241.
ölmek sadece damarlarında kan dolaşımının sona ermesi midir ? yoksa sürekli uyumak istemek ile ölmek istemek aynı şeyler midir ? ölmek yeni bir başlangıç mıdır uykudan uyanmak gibi ? yoksa her şeyin sonu mudur ölmek ? kafamda binlerce soruyu doğuran başlıktır.
devamını gör...
242.
mezar taşında yazan isim soy isim.
devamını gör...
243.
fatih çıtlak şöyle bahseder:
bir bebek anne karnında doğar ve büyür.o bebek dünyaya doğduğunda artık anne bedeninde yoktur ve o bedene göre ölmüş olur.o beden onun doğduğunu bilmez,kendisinden yok olduğunu bilir.dünyada büyüdükten sonra tekrar başka bir yere,ahirete doğar ve o artık bu dünyada bir ölüdür.
kimi ondan vazgeçtiğimizde kimi unuttuğumuzda ölür.aslında bir algıdır ölüm.
bir bebek anne karnında doğar ve büyür.o bebek dünyaya doğduğunda artık anne bedeninde yoktur ve o bedene göre ölmüş olur.o beden onun doğduğunu bilmez,kendisinden yok olduğunu bilir.dünyada büyüdükten sonra tekrar başka bir yere,ahirete doğar ve o artık bu dünyada bir ölüdür.
kimi ondan vazgeçtiğimizde kimi unuttuğumuzda ölür.aslında bir algıdır ölüm.
devamını gör...
244.
bir sonraki titreşim seviyesine ulaşabilmişsen seviye atlarsın, ulaşamamışsan reenkarne olursun. tamamı ile saflaşmadan bu gerçeklikten çıkış yok.
not: konu derin, bir sonraki sefere geniş kapsamlı anlatırım. şimdi inan hiç enerjim yok…
not: konu derin, bir sonraki sefere geniş kapsamlı anlatırım. şimdi inan hiç enerjim yok…
devamını gör...
245.
"ölmek, uyumak sadece! düşünün ki uyumakla yalnız bitebilir bütün acıları yüreğin. çektiği bütün kahırlar insanoğlunun. uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü! çünkü ölüm uykularında, sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından, ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu."
- shakespeare
- shakespeare
devamını gör...
246.
... bir kapıdan girip diğer kapıdan çıkmak ve sonsuzlukta yerini almak... ya da hiçlik makamı...
devamını gör...
247.
ölmüş biri olarak benim bile yapamayacağım tanım.
devamını gör...
248.
korkma sadece toprağa gideceksin... sonra toprak olacaksın... sonra sularla birlikte bir çiçeğin bedenine yürüyeceksin... oradan özüne ulaşacaksın... çiçeğin özüne bir arı konacak... belki... belki o arı ben olacağım.
devamını gör...
249.
dünyaya karşı sorumluluğun bitmesi.
devamını gör...
250.
nefes almanın yaşamak olmadığını anlayanların intiharı.
devamını gör...
251.
göç
devamını gör...
252.
entropinin artması.
devamını gör...
253.
uyudun, uyanmadın olacak.
devamını gör...
254.
hiç ölmedim,tanım yapamam.
devamını gör...
255.
toprağın verdiğini geri alması için bedene getirdiği icra. "haydi ver bütün aldıklarını" demesi yani
devamını gör...
256.
hayata ilişkin hiç bir amacının kalmaması tüm hayallerinin ölmesi ölümün gerçek tanımı.. yoksa kan akışı, nefes, kalp atışının devam etmesi yaşamak değil...
devamını gör...
257.
ölüm yeni bir fiziksel boyuttur.
devamını gör...
258.
sizin için toplanan en kalabalık partide sizin olmayışınız.
devamını gör...
259.
ölüm kişinin birdaha hiç olmayacak olması; o telefonu açamayacak, yüzünü birdaha göremeyeceksin ve ertelediğin hiç bir şey gerçekleşmeyecek çok zor berbat bir şey.
devamını gör...
260.
bu tanımı en iyi, tabii ki, kertenkele kral, a feast of friends şiirinde yapmıştır.
'do you know how pale and wanton thrillful
comes death on a strange hour
unannounced, unplanned for
like a scaring over-friendly guest you've
brought to bed
death makes angels of us all
and gives us wings
where we had shoulders
smooth as raven's claws'
meali;
bilir misin ne kadar soluk, umarsız ve ürpertili gelir ölüm,
garip bir saatte, duyurulumamış, planlanmamış bir şekilde...
adeta yatağına aldığın aşırı arkadaş canlısı ama korkutucu bir misafir gibidir.
ölüm her birimizden melekler yaratır ve bize kanatlar verir, omuzlarımızın olduğu yerde
kuzgunun pençeleri kadar pürüzsüz...
'do you know how pale and wanton thrillful
comes death on a strange hour
unannounced, unplanned for
like a scaring over-friendly guest you've
brought to bed
death makes angels of us all
and gives us wings
where we had shoulders
smooth as raven's claws'
meali;
bilir misin ne kadar soluk, umarsız ve ürpertili gelir ölüm,
garip bir saatte, duyurulumamış, planlanmamış bir şekilde...
adeta yatağına aldığın aşırı arkadaş canlısı ama korkutucu bir misafir gibidir.
ölüm her birimizden melekler yaratır ve bize kanatlar verir, omuzlarımızın olduğu yerde
kuzgunun pençeleri kadar pürüzsüz...
devamını gör...