feminizm

lezbiyen değillerdir(istisna vardır)
kadınların üstün olduğunu savunmazlar.
erkek düşmanı, koca bulamayan kadınlardan oluşmaz.
bütün feministler aynı şeyleri düşünmez, yönlüdür.
feminizm, sadece şehirli, orta sınıf kadınlar için değildir, hem de hiç değildir.

hakkında yapılan 'eşit çatı'yı taşıyan bir başka kolon' güzellemesine değinmek istiyorum.
mesele iki yönden ele alınmış:
1) bir bireyin tek başına tüm adaletsizliklerle mücadele edecek zamanı ve motivasyonu olmadığı gerçekliği
2) eşit çatıya gittiği düşünülen tüm ekollerin birbirini onadığı varsayımı

birinci ifade güzel bir noktaya temas etmiş. mesela diyelim siz bir hayvan hakları savunucusu'sunuz; kendi meselenizi karşıdakine aktarmaya çalışırken - az biraz muhalif bir tipse- çıkıp diyebiliyor ki 'ohoo hayvana sıra gelene kadar onca kadın şiddete uğruyor' veya 'hayvanlara gelene kadar ortadoğu ve afrika'da onca insan sömürülüyor' veya işte küresel ısınma var, çevre katlediliyor vb. örnekler çoğaltılabilir.

şimdi bir insanın gerçekten zaman ve enerji kapasitesi gereği bu alanların her birini tek tek dava edinmesi imkansız. o yüzden herkes kendine yakın bulduğu bir alandan bir şekilde mücadeleye atılıyor; iş bu sebeple hiç bir şey yapmayan bireylerin bir şeyler yapmak için çabalayanları 'neden başka bir şey daha yapmıyorsun?' diye eleştirmesi gülünç.
bu yönden adaletsizliğin her türlüsü aynıdır , biriyle savaşan hepsiyle savaşır , hepimiz aynı çatı altındayız gibi bütüncül bir yaklaşım makul.

ikinci kısıma gelirsek, burada toplumumuzdaki çok temel bir varsayımın dile geldiğini görüyoruz 'her şeyi iki zıt fikre indirgemecilik' . bu şekilde birbirine birer alternatif sunmayan , hepsi farklı farklı mevzulara dadanan ve bazen birbirine taban tabana zıt düşen -izm'leri cadı kazanında karıştırıp, tek cephe yapma çabasının sonuçsuz ve verimsiz olacağını düşünmekteyim.
bütün alternatif hareketler bir araya gelsin, tüm muhalifler aslında aynı şeyi söylüyor'culuk olayın derinine inmeyen bir yaklaşım .

mesela bu bahsedilen gruplardan sadece biri olan sosyalistler dahi kendi içlerinde tonla fraksiyona ayrılmış durumda. troçkisti stalinistini sevmez, nasyonal olanını kimse sevmez vb. feminizm mesela bir uçta anarka feminizm var, bir uçta islami feminizm. ya da feministler var da maskulenistler yok mu? onları ne yapacağız?

al sana anarşist bir metinden alıntı :
''anarşistler kime karşıdır :
....

-kadınları seks objesine indirgeyen erkek şovenizmine,



-kendisini boğucu tersyüz edilmiş bir erkek şovenizmi ile
kapatmış feminizme''

ya da stalinin bir makalesinden alıntı :
'biz anarşizmin , marksizmin gerçek düşmanı olduğunu savunuruz'

şimdi en temel söylemleri ve istekleri birbirleriyle çelişmekte olan bunca insanı bir araya getirip 'siz kardeşsiniz barışın' demeyi en hafif haliyle güzel bir hayalperestlik olarak yorumluyorum.

