istersin. düşün, düşün, düşün, düşün... insanı delirtir. bir de düşündüğünde sorunların çözülmeyeceğini bilirsin ya, o daha da delirtir insanı

bazen binbir şey düşünüp bu yüzden uyuyamadığını sanırken aslında endişe ve korku krizi içinde olduğunu ve bu yüzden uyuyamadığını fark etmezsin. zira düşünceler huzur barındırdığı sürece uykuya mani olmaz.

şu an yaşadığım. en yakınlarıma bile anlatamıyorum. çıldırmak üzereyim.
dilimin ucunda ama konuşamıyorum...

en güzel çözümü bir şeyler izleyerek uyumaya çalışmak :)

bir azap biçimidir.

kafaya neredeyse her şeyi takmaktan olur. gün içerisinde yapılan aktivitelerle bu atlatılabilir ama gece o yastığa başımızı koyduğumuzda kendimizle baş başa kalırız ve oradan çıkmak zor olur.

overthinking de diyebiliriz ıngilizce karşılığı ile. insanın ruhunu, bedenini sömüren durumdur.

her gün yaşadığım iğrenç bir durum. allah kimsenin başına vermesin.

son birkaç gündür düşünmekten uyuyamıyorum. düşünmeyi bırakamayıp uyuyamadığım için çok sinirleniyorum, alıp kafamı fırlatasım geliyor. umarım en kısa sürede halledebilirim.

son tanımımdan bir yıl geçmesine rağmen hala bir arpa boyu yol alamadığını fark ettim halen daha uyumakta güçlük çekiyorum. düşünmekten uyuyakalıyorum çoğu zaman. ve finalde şu söze çıkıyorum.

başımı yastığa koyduğum gibi uyurum her zaman. hiçbirşeyin canımı sıkmasına izin vermem.

istisnalar dışında hiç yaşamadığım problem. 41 yıllık yaşantımda 10 kere bile başıma gelmemiştir herhalde. o 10 kerenin yarısında falan da düşündüğüm şeyler saçma salak şeylerdir: nasıl bir "nickname" bulsam, büyücü karakterim hangi "class"tan olsa falan gibi. *

uyumak ister de uyuyamaz insan. hayattan bezip ölmek isterken, biraz daha kalsam belki bir şey kaybetmem, belki hiç olmadığım kadar mutlu olurum, hem sevdiğim insanlar da üzülmez, yokluğuma alışmak zorunda kalmaz, mutlu kazalar beni bekliyor da olabilir, ben şimdi ne halt etsem benzeri düşüncelerle cebelleşenler de böyle midir?

hep o yüklü düşünce balonları yüzünden. ağırlaşan göz kapaklarının birbirine yapışmasına engel. ruhun bütün atıkları midede, dört duvarında onlarca çengel. gidecek ama gidemiyor da. sürünerek kalmaya devam. içeridekiler çelişir ve sen kendinle kavga eder haldeyken uyku hak getire.

tam karşıtı uyumaktan düşünememektir.