estetik tartışması

yıllardır estetik yapılanlara karşı kötü bir algı var. kimi insan doğal karşılarken kimi insanımız ise doğal karşılamamayı seçiyor. bana göre her insan kendini nasıl rahat ve huzurlu hissediyorsa öyle güzeldir. bir insanın estetik yaptırması o insandan başka kimseyi ilgilendirmez, bir insanın estetik yaptırması insanlara onun hakkında ileri geri konuşma hakkını vermez diye düşünüyorum.

medyanın etkisi de düşünüldüğünde, estetik cerrahiye yönelik talep sonlanacak gibi değil. tek tip güzellik algısı aşılanıyor. kemerli burun, sarkık kalça ve göbek, dik durmayan meme, estetik güzellik lugatinde yer bulmuyor. kişinin ayna karşısındaki görünümünü beğenmemesinin de bunda büyük rolü var.

medyatik tavırlar yüzünden güzellik algımız iyice kırıldı. herkesle aynı olmak güzellik değildir. doğal = güzel 'dir.

ben ki aptal biriyimdir lakin estetikli bir kadını beğenebilecek kadar da aptal değilim...böyle miniminnacık bir üst dudak dolgusundan filan bahsetmiyorum, ''ince dokunuşlar'' adı altında başka birine dönüşen tiplerden bahsediyorum. bunların en az ince dokunuşlusu bile çok itici oluyor... ve gerçek itibariyle son derece tipsiz insanlar aslında bunlar...

estetiksiz kızlara, kendisi olabilen, kendisiyle barışık ve güzelliğin bu aptal estetik kalıplarla sınırlanamayacağını düşünen kızlara selam ederim. çünkü onların kafası sağlıklı...
ama diğerleri bence kesinlikle arızalı.. ''minik dokunuşlar'' diyerek ortada dolaşan veya bir ton estetik yaptırdığı halde estetiksiz olduğunu iddia eden kompleksli ve ''aslına düşman'', budalalarla işim olmaz...
ben bunların yüzüne bile bakmıyorum, o derece sinirlerimizi zıplatıyorlar ki...
kafalarının içi o kadar boş ki, kafalarının içinin boşluğu adeta gözlerine oturmuş...
gözleri boş boş bakar estetikli insanların. aynı ajda pekkan gibi.
boş boş. bu çok rahatsız edici. ve itici.

ne alaka diyelim ve ilgilenene bir makale önerelim.

estetik nedir ne değildir

(bkz: plastik rekonstrüktif ve estetik cerrahi)

her geçen gün birbirine benzeyen ve bunun doğallaştırıldığı dünyada tek sorum var. kişi estetik olduktan sonra beğenilmesi aslında olmadığı bir kişinin beğenildiğini bilmesini de beraberinde getirmiyor mu?

özünde böyle görünmüyorken bunu kendisine yapması daha derin ruhsal kırılmalara sebep olmaz mı? bu da daha fazla estetik yaptırmasına ve sonrasında ucubeye dönüşmesine doğru evrilmiyor mu? asla kendisi ile barışamayacak ve beğenilmek için hep daha fazlasına ihtiyaç duymayacak mı? sırf estetikli diye şu an sahip oldugu güzelliğin sonsuz olmaması yasa dönemler içerisinde güzellik algılarının sürekli değişmesi doğanın gerekliliği değil mi? büyük popolardan kalın kaşlardan gına geldiğinde yine değişmeyecek mi?

bizi biz yapan gerçekten sadece kabuğumuz mu?

bir insanın sevilmek için cerrahi işlem görmesi elbette ister istemez ruhsal sıkıntılar da doğuruyor ama şu da var; beğenilmek şu an için beslenmek kadar önemli.

öyle olmadığını düşünelim, özellikle sosyal medyanın baskısı olmasın. algılar, kaygılar, çağın bize rol biçmesi falan hiç bişey olmasın. ufak bir burun operasyonu ile neler değişiyor o çehrede. bütün ömrünü aynada o burna bakarak geçirmek yerine iyi hissetmek ve dahası sevilmek için estetik yaptırması çok mu kötü? evet aynadaki yansıması aynı kişi olmayacak ama tüm hayatını mutsuz geçirmektense küçük bir operasyonun getirdiği mutluluğu sahte görmek de çok acımasız değil mi?

göz zevkini bozan estetikler dışında sorun yok. ama öyle gözüyle oynayıp uzaylı gibi gezen dudaklarıyla uğraşıp ağzında bomba patlamış da dudakları dışarı fırlamış gibi suratla kendini güzel sananları da eleştirmezsem ne anlamı kalır.