peki bu insanlar gerçekten barışmalı mı? aynılık içeren tek bir fikirleri adına, onca yıldır yazılıp çizilmiş ; detaylandırılmış , derinleştirilmiş kendi görüşlerinden uzaklaşmaları ve daha sığ olan büyük görüş 'herkes eşit olsun'un altında hepsi birleşmeli mi?
otoriteye veya sistemin şu anki haline baş kaldıran bu insanları tek bayrak altında toplayıp 'karşı oluş' üzerinden var etmek ve ana fikri bu olan bir cephe oluşturmak bence bu alternatif grupların derin söylemlerini yok edip onları sadece içi boş şovenist kuklalara, agresif aktivistlere çevirecektir.
şu ve şunun gibi sorunlar göz ardı edilemez mesela
-devrim devlet kurmak için mi yapılır ?
-cinsiyet rollerine dair bir şovenist söylem içeren tek yönlü -izmler var olmalı mıdır?
-marksizm mi sosyalizm mi?
-sosyalizm mi anarşi mi?
-yeni bir düzen olacaksa din var olmalı mı?
-dinlerin varlığı kadına baskı oluşturan patriarkal kurumları besler mi?
-şiddet gerekli midir?
-özne gerekli midir*

şimdi siz bu insanları ortak çatı altına toplayıp 3 gün bir arada tutsanız bu ve bunun gibi sorunlar şiddetle tartışılacak 4. günün akşamına herkes yine kendisi gibi düşünenlerle ortak paydadan yürümeye devam edecektir. çünkü en başından ayrılmalarının sebebi kuru kuruya temelsiz bir nefret filan değil. gerçekten fikri temel olarak zıt kaynaklardan beslenen bambaşka düşünceler olmaları.

peki bu dallanma(dallanma dedim diye al işte hepsi aynı ağaçtan gelmiş demek ki diye düşünülmesin, lafın gelişi o) insanlar arasına duvar örüp muhalif hareketin gücünü zayıflatmakta mıdır? kısmen evet .bilenler bilir ankara'da hemen her 1 mayıs'ta ya da benzer protest toplanmalarda mutlaka 2 küçük sol partinin korteji birbirine adeta dalar. kovalamacalar , küfürler... bu olay adeta dothraki düğünlerindeki adam öldürme seromonisi gibi gelenekselleşmiştir olmazsa olmazdır. esp- emep hşş uslu durun bakayım siz orada, kardeş kardeş takılın . bu olaylardan sonra da tayyipçi amcalar çıkıp 'hıh al işte daha kendileri bile geçinemiyo bunlar başa geçse halimiz nice' diye sayıklama şansı bulur.

ama bu fraksiyonlar arası etkileşimi/iletişimi arttırmak birbirleriyle daha çok görüşüp danışmalarını sağlamakla bu duvarlara yüklenilebilir. duvarı kaldıralım derken insanları hiç olmadıkları ve onamadıkları şeyleri savunmaya zorlamak kanımca baştan yenik bir çözüm girişimidir. diyelim ki ben anarşistim en az kapitalizme giydirdiğim kadar marksistlere de giydirmek fikrimin doğasında var. marksistleri kayırmak adına fikrimi sakatlayıp - ama işleyen bir bürokrasi eğer eşitliği savunanlar tarafından yürütülüyorsa yararlıdır- demem beklenemez. insanları 'mevcut adaletsiz düzeni savunan' ve 'eşitlik isteyen' diye iki zıt kutba indirgemekten yana değilim.

siyasete kurban olan, iyi güzel başlayıp ekstremleşen bir başka sosyal akım daha.

benim için ataerkil düzene karşı bir politik duruştur. savunmak için özverili okuma ve çalışma gerektirir. savunmak için savunulmaz. kendinize feminist demeden önce öğrenin, benimseyin ve yaşayın

ayak parmaklarından öpülmesinden hoşlanan kadınlar.

insanizm'i destekliyorum ben.

