köylüleri niçin öldürmeliyiz

çok riskli bir başlık bence ne söylemek istiyorsanız bile içinizde saklayın her türlü yanlış anlaşılacaksınız.

şükrü erbaş'ı yalnızca köylüler anlar diyeceğim ama görüyorum ki anlamıyorlar. anlamak isteyen anlar şekerim.
bu ülkenin gerçeklerini görmek isteyen görür...

şiirden bağımsız aoe 2 den yola çıkarsak oyun sonunda ben nihai savaşı yapmak için köylü sayısını azaltiyordum. köylü demeyelim de işçi. onun yerine paladin pikeman filan. alıyorduk oyunu.

bende bir kaç şiir yazmak istiyorum.

avukatları öldürmek;
suçlu suçsuz demeden alacakları paraya bakar duruşmaya çıkarlar.
en azılı katili bile savunurlar, takım elbise giydirip iyi hal indirimi alırlar.
suçlular olmasa ne yapardı avukatlar.

muhasebecileri öldürmek;
ince hesaplar yapar, en az vergiyi nasıl öderizin tezini yapıp doktora sahibi olurlar.
parayı verirseniz sizi devletten alacaklı çıkartırlar.

müteahhitleri öldürmek;
yaptıkları binalarda malzemeyi ekonomik kullanırlar. ama kendileri sırça köşklerde otururlar.
yaptıkları binalar yıkılınca ortadan kaybolurlar.

mafyayı öldürmek;
ufaktan başlayıp mahallede ona buna racon keserler. ağır abi olup derin işlere girerler. at avrat silah namus derken üç beş tane metres beslerler.
arkalarına bakmadan sokakta yürüyemezken, günün birinde kör kurşunlara gelirler.

bilimadamlarını öldürmek;
birçoğu insanlığa hizmet ederler içlerinde bazı şerrf..zler tehlikeli virüs üretiler. sonra, aşı bulduk diye milleti sıraya dizerler.

askerleri öldürmek;
asker zaten ölümü göze alıp bu işe girer. vatan uğruna sevdiğini terk eder. sanki onların içinde yokmu bir çuval inciri berbat eden kurtlular.
bu kurtlular gazino, kantin subayı olmak fırsat kollarlar. askere bayıltana kadar eğitim yaptırırken, en çok da karılarından korkarlar.

şehir insanlarını öldürmek;
baksan hepsi asilzade, okumuş, görmüş ama biçare.
hele birde apartmanda görün balkondan silkeler halıyı senin üstüne.

işadamını öldürmek;
işadamı cennetliktir. alır teşviği, kurar fabrikayı verir herkese aş, iş.
yok mu içlerinde işçinin hakkını gasp eden p..ç.
vardır içlerinde birkaç vicdan sahibi elbet.

efendim daha yazacak çok şiir var elbet. ben bile şiire bu kadar gönül vermemişken birkaç dize yazabiliyorsam biraz edebi kariyeri olan alasını yazar.

hakikat şudur ki, kimse göründüğü kadar saf göründüğü kadar masum değildir. erbaş'ın şiirindeki köylüye zaman zaman rastlayabileceğimiz gibi yazmaya çalıştığım şiirlerdeki kahramanlara da zaman zaman rastlayabiliriz.

daha 1 saat önce sabah haberlerine şöyle bir dedim. bir mafya *bozuntusu sokak çatışmasında öldürülmüş.
sonra motor çalan hızsız kovalamacada kaçarken bir evin içine duvarından geçip girmeyi denemiş marvel kahramanı gibi ama bunun sadece visual efect ile başarılabildiğini bilemediğinden mortingen şıtrayze. üçüncü haberi izlemeden değiştirdim kanalı.

konu nereden nereye geldi. köylü, şehirli, saraylı, adalı diye sınıflandırmak yanlıştır.
ingiltere sarayında bile şiirdeki köylüyü anımsatan olaylar vardır.
sarayda yaşadığı için adı kral kraliçe prens prenses olarak geçmektedir.

insanları sınıflandırırken, yaşadıkları yere, coğrafyaya göre köylü, şehirli vs olarak değil, yaptıkları işe göre avukat, doktor, işçi olarak değil "iyi yada kötü" olarak sınıflandırın.

"insan yada mahluk" diye sınıflandırın.

kadınlardan bin metre önde yürüdüğü için, sırf dinci diye bir partiye sorgusuz sualsiz oy verdikleri için, cehaletlerinden utanmadan bir de çocuk yaptıkları için, kızlarını okutmadıkları, ille de kadın doktor istedikleri için, yaşamanın hakkını veremedikleri için öldürebiliriz bence.
ha şükrü abi?

en sevdiğim şiirlerden biri bu şiir.

bahsettiği ve saydığı özelliklerin hemen hemen hepsi şehirlilerde de var. o zaman şehirlileri de öldürelim. sadece aristokratlar yaşasın.

köylüleri niye öldürüyorsunuz? ırzınıza mı geçti yoksa?

bir kız evlendiğinde kızın babasına kızı sattın mı diye sordukları için.

inek mi satıyorsun arkadaş?

t/ bir şükrü erbaş şiiri.

köylü yazardan ironiler dayadım pıçağı boynuna rahat dur.

mükemmel bir şükrü erbaş şiiri.

benim oyumla köylünün oyu bir mi diyenlerin cehaleti bu. zarafetten yoksun, çok tehlikeli.

niye öldürelim ki tüm köylüleri?

edebi değeri yüksek olan bir şiirdir.

sosyolojik tespitlerin ironi ile harmanlanıp yansıtıldığı şükrü erbaş şiiridir.

(bkz: bir şiir nelere kadirdir)

çünkü onlar efendimiz

dünyanın gelişimine katkıları yoktur.
mülk düşkünüdürler amansız derecede
bir ülkenin geleceği
küçücük topraklarının ipoteği altındadır
ve bir kaya parçası gibi dururlar su geçirmeden,
zamanın derin ırmakları önünde...

kemal'e oy vermedikleri için!

en sevdiğim şiirlerde ilk 10'a girer.şükrü erbaş'in realiteden kopmayan tespitleriyle dolu enfes şiiridir.sosyoloji bölümlerinde şükrü erbaş şiirlerine giriş-101 dersi olmali . toplumcu gerceklikle dirsek teması olan tüm sanat dallarina selam ve saygilarimla.

feci bi’ soru.

bizim ana / baba tarafı full köylü
gaz lambasıyla ders çalışıp başarıya ulaşanlardan
yoo öldürmüyoz.