köylüleri küçük görmek

köylü milletin efendisidir diyen atamdan hiç nasibini alamamış olandır.

(bkz: köylülük belirtileri) başlığındaki ilk tanımın yazarının yaptığıdır.

köylü guzellemesi yapmayi seviyoruz degil mi?
aslında olay köylüyü küçük görmek değil, ama bir çocukla muhattab olduğunuzda onun çocuk olduğunu bilerek davranirsiniz degil mi? bu çocuğu küçük görmek midir, yoksa durum farkındalığı mıdır?
ekleme: iki koyun versen gudemeyecek insanlar köylü guzellemesine devam ediyor. çok seviyorlarsa buyursunlar köyler bom bos, tasinsinlar.
not: koyde büyümüş spor, aile isimiz 40 yildir hayvancilik.

köylülerin ağır iş ve ağır yük kaldırma sonucu, vertebralisinin buna bağlı olarak eğilmesinden dolayı diğer iyi beslenmiş ve hormonlu gıdalarla büyümüş şehirli kesim tarafından büyüklük ölçütü bakımından küçük görülme durumudur.

köy yumurtasını etini sütünü ağzına yüzüne bulayarak yerken iyi ama dediğim küçük görme safsatası. b*kunuzda boğulunuz.

köylü mü kaldı. herkes şehirlerde.

türkiye geneli itibariyle köylü'dür zaten, tek fark, bir kısım köylü'nün gerçekten 'köy ' tabir edilen yerlerde yaşaması, bir kısım köylü'nün de şehir denilen ama artık büyük birer köy olan yerlerde yaşaması.

yani yok birbirimizden farkımız, dolayısıyla kim kimi küçük görüyor orası da ayrı bir konu.

bu ülke, tarım ülkesi, kırsal kesim ülkesiydi zaten.
hiçbir zaman bir sanayi, endüstri ülkesi olamadı.
toplumun büyük bir kesimi, kırsalda yaşar, kendi toprağında eker biçer, hem kendine ait bir dünyada yaşar, hem de ülke ekonomisini ayakta tutan bir sürecin kahramanı olaral anılırdı .

sonra kapitalizm denen canavar tüm dünyaya olduğu gibi , bize de hakim oldu, köylü köyde kendi kendine yetemez duruma düşürüldü ve büyük şehrin yolunu mecburen tuttu.

tuttu da ne oldu, köylülüğünden hiç birşey kaybetmedi, şehirde sermayenin kapısında asgari ücretle kölelik yapmaya başladı.

şimdi gidin köye bakalım, herşeye, tüm olumsuzluklara rağmen, köylü mü şehirliyi hor görüyor, şehirli mi köylüyü hor görmeli?

haa, mesele küçük görmek, hor görmek değil de, hani o cahillik denilen olgu var ya, o konuda kırsalda biraz daha fazla bir direnç var, onun tespitidir diye düşünmek istiyorum. kırsalda tabu halindeki düşüncelerin biraz daha fazla oluşu ve bunlarda bur türlü esnemeye gidilemeyişidir eğer varsa sorun.

hoş olmayan böyle bir ayırımı yapanın, hayatın her alanında (şehirde veya köyde) insanların da var olduğunu, olacağını göremediğinden düşünemediğinden, ancak boş söylem ve davranışı ile kendini küçük düşürmesi olarak görülür.

şükrü erbaş'ın köylüleri niçin öldürmeliyiz? isimli şiirini hatırlatan başlık.

micropsia hastalığının bir neticesidir. alice harikalar diyarında sendromu (awls), vücut ve cisim algısında meydana gelen bozulmaların gözlemlendiği bir sendromdur.

o iş biraz da köylüsüne göre değişir. o eski köylüyle şimdiki köylü bir değil sanırım.

köylü güzellemesi yapanlar en son ne zaman köye gittiklerini hatırlamazlar bile.

şükrü erbaş'ın köylüleri niçin öldürmeliyiz? şiirini okuyanlar köylü olanın ve zihniyeti sığ olan herkesin köylü olduğunu bilir.
sarayda yaşayıp köylü olmak da mümkün.

köyde yaşayıp derin insan olmak da mümkün.

senin zihniyetin aslolan, nerede yaşadığının zerre önemi yok.

köylüler de kendilerini büyük görmesin o vakit.

köy: nüfusu 2 binden aşağı olan yerleşim yeridir. dolayısıyla az insan, az gelişim demekti; eskiden. artık hiç bir şey eskisi gibi değil. anneannelerimiz, dedelerimiz bile dokunmatik telefon kullanmaya başladılar.
cehalet insanın bilgisizliğini kabullenmediği yerde başlar. yani aşağılanması gereken tek bir grup var ise, o da kendini geliştirmek istemeyen toplumdur.

68 kuşağı devrimci liderlerinden sinan cemgil'in babası, oğlunun ölmesine sebep olan köylülere yaptığı konuşmadan kısa bir kesit yazayım bilmeyenler için:
''bu çocuklar, bu oğullar; bu ülkeyi, halkı, sizleri sevdiler.
başka bir istekleri yoktu.
her biri birer dehaydı.
her biri üstün zekalı güzel çocuklardı.
dileselerdi, düzenin adamları olsalardı, şimdi burada cansız yatmazlardı.
birer milyoner olurlardı.
ama onlar, halkı, sizleri sevdiler.
sizin sorunlarınızı omuzladılar.''
evet, uğruna ölümü göze aldığı köylülerin ihbarı sonucu katledilmiştir sinan cemgil...
marx'a göre ise köylü: pasif ve kendilerini temsil etmekten acizdir. üstelik kırsal bölgelerde dağınık yaşadığı için iletişim kurup örgütlenemezler.
üstelik endüstriyalizm, dolayısıyla kapitalist modernitenin aydınlığı dünyayı sardıkça köylülük de yok olacaktır.

hangi köy kahvesine gittiysem yeni gelen yabancı birine bütün kahve aynı anda skcekmiş gibi baktıkları için ayar olurum hepsine. sonra bi de utanmadan hoş geldin derler. ne kıymeti kaldı ki şimdi? madem hoşbeş edecen ne diye öyle coşkun gibi bakıyorsun? şefkatle bakın ibne köylüler şehvetle değil. onun dışında iyidirler.

suyu köyden getiririm. gezmeye gider gelirken de damacanaları fullerim. siz de gidin güneş altında beklemiş market sularını tüketin. ahahshsh.

yapılmaması gereken şey. mesela ben köylüleri değil, herkesi küçük görüyorum. herkes ölebilir, hiç sıkıntı değil. tohumunuza para mı saydım be!

kiskaniyorlar bizi :d.

yok ben aksine imreniyorum, on numara hayat yaşıyorlar lan.