ölümün en iyi tanımı

uyanmak.

bir son değil başlangıçtır, dünya hayatının zorluk, meşakkat ve dertlerinden, ağırlıklarından, sorumluluklarından kurtuluştur, berzah hayatına, ebedî hayatın bekleme salonuna geçmek için bir köprüdür. muhammed celaleddin rûmî'ye kulak verelim :

''dirilik istersen dostum! ölmeden önce öl. idris, böyle bir ölümle öldü ve bizce cennetlik oldu. ölmedikçe, can çekişmen sona ermez. merdiven tamamlanmadıkça dama çıkamazsın.''

''ey akıllı fikirli er! sevgiliyi perdesiz görmek istiyorsan ölümü seç, o perdeyi yırt. fakat, ölür mezara gidersin hani, o ölümü değil; seni değiştiren, nûra götüren ölümü seç. erkek, erkeklik çağına girip kendini bildi mi, çocukluk ölür gider, toprak altın oldu mu topraklığı kalmaz; gâm ferahlık hâline geldi mi insana keder veren dikeni yok olur gider.''

''yakınlarına, onlar ölünce nasıl yüreğin yanarsa o çeşit bak. gelecek şey gelmiştir, onları ölmüş say, sevdiğini ölüyor, ölmüş, onu kaybetmişsin bil. garezler senin bu çeşit bakışına perde oluyorsa onları yırt at. bunları yırtıp atamazsan âcizim deyip kalma. bil ki âciz olanı bu acze salan var. acziyet bir zincirdir; birisi gelmiş, sana o zinciri takmıştır. gözünü açıp zinciri takanı görmek gerek.''

''şu ölüm yıllardır davulcağızını döver durur da senin kulağın vakitsiz ve yersiz oynar! fakat, can verme çağında "ah ölüm!" dersin. ölüm, şimdi mi seni uyandırdı?''

''ölümün, nâra atmakdan boğazı yırtıldı, sesi tutuldu; dövüle dövüle davulu patladı! sense kendini ince şeylere verdin, ince eleyip sık dokudun; ne sesini duydun, ne davulunu! fakat, ölümün ne demek olduğunu şimdi anladın işte!''

''dirilme gününün gelmesine şart, önce ölmektir. çünkü, dirilme, ölümden sonradır.''

''ey güzel yardımcı! yoku gören gözü, varlığı görür bir hâle getirmeye kadirsin sen!"

sorgulama bitti. serbestsin.

soğuk.

ikimiz de öldük onu gömdüler…

bu edebi kısmıydı diğer kısmı ise hazır olduktan sonra sorun yok sanırım. hiç olma psikolojisi ile bekleyenlere ise yapacak bir şey yok

somut bir varlık iken soyut oluvermek

sonun başlangıcı

kalbin iflas etmesidir.

dünya sürgününün bitmesi.

imamın kayığına binmek
kuyruğu titretmek
helvasını yedik
mortingen
ex olmuş

bazılarının hayatından tamamen çıkmaktır.

soluk borusuna oturan bir yumru.

dünyadan yok olmak. tamamiyle silinmek.

ümit ediyorum ki daha iyi hazırlanmış bir yere geçiş yapmaktır. burası olmamış. gerçekten olmamış. orası da olmamışsa, yok olabilirim ben gönüllüyüm. az daha uzatırsam tasavvufa giricem enteresan bir şekilde. olayları yanlış anlıyorum galiba..

sadece gidiş biletinin olduğu bir yolculuk.

uykunun kuzeni.
buradan

gitmek. arkadaşımın cenazesinde babası gitti diye ağlamıştı bana, o zamandan beri benim için sadece "gitmek".

insanın tecrübesinin son noktası

2 çeşit ölüm vardır, vakti zamanı gelince direne direne ölmek ve ölmeden önce bilinçli olarak ölmek.
tüm olup bitenlere teslim olmak, tam da hayatın olması gerektiği gibi olduğunu kabul etmek, bedenden ibaret olmadığını anlamak, yaşanan acıların bile sadece bedene ait olduğunu fark etmek ölmeden önce ölenlerin hali.

kişinin yaşaması fakat tanık olamadığı durumdur.