her şeyi kafaya takma sorunu

çok şükür aştık ya oraları.

hayatımdaki en büyük sorun. evet.

yapmayın arkadaşlar, tansiyon hastası olursunuz.

ya algılarınız çok açıktır, ya da algıları çok açık bir annenin evladısınızdır. her iki durumda da kafaya takmamayı başarmak için akışa teslim olmayı öğrenmelisiniz.

her şeyi kafaya takarsan ilerde her şeyi kafaya takacak bir kafan olmayabilir.

sanki bir odadaymış gibi hissediyorum. hani o odanın kapısını ne kadar zorlasamda açamıyormuşum gibi geliyor kısılı kaldım işte öyle.

yaptık onu da yaptık ama " hep böyle bitmez "
evrende olacaklara karar veren bir güç var.
sonunda onun dediği oluyor.
zaman akıp gider, olacak da olur.
hepsi bu.

bu soruna sahip olmayan insana rastlamadım. yok diyen de evde gidip yastığına sarılıp ağlıyordur kesin. bu sorundan kurtulmanın bir yolu ilaç kullanmak, gün içinde de yoğun olmak. sonra yastığa başını koyar koymaz uykuya dalar ve ertesi güne başlarsın. rüyalarda henüz çözüm bulunmadı, onu bilemeyecegim.

sorun her şeyi kafaya takmak değil. sorun kafaya taktığınız konu hakkında kontrol sahibi olup olmadığınızı anlamakla ilgili.

mesela sınavda tuvaletim gelir mi. sen aç girersen sıvı almazsan, heyacanlansan bile tuvaletin gelmez. senin kontrolün bu kadar. diyorsan stresi azaltmak için kendime terapi alırım o da var elbette ama bunun ötesi yok.

bu nedenle sizin dışında kalan kısmına kafayı takıyorsanız orada sorun vardır.

mesela hava sıcak ve boxer ile otururken deprem oldu ve öldün. bu konuda yapacak bir şey var mı.

öldükten sonra cesedini bulduklarında çıplak olman sen öldükten sonra önemli mi. zaten demezler mi hava sıcaktı normaldir boxer ile bulmamız. buna kafayı takan pijama takımı ile ağustos * sıcağında otursun.

bunu aşmak ne güzel olurdu. biraz biraz başarıyor gibiyim. mesela kendini arkadaş grubundan çeken başka bir arkadaşı zorla bütün buluşmalara çağırmayı bıraktım.
ama daha bırakmam gereken çok şey var. he geç bir yaş belki bu farkındalık için ama olsun. ne yapayım yani geçmişe giden cihaz icat ettiniz de ben mi gidip kendimi düzeltmedim.
allah allah ya.*

bu dünyada çoğu şeyi kafaya takmaya gerek yok.
yani bir hastalık, bir doğum değilse durum çok da şey yapmamak lazım.
ölümü bile takmamalı, ölürsen ölürsün ya çok dert değil.
çok ama çok sevdiğin bir insan ölürse, üzülürsün ama hayatın senin için devam ettiği gerçeğini de kabul etmen lazım.
hele ki aşk, sevgi, arkadaşlık işleri vs...
eyvah eyvah.
kafana takıyorsan bir tık problemlisin dostum, yapma.

zordur. yalnız olmadığımı öğrendiğime çok sevindim.
fazla önemsemekten kaynaklandığını düşünüyordum.
zihnimiz sürekli geçmişle gelecek arasında çıkarımlar yapıyor ama, duygusal bir etkilenim oldumu arada takılıp kalıyor sanki.
yargılayan, üzen ya da yoran, hedef gösteren ya da umursamayan bir etkileşim olduğunda egolarıma, savunma sistemime çarpıp duruyor gibi hissediyorum.
şimdi fazla önemsenmemekten kaynaklandığını düşünüyorum.

bende olan ve asla çözemediğim bir durumdur. insanın ruhunu yıpratır.

bu dünya icin değmez. ama gel gelelim kendine söz geciremezsin. bir kere basladıgı zaman beyninde surekli filizlenir sorunlar. ve buyur buyur seni gunluk hayattan alıkoyar. sorun ettigimiz seyler kisilerin hayatinda belki de birkac dakikalik insanlariz. kiymetli vaktimizi bunlara harcamaya degmez. kendi kiymetini bilmekle baslar sorunlari asmak. ben degerliyim. olacak olan sey ne yaparsam yapayim olur. cozumlenmeyecek asilmayacak hicbir dert bu yeryuzunde barinmiyor. kimisi cozulmese de ustu kapanabiliyor. vs. telkinleri ile farkinda olmak lazim.

bu sorun ilerledikçe depresyon anksiyete gibi bazı psikiyatri rahatsızlıklarına sebep oluyor :(

mazoşistliğin başka bir türevidir. her şeyin altında bir şey arayan insan sonunda akıl sağlığını da yitirmeye başlar. bazı şeyler çok da kurcalanmamalı, olduğu gibi bırakılmalı.

hayatı işkenceye çevirmek için en etkili yöntemlerden biridir. boku çıkarsa hele dadından yinmez.

kaçan uyku, vakitli vakitsiz akla gelen 1001 sorun, kafanın içinde "ya şöyle olduysa/olursa" diyen bir ses. çok güzel lan.

kişinin hayat kalitesinin içine eden sorundur.

öncelikle hiçbir şeyin hayat memat meselesi olmadığını anlamak gerekir. illa şu an çözmek zorunda değilsiniz her şeyi. sakinleşin, yarın var sonraki gün var. ayrıca her şeyi de çözmek zorunda değilsiniz. rahatlayın anacım. boş verin biraz. hayatınızda olan önemli ve öncelikli şeylere odaklanın.

bnde var bu.o bunu dedi bu arkamdan bunu demis bu bunu yemiş bu bunu demiş vb... en sonunda gittigim doktor misol 50 mg. ile basladi.su an misol 100 mg.a terfi ettim.sürecte ilerleme saglandikca tanimi güncellerim.saygilarimla

keşke yenebilsem dediğim sorunum.yenemiyorum.gücüm yetmiyor