18. yüzyılda fransa’da ortaya atılan, kadın ve erkeğin eşit olduğu görüşüne inanan ve sadece bu görüşü kadınların savunabileceği gibi yanlış bir algıya sahip olunan düşünce akımı. erkekler de gayet feminist olabilir.

kadın faşizmi.

bazı kadın kesimin pire için yorgan yakmak adına savunduğu bir düşünce biçimi.

simone de beauvoir tarafından temelleri atılan akim. (tarafından)

türkiyede hiç bişey aslı gibi uygulanmadığı için feminizm de öyledir

feminizmin tanımı: feminizm, kadınların haklarını tanıyarak bu hakların korunması amacıyla eşitsizliklerin ortadan kaldırılmasına yönelik muhtelif ideolojiler, toplumsal hareketler ve kitle örgütlerinden oluşan hareket

türkiyede uygulanışı: saçını 3 e vurup güçlü kadın olmak, kıllarını insta, twitter gibi yerlerde paylaşmak, erkekler ölsün yaşasın kadınlar gibi şeyler söylemektir

abi deli olucam

reklam sektörünü avucuna almış, kadınları basbaya kullanan bi ''ideoloji''.
bütün reklamlarda kadın oynuyor, ''bu reklamı bilmemne abla çekti hülooo'' diye reklamın da reklamını yapıyorlar.
garipler vesselam.

evet, eskiden gerçekten gerekliydi feminizm çünkü eşitlik cidden yoktu, fakat şimdi gerek olmadığını düşünüyorum hatta feministlik yaparak eşitliğin kırıldığını düşünüyorum.

hayatımın manası olan ideoloji.

savunucularının çoğu açık ve net bir şekilde erkek düşmanıdır. kendilerine düşman olanlara kadın düşmanı ve cinsiyetçi derler ama cinsiyetçiliğin dik âlâsını yaparlar. örneğin bir erkek bir kadını öldürdüğünde kıyameti koparırlar ama bir kadın bir erkeği öldürdüğünde sesleri dahi çıkmaz hatta çoğu oh iyi olmuş deyip katili destekler.

kadın erkek eşitliği istiyoruz demeleri de koca bir yalandır. onların istedikleri tek şey pozitif ayrımcılıktan faydalanıp iyi yerlere gelmektir.

f*minizm genelde zengin ve yakışıklı kocayı bulana kadardır. reel hayatta gördüğüm kadarıyla twitter ve instagram da feminazilik oynayan kezbanların çoğu içtiği çayın parasını bile erkeğe ödetme peşinde koşuyor. bunların laflarına inanmayın kadın erkek eşitliği masalı hikayedir. tamamen kadın egemenliği kurmaya çalışıyorlar.

türkiye'de başarılı olamayan akım.

bir akımın doğru uygulanması, gelişmesi ve istikrar sağlaması için, o akımı uygulayanların vizyon sahibi olması gerekir. akımı uygulamaya çalışan topluluk terk edilmekten veya aldatılmaktan kaynaklanan kuyruk acılı kadınlardan, ne yaptığını bilmeyen ergenlerden oluşuyorsa; o akımın başarısız olması kaçınılmazdır.

aslında tarihteki feminist akımlar yeni değil ve gelişe gelişe bu noktaya geldi. türkiye'deki sıkıntı ise bu gelişim aşamaları türkiye'de yaşanmadı yani altı boş kaldı. aynısı demokrasi tarihi için de geçerli. 1600 yılından beri mecliste söz sahibi olan bir halkın altyapısı ile 1900 sonrası söz sahibi olan halkın altyapısının aynı olamaması gibi bir durum. dünyanın çözdüğü sorunları bizim hala tartışmamızın sebebi bu. feminizm'in de türkiye temsili berbat durumda. gelişmiş ülkelerdekiler birleştirici ve eşitlik üzerinden bir yol izliyorlar bunun diğer bir sebebi de tabii ki toplumdaki erkeklerin ve kültürün etkisi. o yüzden toplumun ha deyince değişen bir organizma olmadığını bilerek temeli sağlam bir fikir geliştirmeli. yoksa herkes tarafından nefret edilen, kavgacılar olarak anılmaya devam edecekler. ha bir de her ülkenin yapısı farklı kopyalama fikirle olmaz bu işler.

kadınların hayatta bende varım dediği bir oluşumdur. ancak sistem güzel bir başlangıç adımını yine kendin devşirerek femizimi öcü olarak gösterdi insanlara.