şiir alıntıları

tabiat ayrılığınla küskün, benim gönlüm ise harap geldi amma neyleyim sensiz baharın şevki yok

gül yüzlü bir afetti ki her pusesi lale;
girdik zaferin koynuna, kindik ovisale
dünyaya veda ettik, atıldık dolu dizgin;
en son koşumuzdur bu! asırlarca bilinsin!

ikimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar

kaç gece daha yalvarılır bir mucize için?
kaç gece daha bir şans ister insan gökten?
kaç gece daha sorgulanır hayat?
kaçıncı gece bu uyumadığım

dikmişim gözlerimi, sert sert bakıyorum
sorma nedenini, ben ne şanslı doğanım
ne şanslı ölen.
el içlerimdeki nasırlarımdan tanı bahtımı

bana sorma mutsuzluğumun sebebini
ben ne pesimistim, ne sevda çiçeği
saymadım kaç yüze gülüp kaçtığımı
saymadım kaç defa çelme takıldığını

ve zor günlerim oldu mapushane uçlarında
dört tarafından kilitlenmiş kafamda,
prangalar zincirli tüm fikirlerimde
kaç gece yalvarırsın bir pivot arasında?

yalvardım tanrıya, bir defa yüzüme gül diye
yaş oldu kırk, yolun yarısı çoktan geçer
ne bahtıma var yeni yazı, ne yarınıma gülen
bir umuttur insanın dayandığı
bir kara topraktır unutup baktığı

ne aşktır, ne maldır ne de mülktür dilediğim
seyran edip şu dünyada gezer iken
bir kayadır ayağımın takılmadığı
bir yoldur bacaklarımın kırılmadığı
bir tahta sandalyedir oturup dinlendiğim

ah ilahi dostum, senden tek ricamdır
gülmese de hayat, gülmese de yüzler
gülmese de tanrı ve gülmese de kader
bazen, bazı şeyler ters gider.
bir umuttur insanın dayandığı
bir kara topraktır unutup baktığı.
unutma yeter.

yırtarak geçiyor kalbimizden hayatı da törpüleyen zaman şuramızda birşey var acıya benzer umuda benzer böyle günlerde hayat hem acıya, hem acıya benzer

"neden aklıma geliyor istasyon büfesindeki duruşun
hava soğudu- kasımın son günleri-
kar yağacak, bembeyaz olacak unutulmuşluğun."

söyle, nasıl aşarım pişmanlık dağlarını?
yeniden bir nil olup taşar mıyım çöllere?
kim giydirir başıma tacını nihayetin?
kim takar bileğime hürriyet künyesini?
karada balık gibi nasıl yaşarım, söyle..
rüveyda, seziyorum; tahammülün kalmadı
ama dur, boşaltayım bütün çığlıklarımı.
asırlardır köhne barınaklarda küflenen,
çürüyen çığlıklarımı
at vuruldu;
içim paramparça rüveyda..