okumasaydım da olurdu dedirten kitaplar

tüm kişisel gelişim zırvaları seckisizce hepsini dahil edebilirim.

kur'an-ı kerim

harika bir fantastik kurgu eseri olabilecekken kutsal kitap olmuş.

kendine ait bir oda.

virginia woolf.

osman aysu ve halide edip adıvar'ın tüm eserleri.

otomatik portakal
portakal ağacı

okunacak onca kitap olduğundan bundan sonraki eleme kıstaslarımdan biri de isminin içinde portakal geçen kitaplar olacaktır.

kemal tahir - devlet ana

kesinlikle kırmızı ve siyah. hala hatırladıkça saydırırım julien sorel'e de diğer aptal karakterlere de...

christa wolf-kassandra o kadar zor okudum ki mitolojiyi biliyor olmama rağmen aşırı zordu, yarım bırakmamak adına elime aldığım kitabı bitiririm hep ama hiç mitoloji bilmeyen biri hiç bir şey anlayamazdı bence anlatımı da çok karışık aşırı karakter var oturmadı bende okumasam da olurdu diyorum.

kahraman tazeoğlu/ simru.

neden okuduğumu ben bile bilmiyorum.*

zacharius usta
ungenach
kırmızı pazartesi
doxtor ox'un deneyi

aklıma gelenler bunlar.

şu an okumakta olduğum kitap amerikan toplumunu anlatıyor ama ben okumak zorundayım. zorundayım diyorum zira verilen okuma listesinde.

amerikan toplumunu anlatsa o da iyi ama amerika’nın kendi dinamikleri üzerinden çocukların obez olmasını anlatıyor.

elbette bizim ülkemizde de böyle şeyler oluyor ama sürekli örnekler amerika’dan olunca bezdim.

zamanında okuduğum distopik kitapların birçoğu.

kendi seçip aldığım her kitabı severek okudum. başkalarının tavsiyesi üzerine okuduklarımdan belki vardır öyleleri.

(bkz: fakat müzeyyen bu derin bir tutku (kitap))
(bkz: tutunamayanlar (kitap)) )
ben turk edebiyatindan anlamiyorum galiba.

simon kernick - ölümcül risk
jean grange - ölüler diyarı
mehmet rauf - böğürtlen
ferrari'sini satan bilge
azra kohen - gör beni

ılk aklıma gelenler bunlar.

lisede okutmuşlardı, başlığı okuyunca hatırladım.

(bkz: yılkı atı)

neydin sen ya, hiç de hatırlamıyorum.

gömülü şamdan. bomboş bir kitap olduğunu düşünüyorum. evet çok uzun değil ama yine de okumasaydım da olurdu.

ya muhteşem hatalar mı şahane hatalar mı öyle bir kitap vardı, saçma salak bomboş kitap ya, bu kitabı alıp okumak zaten muhteşem hata anasını satiyım.

mümkün olduğunca tüm türleri okumaya çalışıyorum.
hem işim gereği hem de bir okuyucu olarak küçücük bir alana hapsolmamak için.
bir yazarı eleştiriyorsam en az 2-3 kitabını okumaya özen gösteriyorum ki objektif yorum yapabileyim.
keşke okumasaydım, okumasaydım da olurdu demekten gerçekten hiç hoşlanmıyorum.
ama maalesef böyle bir iki kitap mevcut okuma tarihimde.
bunlardan biri elif şafak'ın aşk romanı.
teknik açıdan, çok fazla hatası olduğunu düşünüyorum. konu bütünlüğü ara ara kesiliyordu ki bu da okumayı keyifsiz hâle getiriyordu.
elif şafak'ın iskender romanı da benzer sebeplerden dolayı keyif almadığım bir başka kitaptı.
diğeri ise orhan pamuk'un kar adlı romanı... zaten roman, orhan pamuk'un ilk ve son siyasi romanı, bir şeyler denemeye çalışmış ama yine teknik açıdan bence zayıf bir kitap. onun dışında boğucu ve zayıf bir akışa sahipti.

dediğim gibi okumasaydım olurdu demekten gerçekten hiç hoşlanmıyorum ama bu kitapları da okumuş olmak bana hiçbir şey katmadı.

huzur sokağı, gazali- ölüm ve sonrası