kendinizi nasıl tanımlarsınız sorusu

gıcık olmadığı herhangi bir şey bulunmayan öfke pıtırcığı.

gazozsever. evet.

harika bir soru ölüm gibi sanki. ben şahsen, elimi pirinç çuvalına daldıran bir erkeğim. bu hareketimle bir rahatlama oluyor bende. koluma kadar sokuyorum pirinçlerin içine. hiçbir açıklaması yok bunun. pirinç aşkın panzehiri sanki.

tanımladığım anda kendi kendime kendi elimden kaçtığım için vazgeçtim tanımlamıyorum artık. ama bir merkez var sanki ben dediğim ne yaparsam yapayım ondan çok uzaklaşamıyorum.

talihsiz.

heyecansız tekdüze biriyim.

(bkz: tanımlayamam)
ya bi takım özelliklerim var, onları biliyorum. ama kendimi üzerinden tanımladığım bi şey yok. inatçıyım mesela. bazen biraz kaba olabiliyorum. çok umursamaz olduğumu sık duyarım bunu anlamam da. umursuyorum çünkü aslında her şeyi. çok takıyon kafana'yı da çok sık duyuyorum hatta ikisini aynı insanlardan duyuyorum. çok takmıyorum ya her şeyi ama bilinçli olarak o ara kendimi x bi şeye takmaya ittirdiğim oluyo. ama umursuyorum da, umursamaz da değilim. ne bilim boyum 1.71 - 72 falan, kilom 70, gözüm kahverengi, en sevdiğim renk değişiyo, burcum yay. böyle şeyler var yani ortak kanı olarak ve nesnel bilgi olarak hakkımda. ama benim kendimi tanımladığım şeyler değil.

bilmiyorum zaten bence kendini bi şey olarak tanımlamak da darlayıcı bir olay. rahat rahat akıcan dönüşücen hayatta. omurgasız olmak başka, değişime açık olmak başka. omurgasız olunmasın.

narsistliğe ramak kalacak kadar kendimi seviyorum. hayatımın merkezine kendimi almadan yapamıyorum. dünyanın benim etrafımda dönmediğimin farkındayım fakat benim ilgi ve ihtiyaçlarımı karşılamayacak dünya da benim pek umrumda değil zaten. fazlasıyla çıkarcıyım, eh işteleri ve gri şeyleri sevmem. ya siyah ya beyaz olmalı her şey. ve bir insan hayatıma giriyorsa bana küçük bir bilgi bile olsa bir şey katmalı. fiziksel özelliklere girmiyorum, o tamamen fenotip olayı, genler ve çevre falan.

duygusuzlukla mantıklılığı karıştıran, gereksiz şeylere takılıp büyük konularda umursamaz kalabilen, mesafeli ama yalnız kalmayı sevmeyen bir çelişkiler yumağı.

(bkz: tanımlayamam)

sevdiklerim kadar iyi nefret ettiklerim kadar kötüyüm.

bizatihi kendilerim çok makul bir insanımdır. sabahları 6'da uyanır, çitos sıtoğumu kontrol ederim, ki akşama gelirken ona göre çitos alayım. köpeklere hoşt demem çünkü ben bir köpek olsaydım bana hoşt denmesini istemezdim. böyle de empati sahibiyimdir.

bana sorarsanız aksi, lanet hatta ukala.. (ama dostlarıma sorarsanız; onlar da aynı fikirdeler ama, nezaketlerinden 'eğilip bükülmez' vs diye lafı dolandırırlar sadece.. çokta umrumda değil ve sanki onlar benden farklı.)

içinde lunapark olan, kocamaaan bir kilitle kilitlenmiş kapalı bir sandık. sadece anahtarı olanların girebileceği bir hazine. hıshıshıs. yok öyle herkese eğlence!

bazılarının kendini ispata ihtiyacı yoktur.

ay bu da iyiymiş.
youtube.com/shorts/BXLCELWb...

baştaki 3 saniye. daha kısasını bulamadım, short short dedim de.

her şeye iyimser yaklaşan, insanlara değer veren, sevdiklerine bağlı ama bunlara rağmen muhtemelen az değer gören birisiyim:)

ayak faşisti, sabun müptezeli, tıraşolog, uyku katili, dopamin manyağı, hayalperest, nabza göre şerbet veren, femineseksüel, apolitik, konforundan ödün vermeyen, süperegosu olmayan, kendi bölgesi dışında kaosu seven, network avcısı, playboy, hayırsevmez biriyim. az daha zorlasam, malum parti seçmeni oluyorum.